نویسنده:نادری 80
بر اساس اطلاعات همکار بورسی
مخابرات ما – امروز در راهرو یکی از همکاران به من گفت: شنیده ای مخابرات برگشت به دولت؟
باز هم برای چندمین بار به خودم گفتم : باز ار خبرها دور مانده ای!؟
اما وقتی موضوع را بررسی کردم متوجه شدم همکاران من انتظار داشته اند دولت در کمین فروش سهام باشد.یعنی به محض اینکه تعاونی سپاه بخواهد سهامش را بفروشد دولت متقاضی خرید باشد!
.
باور کردن این حرف خیلی قدرت می خواهد!
یکی اینکه اصولا دولت چه علاقمندی برای خرید سهام مخابرات نشان داده است؟
دیگر اینکه هر کسی اندکی به ساز و کار بورس واقف باشد می داند که فروش سهام مخابرات اصولا آن چیزی نیست که در ذهن من و شماست!
تعاونی سپاه, بخشی از سهام خودش را در اعتماد مبین می فروشد!
اعتماد مبین سبد سهام زیادی دارد.از جمله سهام مخابرات!
در حقیقت هیچکس سهام مخابرات را نمی فروشد! بلکه بخشی از دارائی خود را بفروش می رساند که تعدادی سهم در آن هست! مخابرات هم فقط یکی از آن سهام است
اگر تعادنی سپاه, یا اعتماد مبین شرکتی بورسی باشد, باید این فروش سهامش را از طریق بورس انجام دهد.
یعنی اعلام عمومی بشود.احراز صلاحیت انجام شود و … در نهایت از طریق سازمان بورس سهام به دیگری واگذار گردد.
اما تعاونی سپاه یا اعتماد مبین جزو شرکتهای بورسی نیستند لذا با یک تعامل مناسب بخشی از سهام خودش, از اعتماد مبین را به دیگری واگذار می کند که این سهام شامل سهام مخابرات است.
در شرکتهای سهامی خاص نحوه واگذاری سهام کاملا روشن شده است.هیچ نیازی به این مراحل نیست.
موضوع بسیار مهمتری که همکاران ما باید در نظر بگیرند, سیاست جاری دولت است.
در حال حاضر کشور ژاپن با جمعیتی 127 میلیونی کمتر از سیصد هزار کارمند دولتی دارد.اما ایران با 80 میلیون جمعیت دو میلیون و سیصد هزار کارمند دارد.
آیا بنظر شما منطقی است دولت بخواهد با خرید مجدد سهام شرکتی مانند مخابرات خود را فربه کند؟
اصل 44 دولت را ملزم به فروش کرده است! حالا چگونه ممکن است بر خلاف آن, به خرید شرکت فروخته شده اقدام کند؟
لطفا در ساختن شایعات هم قدری منطقی باشید.
سردبیر عزیز سلام
آیا مصاحبه های مقامات دولتی کنونی از سال 92 تا حالا در مخالفت با نحوه واگذاری مخابرات و نیز تلاش دولت در انتزاع قسمت هایی از قبیل داکت و… بموجب لایحه برنامه ششم توسعه که در جریان رسیدگی در مجلس و مجمع تشخیص رد شد آیا نمی تواند نشانه هایی از تمایل دولتمردان به برگشت مخابرات به بدنه دولت باشد؟
و نیز تعداد کل پرسنل اعم از رسمی قراردادی و شرکتی مخابرات 60 هزار نفر نیست که این عدد در تورم پرسنلی دولت تاثیر انچنانی نخواهد گذاشت چرا که در یک تبدیل وضعیت حق التدریس های آموزش و پرورش رقمی معادل کل پرسنل مخابرات و شاید بیشتر به بدنه دولت افزوده می شود.
خیلی ممنون
ناصر عزیز
من هم مثل شما آرزو دارم از این دربدری خلاص شم.
دولتی بشه راحت شیم.
اما هر چه دیدم داستان لحاف ملا بوده.
وقتی لحاف ملا درست تقسیم شده همه اون سر و صداها خوابیده
منو ببخشید من اینا رو باور نمیکنم
شاید سخنم خیلی رک باشد ولی همیشه دوست داشتم در جایی که محل نظر و تجمع دوستان دولتی هست بزنم.
چطور برای محاسبه با کشور های توسعه دیده و رتبه بالا در اقتصاد و سیاست خودمان را قرارداده و امار در میاوریم
ولی وقتی قرار بر حساب کتاب شد با کشورهایی که دارن از گرسنگی نان خشک میخورند محاسبه و امار درمیآوریم
اگر قرار بر محاسبه با ژاپن هست پس لطفا حساب کتاب زندگی رو هم بر اساس قانون ژاپن محاسبه کنید
امین جان
حرف شما ارتباطی به مطلب نویسنده ما نداره
نویسنده ما با یک بورسی مطلع نشسته یه مطلب نوشته تا چشم ما باز باشه بیخودی امید نبندیم
حساب نویسنده ما رو با دولت قاطی نکنید بهش برمیخوره
شما صحیح میفرمایید.سخنم ربطی به موضوع نداره ولی حقیقتا در مملکت ما برای مسائلی که میخوان ازمون بگیرن میان با ژاپن و اروپا و … مقایسه میکنن ولی وقتی نمیخوان بدن میان با یمن و سوریه و سنگال مقایسه میکنن
هر چند در مسائل کلان این مقایسه ها کلا بی معنی هستند بنظر بنده
لطفا كشور ژاپن رو باكشور ما مقايسه نكنيد اونا بخش خصوصيشون هم واقعيه نه مث ما هردمبيل كه در ايران وقتى مديرانشون بازنشسته شدن براى خودشون كار درست كردن تا بيشتر بتونن تا ابد مدير بمونن
سردبیر سلام،ژاپن و المان که گفته میشود تعداد کارمندانش در حد سیصد هزار است از اساس اشتباه است ،مثلا در المان این مشاغل حاکمیتی به این تعداد است و هر منطقه(ایالت) خودش نیروی اداراتش را جدا استخدام میکند که با این حساب کارکنان این کشور به بیش از ۲ میلیون میرسد،دقیقا مثل اینکه میگن بنزین ما یک دهم دلار و پایین تر از همه کشورها است ولی در مورد درامد مردم به ریال صحبت میکنند نه به دلار
بله اگر واگذاری صحیح و خصولتی نشود و به ارگانهای نظامی واگذار نکنند که خودشان از هزران دولتی بدتر هستن ولی افسوس که تما واگذاریها به نفع خود سران شده و بد بخت کارگر