جمع بندی نهایی حضور نمایندگان شورای عالی تشکل های کارگری مخابرات در مخابرات ایران و دیدار با دکتر سرائیان مدیر عاملش!
[box]مخابرات ما- این مکتوب جمع بندی نهایی وقایع سه شنبه است.[/box]
مخابرات ما – آنچه می خوانید گزارش حضور یکی از نمایندگان سایت مخابرات ما در ورز تجمع بود.بی کم و کاست حرفها و برداشتهایش را بخوانید.همینقدر بدانید که از او خواسته بودم بعنوان بی طرف تمام وقایع را ثبت نماید.
****
اول صبح بنظر می آمد مهندس امینی شرایط را رصد میکند.او همه را محترمانه به داخل دعوت و امکانات پذیرائی را فراهم کرد.پس از آن وقتی اصرار نمایندگان تشکل ها را برای دیدار با دکتر سرائیان مشاهده کرد به سمت دفترش راه افتاد.
دکتر حرف او را پذیرفت و به سمت مسجد -محل حضور همکاران – آمد. برایم جالب بود! دکتر سرائیان بدون غرور و تفاوت، با یک یک حاضران احوالپرسی کرد.اینکه او از برج مدیریتی اش بیرون آمده است و با وجود تمامی گرفتاری های این شرکت به دیدار مخالفان مدیریت شرکت می رود حرکتی ارزشمند است.
بنظرم برای اولین بار است که پس از بارها تجمع و حرکت توسط نیروهای مختلف شرکت, دکتر سرائیان به جمع آنان می آید و با آنان هم کلام می شود.امیدوارم تا پایان جلسه همه
یکی از همکاران به نمایندگی از دیرگان -مهندس بنی سپهر – همه گفتنی ها را دسته بندی و با بهترین شکل ممکن ارائه کرد. دکتر هم صبورانه گوش کرد.
اینجا حرکتی دیدم که حرفه ای نبود! گروهی از همکاران گوشی های خود را درآوردند تا عکس بگیرند یا صدای جلسه را ضبط کنند! در حالیکه اگر یک نفر با هماهنگی این کار را میکرد کافی بود!
اتفاقی افتاد که مایه خنده همه شد.یکی از همکاران گوشی را تا نزدیکی صورت دکتر سرائیان برده بود. وقتی از دکتر سوال شد او خندید و گفت : اگر این همکار ما گوشی خودش را کمی آن طرف ببرد و من بتوانم حرف بزنم جواب سوال شما را میدهم ….
به هر حال همینقدر که دکتر سرائیان بدون واسطه برای اولین بار به جمع همکاران – آن هم همکاران مخالف و در یک تجمع – حاضر شد و حرفها را شنید به نظر من کار بزرگی بود.قابل تقدیر است.باید از آن بقدر کافی حرف زد تا فرهنگ غالب شود.تا دیگران هم چنین کنند.
موضوع مهم بعدی این بود که دکتر به همه حرفها با سعه صدر گوش می داد.همکاران نیز با چنان ادب و متانتی با مدیر عاملشان حرف می زدند که سابقه نداشت.هر دوی این حرکتها بسیار پسندیده بود.
مشکلاتی که همکاران گفتند شامل این موارد بود:
نقد عملکرد مدیریت در شرکت
میزان کم حقوق د رمخابرات نسبت به شرکت زیر ساخت
نقد جدی بر شیوه مدیریت در معاونت توسعه نیروی انسانی
نقد عملکرد شیوه های پرداخت مالی -حقوق و …. – در مخابرات
یکی از نکته ها بسیار جالب گفته شد.شاید برای شما هم خواندنش بد نباشد. همکاران کفتند:
“ما به آنچه مدیریت وقت مخابرات به ما گفت اعتماد کردیم و به در باغ سبزی که آنان به ما نشان دادند آمدیم اما اشتباه کردیم.اشتباه!
اعتراضات به مدیریت بر منابع انسانی بسیار زیاد بود. به سبک رفتاری مهندس دیانی هم اعتراض شد.
یکی از همکاران مازندرانی به دکتر گفت:
“آمدید به استان ما, ما را قابل ندانستید چه چند دقیقه با ما حرف بزنید ….”
