یک سوال شما- امیدی به احیای حقوق هست؟ (۲-شرکتی ها)
مخابرات ما- مطلب پیشین ما در مورد افکار کارکنان و نگرانی هایشان به رشته تحریر درآمد. مطلبی که در مورد رسمی ها بود.
راستش امشب یعنی جمعه شب، من با اجازه سردبیر تصمیم گرفته ام مشکلات روحی و روانی ، نارسائی های مالی و … خلاصه همه چیز را از دل نوشته های شما بیرون بکشم.
نوشته های شما هر چند کوتاه هم باشد، ولی از دل برمی آید لاجرم بر دل می نشیند.
سوال ما در اینجا این است: آیا شرکتی ها پس از ده سال، به گرفتن حقوق اولیه خود امیدوارر هستند یا خیر؟
کافی است این نوشته را بخوانید:
۱۳۹۸/۱۱/۱۱ در ۸:۱۷ ب.ظ
با سلام.حدودبیست سال در شبکه کابل وهوایی مشغول بکارم.امابرگشتم به روزهای اول کار.نه حق تخصصی ونه ارتقای شغلی .ازنیروها ی۱۱۸جذب شبکه شد.بدون هیچگونه تجربه ای به درجه ناظرشبکه رسیدن وازطرفی شرکت شسکام با استخدام بازنشسته های عزیز مانع ارتقای ما شده اند.ایادرسازمانهای دیگرنیزچنین است…..تاکی …
یعنی پس از بیست سال به جای اینکه قدمی به جلو برویم، چند قدم به عقب رفته ایم.
آیا نمی شد کارهای شرکتی ها را به خودشان سپرد؟ با مدیریت خودشان کار انجام داد؟
آیا یک کارمند رسمی پس از ۲۰ سال کار، انتظار ندارد پیشرفتی داشته باشد؟ رئیس اداره شود یا ….! چرا این آرزو برای یک شرکتی باید محال باشد؟
چه می گویم!
اصل موضوع روی هواست …. من از مدیریت کلانش حرف می زنم!
باسلام
من با ۲۳سال سابقه کامل ناامید شدم چون میدونم هیچ کاری برای نیروهای شرکتی انجام نمیشه وقتی آقای مهندس صدری خودشون اعلام کردن که مهرماه طرح کارشناسی حرفه ای برای همکاران شرکتی اجرا میشه وقولشونو عملی نکردن از بقیه چه انتظاری میشه داشت
سلام سردبیر عزیز .الان بچه های شبکه ماشالله پیشرفت کردن مثلا تو شهرستان ما تادو سال پیش ناظر شبکه هوایی داشتیم و ناظر شبکه کابل و توسعه .الان هر دو بازنشست شدن تمام کارهای شبکه هوایی توسعه کابل رو خودمان انجام میدهیم حتی رئیس اداره با بچه ها برای طرح توسعه مشورت می کنند . نیازی نیست که ناظر بازنشته ای بیاد و مانع پیشرفت بچه ها بشه. ولی تنها چیزی که هست به علت بی عدالتی در حق وحقوقاتشان دل سر هستند و سر کار ان شوق و شوری که باید داشته باشند ندارند بنده باید فرزند کارگر فنی هستم مامور رفع خرابی با ۱۷هزار شماره به تنهایی انجام وظیفه میکنم از آمار و صورت وضعیت هر ماه گرفته و تمام کارهای دفتری شرکت هم برعهده من است و یک خودرو وانت هم در اختیار شرکت با ماهی دومیلیون و سیصد.خدایش حق من اینه.زن وبچم از دستم کلافه شدن.میگن توکه همش سر کاری .اخه حق حقوقات هم که کامل نمیدید که حرفی واسه گفتن داشته باشم .بابا شما ها خودتون با حقوق ها ی۴ تا ۵ میلیونی تو زندگی تون موندید یکم به فکر ما باشید
فکر کنم شما علاقه ای به خواندن ایمیل هاتون ندارید اقای سردبیر
سلام چرا می خونیم ولی پاسخگویی در فضای سایت انجام میشه
به نظر من برای یک سازمانی افت داره واقعا که زیر مجموعه یا بهتره بگم پرسنلش و به قول مدیر عامل منابع انسانی که از همه مهمتر هست انقدر آه و ناله بکنه بارها و بارها این جمله گفته شده که آقایون مدیران آقایون سهامدار عمده جوری درو کنید که برا بقیه چیزی بمونه
به قول کتاب سو وشون شلخته درو کنید تا چیزی هم گیر خوشه چین ها بیاید . . .