سردبیر سلام میکند – سلام آقای دکتر! دغدغه ها نباید به بغض تبدیل شود.
[box]مخابرات ما – ضرورت امروز ما در مخابرات چیست؟[/box]
مخابرات ما – از وقتی که دکتر سرائیان تاکید بر اجرای قانون کرده است بنظر من اتفاق بسیار جالبی افتاده.حالا حداقل یک چیز مشترک داریم که از آن حرف بزنیم.
هر وقت هم اختلافی ایجاد شد باید به قانون رجوع کنیم. برداشتهای مختلف از قانون هم مجاز است اما باید به یک مرچع وارد رجوع کنیم.
اینجا یک نکته اساسی خودنمایی میکند.
برای هر چیزی که نمی توانیم به قانوندان مراجعه کنیم! یا شکایت کنیم تا یک نفر بیاید قضاوت کند.اگر چنین شود شورش در می آید.
بنابراین باید در جاهایی که قانون واضح است به سراغ اجرا برویم.دلیلی ندارد جاهایی که قانون روشن است دبه کنیم.
این مهمترین نکته ای است که می خواهیم بگوییم.
آقای دکتر سرائیان! آقای مدیر عامل! در نقش بزرگتر این خانواده , ما را راهی دادگاهها نکنید! آنجا که حق روشنی داریم بعنوان یک بزرگتر خودتان بدهید!
می خواهم بگویم:
آقای دکتر! بقدر کافی زندگی برای ما سخت شده! شما با گذشتن از حق ما, آن را سخت تر نکتیذ!
آقای دکتر! پرداختهای مالی نیروهای شرکتی تابع هیچ قاعده و قانونی نیست! خواهش میکنم آنچه حق آنان است بدهید! اولینش طبقه بندی و دومی سنوات سومی تعطیل کاری, ماموریت و …..!
آقای دکتر! مفهوم هیچ برایتان آشنا نیست؟ این پرداختها تابع قانون نیست! لطفا همان که قانونی است پرداخت کنید!
آقای دکتر! آنچه که از نظر شما و معاونین شما و مدیران شما قانونی جلوه کند, بسادگی از آنان نپذیرید! بسیاری از این جرکتها غیر قانونی است!
آقای دکتر! حقوق ریز و درشتی که از جوانان ضایع می شود , اعصابشان را بهم میریزد.آنگاه رعایت قانون را توسط آنان سخت میکند!مشکلات وقتی دغدغه است باید حل شود وگرنه وقتی به بغض تبدیل شد قانون را دور خواهد شد!
آقای دکتر! میدانم که نداریم! میدانم که نمی توانیم! میدانم که نمی شود! ولی این مشکل کسی نیست که برای شما کار میکند!مشکل شما و مدیران شماست! بطور مثال با دولت تعامل کنید قیمت ها را واقعی کند! صنعت خودروسازی قیمت هایش کجاست و صنعت مخابرات کجا!
آقای دکتر! اگر نیرو را نگه میدارید هزینه اش را بدهید.لازم ندارید بگویید بروند تا حداقل آینده شان با این پولهای نصفه نیمه تباه نشود! کار خیر, تفکر مثبت, ایجاد شغل و …. همه سر جای خودش , ولی وقتی نیرو را نگه داشتید باید تامین باشد!به راههای افزایش درآمد بیندیشید هر چند که میدانم خارج از توان برخی مدیران شماست!
آقای دکتر! برای ما دردناک است که بنشینیم نگاه کنیم و جوانان خود را در استرس، فضار،نگرانی، بی پولی و نباهی ببینیم.برای ما دردناک است که مخابرات را ناتوان, بی پول, و مستاصل ببینیم. لطفا فکری بکنید برای این شرایط!
آقای دکتر! مدیری می گفت ما توان آن را نداریم که حتی 200 هزار تومان روی حقوق کارکنان بگذاریم. در این صورت ورشکست می شویم! من می پذیرم! اما سوال من این است که (پس چرا دروازه های ورود این سیستم ناکارآمدرا نمی بندید؟) لطفا آماری از ورودی های سال جاری مخابرات ایران و استانها را بگیرید! هر کسی گفت ورودی نداریم بفرمایید تا تقدیم کنیم!
آقای دکتر! پس از ورود شما, به ما سخت تر میگذرد.اما راضی تریم.با اینکه بیشتر کار میکنیم! لطفا این امیدها را بارور کنید!
لطفا! …. پیش از آنکه باز مجبور شویم بحرانی دیگر را جمع کنیم و هزینه هایش را بپردازیم …. !
سردبیر
تیر96
جناب سردبير واقعيت رو رك و پوست كنده گفتى
باور كن حقوق كافى در يك سازمان براى آن پرسنل ارزش و خلاقيت و بازدهى مياره
هيچ يك از همكاران شركتى طى اين يكى دو سال اخير انگيزه اى براى كار كردن ندارند
در شرايطى كه پرسنل شركتى تعدادشان از پرسنل رسمى بيشتر هستش و اين پرسنل شركتى انگيزه كار كردنشون رو مث قبل ندارند براى مخابرات زنگ خطر بحساب مياد چرا؟؟ چون شرايط رقابتى مخابرات با بقيه خيلى خاص و لحظه اى هستش
بيشتر ما يك سال و دو سال نيست تو مخابرات كار ميكنينم، حداقل خود من يك سال در زمان دولتى هم مخابرات بوديم
سن استخدامم گذشته وگرنه بخدا دو سال اخير حتما مخابرات رو ول ميكردم
پس مديران خودشون بهتر از همه ميفهمن حتي عواقبشون رو هم ميدونن ولى چون مقطعى مدير عامل يا هيئت مديره هستند به اين فكر مكنند
مخابرات بايد به سرمايه گذارى بلند مدت و ثابت فكر كنه كه همان پرسنلش هستش
با تشكر از سردبير كه اين روزا هواى نيروهاى شركتى رو خوب داشتند بازهم ممنون
سلام
از لطفتون ممنونم
خدا عزتتون بده
سلام
چنان شیواست که دیگر نیازی به تفسیر ونظر ندارد .
ازاین بهترنمی توان حق مطلب را ادا کرد .
ممنونم از لطف شما.
سلام سردبیرجان.بالاخره حرف منطقی که ردخور ندارد.ای کاش جناب دکتر گوش کند .به خدا اگر فقط چهارصد یا پانصد تومان بباید روی حقوق بچه ها آن وقت همه ی اهداف سازمانی شکوفا می شود .تعهد وبلاتکلیفی هم سنخ نیستند.ما کار می کنیم ولی قبول کنید که عضو یک خانواده ایم وبزرگ خانواده باید گاهی مشوقهای لازم را بدهد.بیرون از مخابرات همه فکر می کنند ما کمتر از دو میلبون نمی گیریم ولی وا اسفا بر ما.من با سردبیر موافقم .نباید دیر کرد البته به نطر من این تشکیلات پول کارکنان شرکتی را می تواند تامین کند ولی نه درست وقتی که دارد فرصتها از دست می رود .باید زودتر بجنبد
میتونیم پله کانی تدارک ببینیم.
فعلا به اصل حقوق دست نزنیم.
ولی شاخص های دست یافتنی برای هر استان مشخص کنیم.
اگر شاخص ها بدست آمد (تاکید میکنم شاخص ها شدنی باشد) یک تومن روی حقوق همه بگذارن.
اگر 50 درصد بدست اومد, 500 تومن.
اینطوری افزایش حقوق از افزایش درآمد خواهد بود.از جیب مخابرات هم نمیره.
در طی یک سال همه چیز تغییر خواهد کرد.