سردبیر- میخواستم یادداشتی خطاب به مدیران مناطق بنویسم، اما دیدم سوء تفاهم ایجاد می کند!

سلام کوگوش شنوا
مرغ یک پادارد.این شیوه ی بعضی مدیران است.

انسان همیشه نیاز به تذکر و موعظه دارد و این نیاز به خاطر افزایش مشغله های انسان با توجه به پیشرفت علم، بیشتر هم می شود. از جمله بهترین موعظه ها، کلام اهل بیت(علیهم السلام) می باشد. همانگونه که در زیارت جامعه کبیره می خوانیم:« كَلَامُكُمْ‏ نُورٌ وَ أَمْرُكُمْ رُشْد، کلام شما (اهل بیت) نور و دستورات شما راهنمای ما است»[1] پس کمی پای کلام این بزرگواران بنشینیم تا با عمل به این دستورات، به رشد و هدایت وعده داده شده برسیم.

امام جواد (علیه السلام) در کلامی گهربار می فرمایند:«مؤمن نيازمند سه چيز است: توفيقى از پروردگار، پند دهنده اى از درون خويش و پذيرش از نصيحت كنندگان.»[2] شرح و توضیح این کلام نیاز به فرصت و حوصله ای فراتر از این مطلب دارد، اما ایشان در فراز آخر اشاره به یک خصلت خوب در مومن دارند که آن هم پذیرش حرف خوب از نصیحت کنندگان است. به روشنی پیداست که عمل به این بخش از این روایت خصوصا برای جوان هایی تجربه کمتری در زندگی کردن دارند بسیار تاثیر دارد. همانگونه که حضرت لقمان به فرزندش می فرماید:«فرزندم نصيحت را بپذير و به آن عمل كن كه نصيحت نزد عاقل از عسل ناب شيرين تر است.»[3]

پس مرحله اول، پذیرش نصیحت و بعد از آن عمل کردن به آن است. چه بسیار افرادی که در معرض شنیدن موعظه و نصیحت هستند اما در مرحله انجام دچار مشکل می شوند. امروز زیاد دیده و یا شنیده می شود که بعضی افراد، وقتی سرگذشت زندگی خود یا نحوه زندگی یا مشکلات خود را بیان می کنند، مهمترین علت گرفتاری خود را عمل نکردن به نصیحت بزرگان و والدین یا نصیحت کنندگان بیان می کنند.
بله کلام معصومین و عمل به آن شدیدا در زندگی ما تاثیر دارد و افراد زیادی گرفتار این عدم پذیرش کلام معصومیت هستند.