متن تایپی مصوبه ۱۷ آذر و ۳ اسفند ۹۸ – نمایندگان کارکنان و بازنشستگان و سهامدار عمده

اقایونی که به نمایندگی از کارکنان مظلوم رفتین امضا کردین اقایان خشوعی اقامیری حلال خور لطفی پایست در مقابل چه وعده ای این صورتجلسه ننگین رو امضا کردین؟مطالبات که طی پنج سال پرداخت میشه ..گروهها که از ۲۲ بهمن امسال محاسبه میشه ووو… میشه بگین در مقابل چی اینکارو کردین؟ ننگ بر شما..

من که گفتم ابنها از تبار علی هستند نه از تبار خودش از تبار پث اونها ! گربه مرتضی علی. !هر جور بنداریشون هوا چهار دست وپا میان زمین.حق جذب پر!گروههاپر!مدارک!پر!و….عزیزان ناامید نشوید اگر دستتان به جایی بند نیست .ریسمان خدا همچنان منتظر دستهای سبزتان است چنگ بزنید تا رستگاررشوید . ولی از حق نگذریم خیلی سخته!ده سال جولان بدهی وتضییع حقوق کنی!حالا بخواهی همه معوقات مربوطه را از سال ۹۲سال بسال حساب کنی تا سال ۹۸!تقریبا بالغ بر ۵۰میلیون تومانی میشد!حالا با یه حساب سر انگشتی ممکنه حداکثر ۱۰تا۱۵تومان بیشتر نشه!

با توجه به این مصوبه ننگین ۵ سال دیگر خواهیم ماند.

۳/۴ خدمت سربازی بازنشستگان به کجا رسید ؟
بند ۶ تصویبنامه هیئت وزیران (هرآنچه زمان دولتی میگرفتیم عینا در زمان خصوصی سازی باید داده شود ) به کجا رسید؟؟
گروه جبهه-گروه گردانهای عاشورا (بسیج )-گروه برجستگی (۱۰ درصد و۲۰ درصد ) و……………به کجا رسید ؟؟؟؟

پیشنهاد ::
با توجه به عدم امضای نمایندگان صنفی مخابرات استان تهران ، باید جلسه دیگری تشکیل گردد .
که ضمن حضور و تامین نظر ایشان ،در آن جلسه و صورتجلسه اش علاوه بر رفع موارد فوق در متن تصویبنامه ۲۷ بهمن به کمک حقوقدانان زبده ، باید سهامداران بعنوان کارفرما در صورتجلسه ۲۷ بهمن ، متعهد به اجرای آئین نامه ۸۹ از همان ابتدای تصویب توسط هیات مدیره تایید آن توسط وزارت کار از مورخه ۸۹/۵/۳۰ گردند و اینکه منبعد هم حق دخل و تصرف در آن و عدم اجرای آنرا ، بدون موافقت نمایندگان صنفی نخواهند داشت .

………
نتیجه و نقد از صورتجلسه ۲۷ بهمن

ابتدا باید متذکر شد که این موارد اولا زحمات بیدریغ و بی شائبه این عزیزان که این مذاکرات را از نقطه صفر به وضعیت فعلی رسانده اند زیر سوال نمی بر د و برای زحمات طاقت فرسا و شبانه روزیشان تشکر و قدردانی واجب است.

و اما با دقت در متن صورتجلسه ۲۷ بهمن و موارد مطروحه در پاره های ارائه شده پیشین (چهار پاره قبلی مطالب ) نکات و مشکلات حقوقی مهمی مشخص میگردد که کاملا به نفع سهامداران عمده بعنوان کارفرما و به ضرر کارکنان و بازنشستگان می باشد .
۱_ کارکنان و بازنشستگان به نمایندگان صنفی خود رای نداده اند (انتخاب نکرده اند) که با سهامدار عمده یا مدیر ارشد اجرایی شرکت “تعامل” کنند ، بلکه رای داده اند(انتخاب کرده اند) که نمایندگان صنفی از حقوق قانونی آنان ( طبق آیین نامه ۱۳۸۹ مصوب هیات مدیره و بند ۶ آیین نامه هیات وزیران و اهل ۴۴ قانون اساسی و فرمایشات مقام معظم رهبری در تبیین اهداف خصوصی سازی) حفاظت و حراست نموده و آنرا بدون تنازل اجرایی نمایند .
این حقوق قانونی مستند به قوانین محکم فوق ، قابل “تعامل” نیست .

