تردد مدیران با وسیله نقلیه اداری و هزینه ای بنام اضافه کاری
مخابرات ما- حدود یک ماه پیش دستور صریح مهندس صدری به استانها رسید.بر اساس این دستور چنانچه مدیران از خودروی اداری استفاده کنندباید کمک هزینه تردد به آنان پرداخت نشود.
.
اینک پس از یک ماه هیچ گزارشی از نتایج آن منتشر نشده است تا ضمن شفاف سازی امور بتوان به تصمیمات درست نیز امتیازی داد.
بناچار برای تاکید بر منافع اجرای این طرح و کاهش مصرف مدیران از خودروهای اداری به ذکر چند نکته می پردازیم:
۱- اختصاص یک خودرو و یک راننده به یک نفر(هر کسی که می خواهد باشد )کار منطقی نیست.مدیری که پیوسته و ساعتها در اطاق خود ویا اطاق های دیگران در جلسه به سر می برد و دیگران را نیز دور خود جمع می کند -دیگرانی که آنان نیز وسیله نقلیه اختصاصی دارند- چه استفاده مفیدی از خودرو و راننده شخصی خود می کند؟
۲-مدیران تا دیر وقت سر کار خود حضور دارند و جلسات متوالی خود را بعدازظهرها نیز ادامه می دهند.راننده و اتومبیل اختصاصی این مدیر در پارکینگ پارک است و خاک می خورد.
۳-مدیری که عامل خاک خوردن وسیله نقلیه و راننده آن است در پایان ماه مجبور است برای ساعات اضافه راننده اش اضافه کار پرداخت کند. اگر پرداخت نکند دینی برگردن خود گذاشته است و اگر هم بخواهد پرداخت کند حداقل باید ۲۰۰ تا ۳۰۰ ساعت اضافه کاری تخصصی (!) برای راننده رد کند تا ساعات اضافه حضور او را جبران کند.
۴- تمامی مدیران بدون استثناء از اتومبیل های گران قیمت استفاده می کنند یعنی قرارداد آنها جزو پرهزینه ترین قراردادهاست.
۵- ………..
در این باب سخن بسیار است.فقط فتح بابی بود تا بخشهای مربوطه وادار به ارائه گزارش شوند.
حداقل این بخش ها می توانند به یک سوال پاسخ دهند :“در یک ماه گذشته هزینه ایاب و ذهاب چند نفر قطع شده است؟ یا چند نفر از مدیران تصمیم گرفته اند با وسیله خودشان سر کار بیایند؟”
اشتباه نشود.هدف این نیست که مدیران را به سختی بیاندازیم بلکه هدف این است مدیران را وادار کنیم از وسائل نقلیه عمومی استفاده کنند یا حداقل نیم ساعت برای رسیدن به خانه در خیابانها پیاده راه بروند!
منافع این کار بسیار زیاد است.شما هم امتحان کنید! مدیران اندکی را می شناسم که اینک بدون هیچ فشاری از مترو و تاکسی استفاده می کنند، ضمن اینکه اولین نفراتی هستند که سر کار خود حاضر می شوند!
سلام تمام کارهای ما آب در هاون کوبیدن است .به خدا پناه ببریم خدایا ما را ببخش امین
لطفا آقای صدری مسئله اضافه کاری رو تجدید تظر واصلاح بفرمایندازموقعی که گفتند بدید وندید استان هابحضورالکی روسا دربعدازظهر حداقل ۴۰۰وبصورت ماهانه پرد اخت میکنند وبقیه بمانند هیچی وجالب است ماندن بقیه توجیه میخواهد !!!کی گفته ؟؟؟؟ آقای صدری گفتند!!!
یعنی کافیه آقای صدری حرفی بز نند و کارمند بدبخت کاسه کوزه درسرش بشکند .یعنی هرکس چانه خودرا میز ند.
مثلا منه نوعی ا گر واقعا اضافه کارماندم بدلیل سهمیه ای که به مدیرقسمت اختصاص دادند باید ایشان طوری نظارت کند که فقط روسای اداره همه ماهه سودببرند !!شما صفر.خجالت هم خوب چیزی است .
لابد توجیه هم اینست که روسا ازما بهترانند باید بگیرند.چقدربگوییم کسرشان مان شود که حرف بزنیم .
دادمش به آقای صدری
سلام به سردبیر عزیز ومحترم میگم شما به اقای صدری پیشنهاد بدید لیست اضافه کار ازابتدای سال ۹۷تاپایان ۹۷ ازتمام استانها بگیرند ببینند چند درصدش کارشناس هست فکرکنم خودشون تعجب میکنند تمام فشارکار برروی دوش کارشناسان و کارمندان هست.یادش بخیر زمان دولتی اضافه کار به همه پرداخت میشد ویک کمکی به کارمند بودنه مثل الان که مدیران عصرها میمونند که اضافه کار بگیرند به اقای صدری بگید درحق کارشناس ها جفا شده همون ائین نامه رو مطالعه کنند متوجه میشند که به چه شکل اومدند رتبه بندی کردند.
در مخابرات ما مدیران خدایان روی زمین هستند به خدایان وارابه انها کاری نداشته باشید .مدیران خدا را نگاه حقیرانه در خداییش دارند .خود را موجودی از مریخ وبرتراز مخلوقات می دانند .در تمام طول سنوات خدمتی مدیری ندیدم که قلم به دست گرفته ورضایت خالق بر نفس خویش مقدم بدارد .زین رو بی محابا میگفتم اثار دنیا طلبی ونفس پرستی ایشان را ودیدم نتیجه زبان سرخ خویش به دون پایه گی در پایان خدمت!.به مدیری گفتم اینان سفره پهن کنند تو از ان لقمه حرام بر مدارگفت. من نباشم ریزه خوار دیگری. خواهد نشست ایشان از بلیط اتوبوس دوران ما با داشتن خودرو شخصی واختصاصی وکمک هزینه نگهداری خودرو دولتی ووام خرید خودرو شخصی نمیگذشتند .حال که سفره خصوصی است ودم غنیمت .حق جذب چیست جبران خدمت چیست حق سرپرستی چیست اضافه کار!!!!!!انچنانی چیست وام های خاص چیست خودرو اختصاصی سفر های استانی وبعضا خارجی چیست وپاداش های خاص تشویقی موردی چیست و…..چیست مایه تفاوت کارکنان دون پایه با مدیران این خدایان روی زمین!!!!
با سلام خدمت سردبیر
یه بار برای یکی از گزارش ها یتان گفتم چه سودی داره نوشتن و گفتن شما و دیدن و خوندن ما
گفتید اگر نگیم چه کنیم
راست میگید خودمان میگیم خودمان مخوانیم خودمان میشنوییم
اقایان هم کار خودشان را میکنند
اینجوری همه راضی اند
الان با بیان این مطلب انتظار پاسخ از مدیرعاملی رو دارید یا مثلاً با این خبر و اعلام خبر پایان شهریور مثلاً قصد دارید به مدیرعامل تلنگری بزنید!؟ مدیرعاملی که از هر ده فرمایش و وعده و حتی تهدیدش فقط اون هم شاید یکی عملی میشه!؟ مدیرعامل یه اعتقاد قلبی داره و ظاهراً جزئی از اصولش در زندگی شده و اون اینه که فقط وعده بده، عملی شدن یا نشدنش رو کی پرسیده و کی جواب پس داده!؟