وقتی که همه موافق هستند، اما رای مخالف می‌دهند

مخابرات ما –  ماجرا از این قرار بود که یکی از شرکت‌های خصولتی به ۳۰۰ نفر از کارگران خود وعده داده بود که سنوات آنان را به جای سالی ۳۰ روز، بر أساس هر سال ۷۵ روز محاسبه خواهد کرد. اما بعد از ۳۰ سال، درست در زمانی که ۴۰ نفر از این ۳۰۰ نفر در شرف بازنشستگی قرار گرفته‌بودند، هیات مدیره شرکت تصویب کرده‌بود که «شرکت، توان پرداخت این مبلغ را ندارد».
این ۴۰ نفر که حالا بازنشسته شده بودند، برای احقاق حق خود درخواست کردند که نمایندگی آنان را در مراجع حل اختلاف کار بپذیریم. حق با کارگران بود چرا که هرچند هیات مدیره شرکت می تواند تصمیمات لازم برای اداره صحیح شرکت را بگیرد اما بر اساس قانون، هیات مدیره شرکت نمی‌توانست از این حق خود، برای تضییع حق کارگران استفاده کند.
از سوی دیگر هیات مدیره در زمانی که به کارگران وعده محاسبه سنوات بر اساس سالی ۷۵ روز را می داده، یک حق برای کارگران ایجاد کرده بود که به آن «حق مکتسب» گفته می‌شود. و حتی به فرض که هیات مدیره بتواند در راستای اداره صحیح شرکت، تصمیمات قبلی خود را ملغی کند اما این تصمیم نمی‌توانست نافی «حق مکتسبه» کارگران باشد.
با این حال، ادعای همه کارگران در هیات‌های تشخیص و حل اختلاف رد شد. هرچند که بسیاری از اعضای محترم هیات‌های تشخیص و حل اختلاف، به طور خصوصی اذعان داشتند که «در این پرونده، حق با کارگران است» اما متاسفانه همه آراء صادره بر علیه کارگران بود.
اما در مرحله فرجام خواهی در دیوان عدالت اداری خوشبختانه شعب مختلف دیوان عدالت اداری بر اساس قانون، آراء مراجع حل اختلاف کار را نقض کردند و بالاخره هفته گذشته ( در راستای اجرای حکم دیوان عدالت اداری) اولین رای بر اساس سنوات هر سال ۷۵ روز به نفع کارگران از سوی هیات حل اختلاف اداره کار صادر شد.