مطلب وارده- مخابرات ایران جولانگاه سیاست و سیاستمردان.

[box]مخابرات ما (سردبیر) – این نوشته کاملا در خلاف جهت تفکرات قبلی ما است.ما فکر میکردیم اعتماد مبین با وارد کردن دکتر صفری و عصبانی کردن دولت, سعی در گرفتن کرسی مدیر عاملی دارد! اما این نوشته می گوید ما اشتباه کرده ایم![/box]

مخابرات ما- نوشته زیر از سوی یکی از نویسندگان قدیمی سایت وارد شده است.

[box]

 مخابرات ایران جولانگاه سیاست و سیاستمداران 

نویسنده: مهمان

پس از قریب یک ماه کشمکش فراوان در انتخاب اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل مخابرات ایران سرانجام نام یک مدیر عامل و پنج عضو هیئت مدیره اعلام شد. تا سکانداران مهم ترین شرکت ارتباطی کشور و خاور میانه مشخص گردد .

به یقین هر مخابراتی و یا هر فعال صنعت IT و ICT کشور با شنیدن نام سیاست گردانان جدید مخابرات در هیئت مدیره , گرفتار  یاس و تاسف خواهد شد. تاسف از اینکه سهام داران بجای قرار دادن محورهای مهمی چون تخصص ، تجربه و تعهد افراد صرفا به روابط گروهی و سیاسی توجه نموده بگونه ای که حتی در ظاهر نیز تظاهر به رعایت اصول حرفه ای نکرده اند.

.
امروز جامعه مخابرات کشور با این سوال روبروست که چرا حتی نام یک مخابراتی در  جمع هیئت مدیره نیست؟ آیا یک نفر در مخابرات ایران شایستگی جلوس بر پنج کرسی مذکور را نداشته است ؟

امروز اولین قضاوت کارکنان و مدیران مخابرات کشور چنین است که سهامدار عمده یعنی اعتماد مبین پس از قریب ۱۰ سال شرکت داری نتوانسته است حتی به یک نفر از خیل کارکنان و مدیران متخصص و فعال مخابرات در اقصا نقاط کشور اعتماد کند .
این سهام دار غالب وقتی به هیچ کس در این شرکت اعتماد ندارد چگونه توقع دارد تا مدیران و کارکنان شرکت به او اعتماد نمایند و در پیمودن راه پر فراز و نشیب ارتباطات کشور و رفع مشکلات عظیم فرا روی شرکت مخابرات ایران دوشادوشش راه بروند و حس همکاری و همدردی داشته باشند؟

.
مجموعه مخابرات کشور چگونه باور کند که رئیس هیئت مدیره شرکتش که بالغ بر ۳۰ سال است کاری مخابراتی نداشته, کتابی مخابراتی ننوشته و سطری از مخابرات نخوانده, بتواند مشکلات بزرگ و بعضا لاعلاج فرا روی این شرکت را فقط بشناسد چه رسد به درمانش.

و این مصیبت برای دو عضو معرفی شده از سوی سهامدار غالب دیگر نیز کم از این نیست .

.

گفته می شد در جلسه دوم -نشست اخیر- سهامداران عمده مخابرات -اعتماد مبین و وزیر ارتباطات- بنا بر این بوده است که افراد شاخص معرفی شده از جمع خارج شوند تا هر دو گروه بتوانند دوباره در میدانی جدید به گفتگو ادامه دهند. اما چرا  نتیجه جز این شد و اعتماد مبین حتی برای حفظ صفری دو عضو به غنیمت گرفته شده  در هیئت مدیره را نیز پس داد ؟ ( توافق جلسه اول این بود: انتخاب مدیر عامل سهم وزیر بود و انتخاب 5 عضو هیئت مدیره سهم اعتماد مبین , اما در پایان انتخاب مدیر عامل و تعیین دو عضو هیئت مدیره به دولت رسید.)

این مگر چیزی جز اصرار اعتماد مبین, بر ابقای دکتر صفری است؟ مگر نهایت هنر دکتر صفری و دو عضو دیگر همراهش جز سیاسی تر کردن فضای مخابرات کشور است که آن هم همچون زهر مهلک و نابود کننده به تن این شرکت نحیف وارد خواهد شد؟

اصلا چرا اعتماد مبین که سهامدار غالب و عمده است هیچگاه از این امتياز استفاده نکرد تا رقیب را به میدان بکشاند و اهدافش را که می توانست نجات مخابرات کشور باشد  به کرسی نشانده شود؟

کدامیک از اعضای هیئت مدیره می تواند در میدان ارتباطات به مدیر عامل ایده و طرح بدهد یا او را همراهی کند؟ یا حتی در مواردی از او سوال کند؟ البته اگر قرار باشد همه با رفاقت با یکدیگر برخورد کنند آنگاه دیگر ما هیچ سوالی ندایم!

.
در این میان واقعیت های دیگری هم هست که باید گفته شود .

اعتماد مبین با اوردن این سه یار به میدان به اهداف دیگری خارج از مخابرات می اندیشد و به دنبال آن است که دستیابی به این اهداف را گردن سماجت ، لجبازی، اصرار و خمایت وزیر جوان بیاندازد .

شاید مدیری که سالهای پایانی مسولیتش را بر یکی از نهاد های بزرگ کشور سپری می کند استمرار مسولیتش را در چنین انتصاباتی دانسته تا به جای حل جهادی چالش ها تنور مدرسه پیرمردان – سردبیر مخابرات ما هیئت مدیره شرکت مخابرات را مدرسه پیرمردان نامید- را گرم نگه دارد تا در آسایش, دوران پایان کاریش بگذرد.

.
البته وزیر جوان کابینه نیز نمره قبولی از انتصاباتش به دست نمی آورد ولی به نظر باهوش تر و زیرک تر از اعتماد مبین عمل کرده است ولی باید بداند هجوم سیل آسای مصائب -ناشی از این انتصاب ها- بر سرزمین ویران شده مخابرات, به نام او و اصرار ۲۵ روزه اش در معرفی مدیر عامل نوشته شده است .

.
کلام اخر اینکه :

.
سهام دار عمده و وزیر ارتباطات باید بدانند که به دو دلیل سیاست جاری و امروز انان هرگز پاسخ نخواهد داد:

• اول اینکه این مخابرات آن مخابرات حتی دو سال قبل نیست
• دوم اینکه این کارکنان و مدیران ، کارکنان و مدیران حتی دو سال قبل نیستند .

یعنی همه چیز عوض شده است.باید این تغییرات را درک کرد و به استقبالش شتافت.چیزی که اصلا در انتخابها دیده نمی شود!

.
موعظه صادقانه ما چاره اندیشی در همین لحظه است .یک لحظه آینده هم, دیر خواهد بود!

[/box]