دکتر سرائیان او را به سمت خود کشید , عذرخواهی کرد و صورتش را بوسید! این صحنه برای همه جالب بود!
جمع بندی من از مشکلات این است که همه را سه دسته میکنم:
1- مسائل و مشکلات خاص استانها – مثل عدم پرداخت پول بیمه یا نبودن پول در صندوق 6 درصد و … -این مشکلات را الان دکتر گفت جمع کنید و برای هر استان جداگانه بمن بدهید.حتما پیگیرم.
2- مشکلات کارکنان که باید در خارج از مخابرات پیگیری شود.مثل بیمه 9 درصد، یعنی مخابرات باید از ظرفیت هایش برای حل مشکل استفاده کند.
این را هم قرار شد مخابارت کمک کند.
3- موضوعاتی که در داخل شرکت باید حل شود.باید مخابرات این مشکلات را حل کند.
این دسته را هم به همان تیم های تخصصی می سپارند.
.
اینجا دکنر گفت: مهندس امینی در میان شما نماینده من هستند.هر چه بگویند من ققبول دارم.
جالب این بود که دکتر سرائیان این بار با هوشیاری نامی از مهندس دیانی نبرد چرا که ایشان بشدت مورد انتقاد قرار گرفته بود.
مهندس امینی هم ار فرصت استفاده کرد و گفت:” من در کمال صداقت , هر چه را که شما بمن بگویید در عین امانتداری به دکتر سرائیان منتقل می کنم .برای هر موضوعی هم برنامه زمان بندی میگذاریم تا دکتر سرائیان در این بازه زمانی پاسخ بدهند یا اقدام مناسب انجام دهند.”
این حرف, همه را خوش آمد! چرا که دکتر را محدود می کرد به زمان!
البته امینی در مورد ماهیت شورای عالی کار نیز گفت:” 11 استان تشکل دارند 19 استان ندارند.باید مشخص شود پس از ادغام مخابرات آیا باید همه استانها تشکل جداگانه داشته باشند یا یک تشکل داشته باشند.”
.
برایم جالب این بود که (مهندس دیانی که باید اهل مذاکره باشد شمشیر در دست گرفته است ولی مهندس امینی که ذاتا باید اهل شمشیر باشد اهل مدارا و رفاقت شده است.)
او نشان داد که در هر جایگاهی می توان اهل تعامل بود.
.
راستی یک جمله دکتر سرائیان برایم خیلی خاص و دلگیرکننده بود. او در لابلای صحبت هایش گفت:”من که مالک مخابرات نیستم …..!”
این جمله عین فشار روانی و بار فکری روی دوش سرائیان را بخوبی نشان می دهد.او شاید می خواست بگوید “کارکنان باید محدودیت های مرا نیز درک کنند!”
.
حالا منتظر می مانیم تا نتیجه گفتگوها روی کاغذ بیاید.به جلسه تقسیم کار و وظایف تبدیل شود و نهایتا به راهکاری فراگیر مبدل گردد.
چرا؟
چون که ما می توانیم از این الگو برای حل مشکلات دیگرمان در بخش پیمانکاری ، کارگزاری, شرکتی و ….. استفاده کنیم.انشا الله!
.
برای من که کناری نشسته بودم و بعنوان بی طرف و به نمایندگی از سردبیر یادداشت برمیداشتم تکه های پازل این واقعه بخوبی بهم چفت می شد.یعنی هرگز در رفتار طرفین هیچ تظاهری ندیدم.
امیدوارم این بار در اجرا موفق باشیم. بر خلاف دفعات قبل که از همان ابتدا نیت برخی مدیران، بر اجرای مفاد مصوب نبوده است!
البته این حسن نیت از سوی دکتر و درک آن از سوی همکاران, اولین گام برای ادامه مسیر است پس از آن همه ما باید قدر این موقعیت را بدانیم و همین دیدگاه را به داخل جامعه کاری خودمان نفوذ بدهیم.موفقیت این محصول, به یکایک ما بستگی دارد.نمی توانیم یک گوشه بنشینیم و همه چیز را از اعضای شورا یا مدیر عامل بخواهیم.
نظرات بسته شده است.