حرکت جدید استانها و مخابرات ایران، نیروهای شرکتی را بسیار نگران کرده است

مخابرات ما- سال گذشته دو تصمیم مهم در مخابرات کشور بر مبنای کاهش شدید هزینه های نیروی انسانی گرفته شد:

• بازنشسته کردن اجباری نیروهای رسمی بالای ۳۰ سال بجز افراد مورد علاقه مدیران استانی و بجز مدیران سطح اول ستاد مخابرات ایران
• بازنشسته کردن کارکنان شرکتی بالای ۲۰ سال سابقه (بخصوص بانوان)

اولی انجام شد ولی باز هم همانها که باید می رفتند ماندند.حرفی هم نیست کارمند بالای ۳۰ سال باید برود و ماندگاری آنان توجیهی نداشت.

دومی در چند استان به شکلی انجام شد که حتی شامل کارکنان زیر ۲۰ سال نیز شد.این استانها در جلسات شورای مدیران تشویق کلامی شدند تا دیگر مدیران نیز به انجامش تشویق شوند.

جالب اینکه الگویی برای این کاهش نداریم. صرفا استانها در مقایسه با یکدیگر متوجه می شوند که چند نفر نیروی مازاد دارند.استان الف در مقایسه با استان ب، می گوید ۶۰۰ نفر نیروی مازاد دارد.استان ب هم اینک ۳۰۰ نفر را به عنوان نیروی مازاد اعلام کرده است! (این نمونه واقعی است)  این بالانس شاید لازم باشد تا نقطه صفر ادامه پیدا کند چرا که الگویی از سوی معاونت نیروی انسانی ذکر نشده است و تا حد خروج از زیان سالیانه به استانها اجازه کار داده اند.

هم اینک، تجربه خروج نیروهای رسمی پیش روی ماست! ادارات خالی از نفر، شبکه بدون مسئول رفع خرابی و …. در نهایت منجر شده است به حضور افراد غیرمتخصص برای پر کردن اجباری چارت سازمانی! آموزش و جانشین پروری هم دیگر تعطیل است.

این تجربه برای نیروهای شرکتی در حال تکرار است.استانهایی که از ماجرای سال ۱۴۰۱ عقب افتاده اند با شتاب در حال اعلام تعداد نیروهای مازاد از طریق اعلام مدت زمان سابقه بیمه آنان هستند لذا نگرانی و اضطراب چنان بر نیروهای شرکتی حاکم شده است که حتی افرادی با سابقه ۱۰-۱۵ ساله با سردبیر تماس گرفته و اظهار ناراحتی می کنند.

خط کش های موجود برای حذف نیروهای شرکتی دقیق نیست! باز مخابرات می ماند و کارهای زمین مانده! وقتی برای چند مرکز یک مسئول رفع خرابی داریم، یعنی باید در شاخص ها حذف نیرو، بازنگری شود.وقتی یک شهرستان مجبور به رفع خرابی جند شه رو روستاست باید دیدگاه ها را تغییر داد.

البته یک شاخص بسیار مهم حتما مایه ماندگاری افراد زیر خط کش است، شاخصی مانند یک آشنا یا یک مدیر با نفوذ و شاید هم سهمیه ای خاص.

بگذریم!

باز هم هدف تحلیل واقعی این تصمیم را نداریم چرا که تاثیری ندارد.وقتی نمی توانیم تعرفه را به روز و درآمدهایمان را افزایش دهیم قطعا پرسنل قربانی اول خواهد بود درست مثل ۱۳-۱۴ سال گذشته! حرف تازه ای نیست در دوره های گذشته نیز داشته ایم.چیز جدیدی نیست.بطور مثال مطالبات رسمی ها و شرکتی ها – که پس از بازنشستگی حکم اجرائی دادگاه می گیرند- یک روزه و یا در دوره فعلی ایجاد نشده است.سیستم چنین چیده شده.

به یاد گفته مهندس سلطانی می افتم که در بیان این جمله شجاعتش را تحسین می کنم: می خواستند مخابرات را نابود کنند!

برخی مدیران عامل با تصمیمات خود به این نابودی کمک کرده اند، برخی نیز آن را به تاخیر انداخته اند.

یک سوال:

از پرسنل مضطرب ونگران، یا پرسنلی که سال بعدی مشمول طرح می شوند انتظار کارائی داریم؟!