اصولا ” تعامل” در مواردی است که
الف: قانون و مصوبه قانونی (آیین نامه مصوب۱۳۸۹) وجود نمی داشت
ب: در موارد ابهام در بندهای آیین نامه مصوب۱۳۸۹
ج:در شرایط استثنایی مثل تورم شدید که آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ نتواند حقوق کارکنان را تامین نماید.
که در اینصورت این “تعامل” بر پایه عدم تعارض با قوانین بالادستی و عمومی کشور و آنهم با لحاظ حقوق کارکنان و بازنشستگان لازم و قابل قبول می گردد.
پس در شرایط فعلی نمی توان هیچ بندی از آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ را با “تعامل” نادیده گرفت .

۲_هدف و خواسته اصلی کارکنان و بازنشستگان و نمایندگان صنفی شان از سهامدار عمده ، در جلسات فی مابین ، اجرای بدون تنازل و کامل آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ بوده و است .
و اما با این “تعامل” ناخواسته عملا این خواسته و هدف خدشه دار شده است.
اول _در بند ۳ تاریخ اجرای موارد حق جذب و ارتقاء گروه و احتساب مدرک تحصیلی و حق سرپرستی ، از تاریخ ۹۸/۵/۳۰ به تاریخ ۲۲ بهمن ۹۸ تغییر یافته است و همچنین اقدام پس از ابلاغ کامل و بدون تنازل آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ به تاریخ ۹۸/۱۲/۱۵ موکول شده است . این تغییر و تنزل در آیین نامه مصوب۸۹ و غیرقانونی و غیرقابل قبول است .
دوم _در همین بند ۳ ، مورد تصویب دوباره قرار گرفتن *دوباره !* آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ ، مورد “تعامل” قرار گرفته است که این قسمت عدم تبعیت از خود آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ بوده و کارفرما با دریافت مجوز از نمایندگان صنفی ، تصویب و یا عدم تصویب دوباره ، تک تک مواد و بندهای آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ را انجام خواهد داد .
سوم _عدم تطابق تعداد و اسامی افراد شرکت کننده در جلسه ، که در صورتجلسه قید شده است ، با امضاء های ذیل صورتجلسه ، اعتبار این صورتجلسه را مخدوش ساخته است .
چهارم _ در بند ۴ برای پرداخت اضافه کاری که در آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ پیش بینی شده ، مصوبه هیات مدیره لازم دانسته شده است .
این نیز کلا برخلاف قانون آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ بوده و باز هم از “تعامل” بدست آمده است و خلاف است ،زیرا اجرای آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ نیازی به تصویب مجدد هیات مدیره حتی برای برداشتن محدودیتهای اعمالی ندارد .
چون آن محدودیتها در مقابل آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ قانونی و قابل طرح نبوده و خلاف است و خودبخود باطل می باشد و نیاز به باطل کردن مجدد توسط هیات مدیره ندارد .
پنجم _ در بند ۵ صورتجلسه فقط طرح موضوع مربوط به دائمی کردن قراردادیها آمده است و باز هم اجرای آنرا منوط به اتخاذ تصمیم توسط هیات مدیره دانسته است .
با وجود بند ۱ از ماده ۵ آیین نامه مصوب ۱۳۸۹ موضوع قانونی بوده و نیاز به تصمیم مجدد هیات مدیره نمی باشد و عدم اجرای آن و همچنین سایر بندهای گفته شده در موارد فوق و سایر بندهای اشاره نشده نیز تخلف هیات مدیره است و نه تقصیر کارکنان و بازنشستگان .
ششم _ بند ۷ صورتجلسه که علنا به “هماهنگی” و “تعامل” بین مدیران و نمایندگان صنفی پرداخته و طرح دعوی و شکایت قضایی همکاران شاغل و بازنشسته را منوط به گذشتن از فیلتر کمیته صلح و سازش دانسته است و از مراجعه مستقیم آنان به مراجع قانونی منع می نماید و این کاملا غیر قانونی و مخالف اصل ۳۴ قانون اساسی بوده و مردود است .

پی نوشت
اصل ۳۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران : دادخواهی حق مسلم هر فرد است و هر کس می تواند به منظور دادخواهی به دادگاههای صالح رجوع نماید ، همه افراد ملت حق دارند این گونه دادگاه ها را در دسترس داشته باشند و هیچکس را نمی توان از دادگاهی که به موجب قانون حق مراجعه به آن را دارد منع کرد .