مخابرات ما (انتظار) – یکی از خواسته هایی که امروز به عنوان حق بدنبال آن هستیم به دلیل کوتاهی ما یا همکاران سابق مان ایجاد شده است. که شاید اگر به موقع نسبت به آن اقدام می شد امروز به چشم دردسر ویا مشکل به آن نگریسته نمی شد.همیشه یک کوتاهی جزئی اینده ر ابرای بازماندگان سخت خواهد کرد.
در این خصوص می توان از صندوق شش درصد مثال اورد.
تغییر در اساسنامه صندوق شش درصد موضوع بحث ماست مقرر شده بود که هنگام بازنشستگی ده برابر حق السهم اعضا دراین صندوق به انها پرداخت شود .
در گذشته هایی نه چندان دور گروهی خواسته یا نا خواسته ، با گذاشتن سقف پرداختی وام که (اتفاقا ان روز عدد خوبی هم بوده) می خواستند جلوی پرداختهای خارج از عرف به مدیران را بگیرند اما همان تصمیم سبب شد امروز حق کارکنان ضایع شود و جالب تر اینکه هیچ راهی هم برای تصحیح این اشتباه طراحی نشده است.
اگر هنگام تصحیح و تنظیم اساسنامه در بندهای دیگر آن دقت بیشتری به خرج داده می شد الان شاهد کم شدن و یا واریز نشدن سهم مخابرات و کارمندان به صندوق نمی بودیم.
القصه اینها را گفتم که به حرف اصلی برسم
امروز مشابه همان سالهاست اما در موضوعی دیگرو بحثی دیگر
شسکام هم امروز یکی از صندوق های سرمایه گذاری کارکنان است که نمیدانم به چه علت مورد بی مهری و بی توجهی کارکنان قرار گرفته است به گونه ای که ممکن است اختیار تصمیم گیریش بدست دیگران سپرده شود تا باز هم سال های بعد بدنبال حق خودمان باشیم.
این روزها زمان تغییرات اساسنامه شسکام است اما هیچکس نمی پرسد چرا کارکنان در جلسات و مجمع ان نماینده ندارند؟
چرا خود ما شرکت نمیکنیم.
تهرانی هایی که در محل هستند چرا کوتاهی می کنند؟
استانها چرا پیگیری نمی کنند؟
این خواسته عمومی چرا شکل نمی گیرد؟
چرا گرهی که با دست باز می شود به دندان میسپاریم ؟
مجمع شسکام دو بار تشکیل شد و به انحا مختلف سهامداران و یا نمایندگان انها حاضر نشدند.
این موارد به هیچ عنوان به نماینده فعلی و اعضای هیات مدیره فعلی و مخابرات ایران برنمیگردد
اینها به همه ما مربوط است و مقصر ماییم (سهامداران )
باید بدانیم که در مجامع ، نیاز به رای و نظر سهامداران جزء هست
نماینده های ما چرا در مجمع حاضر نیستند
چرا برگه های وکالتنامه به انها ندادیم و مجبور به حضورشان نمی کنیم؟
صرفا نه نماینده منتخب ، که هرکدام از ما می توانیم یا خود حاضر شویم و یا نماینده ای با یک برگه وکالت (حتی در حد حضور در مجمع ) را بجای خود بفرستیم و حداقل نشان بدهیم که اینده شسکام برایمان مهم است.
در گروههای مجازی کسانی که از شسکام سهامی ندارند بیشتر بحث میکنند تا صاحبان سهام ان
دوستان باید بدانند که سهام شرکتشان سهامی کم ارزشی نیست، ارزش پول و سهام به کنار، ارزش شرکت و مشارکت را بیشتر باید بدانیم .
به هرحال الان زمان پیگیری این مشارکت است نه انتقاد از آن! بجای انکه سالهای بعد با عصا جلوی مخابرات صف بکشیم امروز بعنوان سهامدار حضور داشته باشیم
پیشنهاد می کنیم
شنبه در محل مجمع حاضر شویم و یا با دادن برگه های وکالت به نماینده استانی معتمد خود ، مجمع را با تعهد برگزار کنیم.
انچه امروز بدست خود ماست را انجام دهیم چرا که فریاد در سالهای بعد ، بی معنی است.
برای درک بهتر این موضوع ، باز هم به صندوق ۶% مراجعه میکنم. با تغییراتی که در اساسنامه صندوق داده شد حقی از ما ضایع شد که هیچکس در زمان تغییرات ان ،تصورش را هم نداشت. طبق اساسنامه اولیه صندوق ،ما الان باید در زمان بازنشستگی حدود ۲۰۰ میلیون تومان پول میگرفتیم.
چون این اعداد در سالهای ماضی عدد غیر باوری بود ،کسی توجه نکرد وبا ماده و تبصره ای ، سقف برای وام وسهم پرداختی در زمان بازنشستگی تعیبن شد.
واین ماده و تبصره در اساسنامه (که اتفاقا فقط شنیدیم و اصلا ندیدیم ) امروزه یکی از معضلات این صندوق برای اعضای ان است
و اینها همان کوتاهی نفرات و مسئولان صندوق وقت است .
پس در خصوص شسکام کمی بیناتر باشیم
الان هم با تغییرات جزئی در اساسنامه شسکام ،هر انچه شش سال پیش به ان فکر کردیم میتواند به راحتی از دست برود.
هرچند هیچ یک از کسانی که با انها صحبت کردیم و هیچ یک از کسانی که در این خصوص تصمیم گیر هستند نیت تغییرات و تعیین تبصره و ماده ای که به ضرر سهامداران باشد ،را ندارند .
اما تجربه نشان داده که یک برنامه نویس نخبه هم باگ های برنامه خودش را نمی بیند .پس در تصمیم گیری ها باید حضور داشت و از این تصمیمات مطلع شد تا نظرات جمع ،باگ های تصمیمات را تا حد ممکن کم کند
پس حضور در مجمع شسکام ( توسط خود یا نماینده استانی ) فراموش نشود. شنبه ۲۶/۵/۹۸ تهران ستارخان ابتدای خیابان شادمهر مجتمع مخابراتی یگانه سالن اجتماعات منتظر شما هستیم.
سلام
چطور به چنین شرکتی اطمینان کنیم که اعضای هیات مدیره اش در شرکت های رقیب بعنوان سهامدار عمده و یا هیات مدیره فعالیت می کنند؟
اگر میخواهید اساسنامه را تغییر دهید به این نکته بپردازید که شرکت را به دست غریبه های آشنا ندهند!