[box]مخابرات ما – این بار دوست ما (همراه) همه اطلاعات لازم در مورد مرخصی را در این نوشته جمع کرده است.[/box]
♦️مخابرات ما (همراه منبع پاراف ) – مرخصی استعلاجی، در صورت بیماری و ناتوانی فرد در انجام کار، داده می‌شود. طبق قانون مدیریت خدمات کشوری، کارمندان دستگاه‌های اجرائی، طبق گواهی و تأیید پزشک معتمد، حداکثر می‌توانند از چهارماه مرخصی استعلاجی در سال استفاده کنند. بیماری‌های صعب‌العلاج، به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از محدودیت زمانی مذکور، مستثنی هستند. ضمن این که مرخصی استعلاجی کارکنانی که مشمول نظام حمایتی قانون تامین‌اجتماعی هستند، مطابق با قانون فوق است. این در حالی است که در مقررات تامین‌اجتماعی، محدودیتی از نظر مدت استفاده از مرخصی استعلاجی در طول سال وجود ندارد. فقط مرجع تعیین و تشخیص مرخصی، متناسب با مدت مرخصی بوده که پزشک معالج، پزشک معتمد سازمان و یا کمیسیون پزشکی خواهند بود.
♦️روزهایی که تعطیل رسمی هستند و بین مرخصی‌های درخواستی واقع می‌شوند، نباید جزء مرخصی استحقاقی به‌حساب بیایند، بنابراین، کارفرمای که آن را به عنوان مرخصی استحقاقی حساب کند اشتباه است. در ضمن مرخصی استحقاقی در قانون کار، 30 روز است که با احتساب 4 روز جمعه، در واقع مرخصی عملا 26 روز است.
♦️بنابراین، از مرخصی 30 روز، باید جمعه‌ها کسر شود، ولی کسر آن از بابت تعطیلات رسمی غیرقانونی است. این مرخصی، حداقل مدتی است که کارگر می‌تواند از مرخصی استفاده کند. لذا کمتر از آن، غیرقانونی است؛ ولی بیشتر از آن، اشکالی ندارد و اگر کارفرما، به‌طور معمول، بیشتر از این مدت را برای کارگران درنظر گرفته باشد، به عنوان عرف کارگاه باید رعایت شود.
♦️ماده 64 قانون کار: مرخصى استحقاقى سالانه کارگران، با استفاده از مزد و با احتساب چهار روز جمعه، جمعا یک ماه است، سایر روزهاى تعطیل، جزء ایام مرخصى محسوب نخواهد شد. براى کار کمتر از یک‌سال، مرخصى مزبور به نسبت مدت کار انجام‌یافته، محاسبه می‌شود.
نظرات بسته شده است.