مخابرات ما- گزارش آخرین روز نمایشگاه از فرستاده ویژه مخابرات ما.شب گذشته این گزارش دیرهنگام آماده شد عذرخواهی میکنیم.
در این گزارش گریزی هم به بخش فنی می زنیم.
مخابرات ما- شنبه آخرین روز نمایشگاه بود.روزی بارانی در تهران که تا حدود ساعت یازده همه را از تردد بازداشته بود.
اما ساعت یازده یک مرتبه بمب انسانی ترکید و انگار همه مردم یک مرتبه در نمایشگاه به هم رسیده بودند.از نظر تعداد و نفرات می توانم بگویم مشابه روز جمعه بود.معنی این حرف این است که روز اول هفته هم درست مثل روز تعطیل, نمایشگاه محل حضور مردم بود.
امروز طبق قولی که به سردبیر داده بودم در سالن های مختلف گشتم ولی همچنان سالن و غرفه همراه اول شلوغترین بخش نمایشگاه بود.در سالنهای فضای باز هم سه اپراتور همراه اول, رایتل و ایرانسل در یک سطح بودند.
عیبی که در هر سه اپراتور دیدم این بود که همه مدل های مودم های TD-LTE و 4G را نیاورده بودند که اگر می آوردند می توانستند فروش بسیار خوبی داشته باشند.
همراه اول ا ز چهار مدل مودمی که داشته فقط یک مدل خاص را آورده بود که از نظر ظاهری جاذب نبود یعنی بنظر نمی رسید کیفیتی داشته باشد.در حقیقت از همراه اول انتظار بیشتری داشتیم. انتظار داشتیم با شرکتهای مهم دیگری مثل زایسل قرارداد ببندد ومودم هایی بدهد که وقتی دستتان می گیرید حتی از ظاهر خوب آن کیفیت بیرون بزند.
یک کار خوب همراه اول این بود که 90 تا 100 هزار تومان روی همان مودم تخفیف گذاشته بود.
ایرانسل هم مودم جیبی پر طرفدارش را نیاورده بود مودم هایی که عرضه میکرد همه با برق 220 خانگی کار می کردند (سه چهار مدل).نماینده ایرانسل می گفت مودم جیبی -دو مدل- موجودی ندارند و متقاضی باید از نمایندگی ها پیگیر خرید باشد.میزان تخفیف مودم های موجودش نیز حدود 20 درصد و در مجموع کمتر از همراه اول بود.
رایتل هم کلا مودم های TD-LTE و 4G چه جیبی و چه معمولی نیاورد ه بود و می گفت ارائه نمی دهد.
همراه اول روی جیرینگ و شارژ تخفیف داشت.سیم کارتهای دانش آموزی انارستان هم عرضه می کرد.
برگردیم به غرفه مخابرات.
چون روز کاری بود همکاران بیشتری آمده بودند بویژه همکاران استانها.
به نظر من محل تلکام می توانست مکان مراودات مدیریتی و عقد تفاهم های مختلف باشد. مثلا نماینده تنظیم مقررات مخابرات به نمایشگاه بیاید و از مدیران بخش های مختلف دولتی دعوت کند تا جلسه بگذارند.
یا معاونت تدارکات می توانست با پیمانکاران مختلف در قسمتهای گوناگون تفاهم نامه امضا کند.ما برای خریدها مشکلات زیادی داریم.به این ترتیب شاید حل می شد. حداقل در حوزه آی تی آنقدر بدحسابی انجام شده که شرکتهای مطرح در مناقصات ما شرکت نمی کنند.نمره بسیار منفی است برای مخابرات.
در حوزه مالی هم انتقادات زیادی وجود دارد. چنین معروف شده است که اگر در حوزه مالی, چکی برای شما صادر شود , اما خودتان پیوست چک نباشید هرگز به پول نمی رسد.این اصلا خوب نیست.
دیروز از من پرسیده بودید که چرا مردم کارشان را رها می کنند و برای حل مشکل فنی خط شان به نمایشگاه می آیند! آیا مردم اینقدر از حل مشکلشان در مراکز پاسخگویی نا امید شده اند؟
اجازه بدهید به این سوال با یک نمونه پاسخ بدهم.دیروز -جمعه- یکی به نمایشگاه آمده بود که بسیار عصبانی بود.او می گفت:
“12سال است خط من روی کافوی نوری است و نمی توانم جایی غیر از مخابرات سرویس بگیرم. اما مخابرات هم سرویس درستی به من نمی دهد.سرویس من هشت مگ بود اما به هیچ عنوان بالاتر از یک مگ نمی رسد.ا چرا باید پول هشت مگ را بدهم؟”
ضمن اینکه واقعا به این هشت مگ نیاز دارد.
یکی از دلایل این مشکلات این است که مخابرات قرارداد نگهداری را بر اساس تعداد پورت می بندد و هرگز کیفیت حفظ خطوط بایش مهم نیست.
چرا مخابرات نمی تواند قراردادی ببندد که نگهداری بر اساس تعداد نباشد بلکه بالا بردن کیفیت خطوط مهم باشد.
کسانی که طرح غزال می خواستند برای تست خط نزد همکاران فنی مستقر در نمایشگاه می رفتند. آنجا متوجه می شدند که خطش بیش از چهار مگ جواب نمی دهد. لذا بیش از چهار مگ درخواست نمی کرد.
این تست ها باید در همه مراکز انجام شود تا مشترک بداند روی خطش چقدر می تواند پهنای باند بگیرد. در این حالت درست است که مشترک بدلیل محدودیت خطش ناراحت می شود اما از مخابرات بخاطر کم فروشی شاکی نخواهد بود.
چند نفر دیگر آمده بودند می گفتند هشت مگ گرفته اند اما خطشان یشتر از دو مگ جواب نمی دهد. جواب اینها می تواند همین پاراگراف قبلی باشد.
کلی بگویم نارضایتی زیاد دیده می شد و این برای مخابرات خوب نیست.
نظرات بسته شده است.