مخابرات ما- مصاحبه بسیار جالب و روشنگرانه سرپرست معاونت توسعه نیروی انسانی شرکت مخابرات ایران در پیام تهران آنلاین منتشر شد.
درزیر این مصاحبه دو دیدگاه جالب از همکاران نیز منتشر دشه است که با هم دومینش را می خوانیم.
[box]
مدیریت محترم سایت پیام تهران آنلاین متن حاضر برای بار دوم خدمت آن نشریه محترم ارسال میگردد .لطفأ آنرا شجاعانه و نه بعنوان جوابیه ، بلکه به پاسداشت اصل تضارب آرا و در جهت انتقال درددل یکی از مخاطبان سخنان جناب آقای دیانی منعکس کنید . شاید که این ، فتح بابی برای انتقال دوطرفه نظرات باشد . **** جناب آقای دیانی . ابتدای سخن اینکه بازهم گلی به گوشه جمال شما که از مجموعه پرتعداد مدیران بالانشین ، حداقل جنابعالی در این چند وقت گذشته ( هر چند یک طرفه و از بالا به پایین ) چند کلمه ای مستقیم با کارکنان صحبت کردید . و اما داد سخن … جناب دیانی : 1- در جایی که مدیران و تصمیم گیرندگان ارشد شرکت در طی این 8 سالی که از خصوصی سازی گذشته ، خود را جدای از کارکنان میبینند و مطلقأ هیچ گونه ارتباطی با کارکنان ندارند ( شرمنده ام . شخصا این رو ترس از مواجهه با زیردستان میدانم ) و دریغ از حتی یک جلسه – تاکید میکنم حتی یک جلسه – که پای حرف و درد دل کارکنان بنشینند ، شاید ما هم حرف به درد خوری داشته باشیم که به کار گرامیان بیاید . باور کنید ما حس بچه های سرراهی را داریم که دولت ما را از خودش رانده و در برهوت مخابرات خصوصی شده هر کدام نقطه ای را هدف گرفته ایم و پی آن هروله میکنیم . ( این همان فردیتی است که دل شما را به درد درآورده . حالا فهمیدید از کجا نشات گرفته ؟ ) تردید نکنید تا وقتی که ارتباط بالا و پایین شرکت با این وضع شداد و غلاظ قطع است فردیت که هیچ ، منیت در بند بند وجود شرکت مانند سرطان فراگیر خواهد بود . در جایی که حتی شهرداران محله های تهران هم هفته ای یا دوهفته ای یکبار یک نصفه روز را ملاقات عمومی دارند و سینه به سینه مشکلات و مطالبات مردم و کارکنان را حس میکنند ، مدیران مخابرات ما را در حد رفتگران شهرداری هم نمیبینند ؟ آن وقت شما گله از فردیت ما میکنید . 2- از خواسته های کارکنان مانند رتبه و گروه و سنوات و … اسم بردید ، ولی نگفتید که بالاخره این ها حق ما هست یا خیر ؟ اگر هست چرا دفن شده اند و اگر نیست ، صریحأ و با ادله محکم و روشن به ما بگویید نیست . باور کنید ما از قوم ابوجهل نیستیم . حرف حساب را میفهمیم . دیگر اینکه .. به عرض میرسانم تا این جای کار این موارد را ما حق خود میدانیم که از ما غصب شده اند ( مگر اینکه خلافش ثابت شود ) پس روی چه حسابی میبایست از مطالبه آن دست بکشیم و اگر دست برداریم به نفع کی ؟ 3- چیزی که در حال حاضر بیشترین ضرر را به مجموعه عظیم مخابرات میزند ، زیاده خواهی کارکنان نیست . بلکه بی اعتمادی مطلقی است که کارکنان نسبت به تیم رهبری مخابرات دارند و جنابعالی که در وادی مدیریت کلان دستی بر آتش دارید ، حتمأ در آموزه های خود این فقره را سمی مهلک بر پیکره هر سازمانی میدانید و میدانیم . بنده از این مورد شخصأ دل پردردی دارم که کلمات توان ادای حس واقعی آن را ندارند . صندوق شش درصد ، شسکام ، سهام ، تعاونی گفتار ، مطالبات ، پاداش تشویقی و … چیزهایی هستند که هزار جور حرف و حدیث دور و بر آنها وجود دارد و تازمانی که شفافیت بر همه ارکان شرکت حاکم نشود ، بی اعتمادی از بین نخواهد رفت . احساس من این است که خود شما در طی این چند ماه گذشته در بلاتکلیفی روزگار میگذرانید . چند ماه قبل فرمودید شرکت برای بازنشستگی نشویقی برنامه ای ندارد . حالا برای همکاران دیپلم و فوق دیپلم ( به حق ) بازنشستگی تشویقی آمده و در اطلاعیه همین بازنشستگی فرمودید که منابع مالی برای بازنشستگی کارشناسان مشخص نیست . بالاخره یک بار و برای همیشه یک حرف محکم و مستدل بزنید و پای آن بایستید . 4- بنده حدودأ 29 سال افتخار مخابراتی بودن را دارم . در حوزه کاری خودم هم کارمند ورزیده ای هستم . هنوز عرق و تعصب نسبت به مجموعه متبوعم در وجودم هست ، پس عرایضم را از دریچه همین دلبستگی سازمانی بخوانید .. در حال حاضر و بخصوص در بخشهای فنی چیزی که مخابرات را سر پا نگه داشته ، همان پا به سن گذاشته ها و قدیمی هایی هستند که دغدغه بازنشستگی و پاداش و … روح و روان شان را به هم ریخته ( هر چند هن و هن می کنند و غری هم می زنند و … ) در پس خصوصی سازی یک استخدامی صورت گرفت و تعدادی از جوانان باسواد و تازه نفس وارد مجموعه شدند . ولی دریغ از یک راهبرد و هدفگذاری ساده برای آینده این عزیزان در مخابرات که باید مثلا پنج سال بعد ، از این جماعت چه چیزی عاید مخابرات شود . تقریبأ تمامی این دوستان داعیه و هدفی جز گرفتن پست ندارند ( و از آنجایی که همگی با اولویت ها و امتیازاتی وارد مخابرات شده اند ، به واسطه همین پشتوانه ها سودای اوج گیری سریع در سر دارند ) ولی از نمد کلاهی برای شرکت به دست نیامد و الان به جایی رسیدیم که حداقل در بخشهای فنی همه دلهره گرفته اند که با بازنشستگی امسال و سال آینده تکلیف اداره چه میشود . 5- یکی از شاخصهای مهم تعالی سازمانی ، میزان رضایت از وضعیت سازمان است . حتمأ شما بهتر از هرکسی میدانید که این شاخص در مخابرات تا چه حد زیر خط فقر است . به وضعیت حال حاضر شرکت منصفانه دقت کنید : مردم = ناراضی دولت = ناراضی سرمایه گذار = ناراضی مدیریت = ناراضی کارکنان = ناراضی پیمانکاران = ناراضی آیا نباید به این نتیجه رسید که یک جای کار که هیچ ، چند جای کار میلنگد ؟ سهم کارکنان را انصافأ در این فقره چقدر میدانید ؟ در پایان به عرض میرسانم تعلقات سازمانی جاده ای دوطرفه است که نباید انتظار داشت از پایین به بالا ببارد . جنابعالی تلنگری به جا به پایین این جاده زدید . ما منتظر میمانیم از بالای شهر خبرهای خوشی بشنویم . ارداتمند : کارگر مخابرات[/box]
نظرات بسته شده است.