نخستین دوره فن‌بازار در دانشگاه کاشان برگزار شد.

آقای دکتر سرائیان استاد دانشگاه های تهران است ، مخابرات با دانشگاههای شریف و امیرکبیر قرارداد می بندد.
معاون تجاری شرکت مخابرات ایران اهل کاشان است ، اسپانسر دانشگاه کاشان می شوند.
معاون تجاری استان الف در دانشگاه ان شهر درس می دهد چند تا رخداد مختلف با پول شرکت مخابرات در آن دانشگاه حمایت می شود.
فلان مدیر دانشجوی دکترای فلان استاد دانشگاه است ، استادش را بعنوان مشاور استخدام می کند.
واقعا این چه وضعیتی است؟ هر کسی تکه ای از شرکت مخابرات را خرج آبروداری خودش می کند.
بعد می گویند همه چیز بر اساس استراتژی انجام می شود.
این هزینه ها بر اساس چه معیارهایی انجام می شود؟ کسی هست پاسخ دهد؟
استراتژی ارتقای نیروی انسانی تبدیل به دو قرارداد با اثر بخشی و بهره وری پائین با دانشگاههایی می شود که مدیران از قبل با آنها رابطه داشته اند.
استراتژی توسعه کسب و کار تبدیل به حمایتهای کم ارزش از استارتاپهایی می شود که صرفا جنبه تبلیغاتی دارد. و این در حالی است که زیرساختهای توسعه کسب و کار در شرکت وجود ندارد.
کجا این استراتژیها ارزیابی می شود؟