آقای وزیر! لطفا دستور دهید راه های تنفس مخابرات را باز کننید!

مخابرات ما- اگر بخواهیم دلایل خصوصی سازی را برشماریم مهمترینش

• باز کردن قید و بندهای دولتی از پای شرکتهاست.
• و رساندن آن به سیستم عرضه و تقاضا.
• رساندن محصولاتش به شرایط قابل رقابت با بازار.
• و سپس رها کردنش در دریای بازار.

آیا چیزی غیر از اینهاست؟

من نمی دانم این چه شانسی است که هر کاری به ما مربوط می شود برعکس عمل می کند.

• بستن مخابرات با انواع قوانین تا پای شرکتهای پپ باز شود
• نگه داشتن مخابرات تا سیستم عرضه و تقاضای دیگران به آن برسد
• محدود کردن مخابرات تا دیگران محصولشان به پای رقابت با مخابرات برسد
• و سپس رها کردن مخابرات دست و پا بسته در قبال شرکتهای ریز و درشت

… که تماما به خود مخابرات وابسته هستند!

.

امروز اگر مخابرات نباشد شرکتهای پپ چه می کنند؟ اپراتورهای قدری مثل همراه اول یا ایرانسل یا رایتل چه می کنند؟

خواهش می کنم از حالت شعاری خارج شوید.اپراتورهای شما هم بدون اعتبار مخابرات کاری نمی توانند بکنند.نمونه اش ایرانسل که هنوز هم سیم کارتهایش اعتبار کشوری پیدا نکرده است.

.

برای هر یک از نمونه های بالا دهها مثال از زمان تولد مخابرات خصوصی وجود دارد که در سازمان تنظیم مقررات ثبت و ضبط است.

این سازمان زیر نظر وزارت ارتباطات برای بهبود شرایط رقبا، مخابرات را حسابی زده است.بگذارید حرف های تکراری نزنیم

اقای وزیر!

دیگر امیدی به جایی نداریم! راه تنفس مخابرات را با کاهش شدید منابع درآمدش بسته اند!

این شیوه نه منصفانه است، نه بر اساس اصول بازار آزاد است، و نه شیوه اداره شرکتهای خصوصی شده!

آقای وزیر!

لطفا با ما مثل یک شرکت خصوصی و صاحب اختیار تولیداتش رفتار کنید.

لطفا به ما اجازه بدهید تولیداتمان را خودمان ارزش گذاری کنیم.سازمان تنظیم با این قیمت گذاری فقط مشتری های ما را از ما گرفته و تقدیم رقبا کرده است.

آقای وزیر!

ما یک شرکت خصوصی هستیم! چه کسی باید این را باور کند؟