مخابرات ما – خصوصی سازی در مصنوعات، تجارت و خدمات یکی از مشخصه‌های قرن بشری است و در کامل ترین نوع خود، امروزه به لیبرالیسم و امپریالیسم ختم شده است و داعیه جهانی شدن اقتصاد، تجارت و به تبع آن سیاست و فرهنگ را در سر می پروراند.
مخابرات ما ( محمد – کارگر نیوز) – پیام نوروزی مقام معظم رهبری امسال نور امید را در کالبد نیمه‌جان تولید صنعتی دمید. امید دارم این پیام چراغ هدایتگر فاصله گرفتن از خصوصی سازی ضد تولید باشد.
اگر واقعاً بنا داریم شعار رهبر عزیزمان بدرستی اجرا و محقق شود و همانند برخی سالهای گذشته فقط روی بیلبوردهای تبلیغاتی منعکس نگردد، می‌بایست گذشته تولید صنعتی را مورد بازخوانی قرار دهیم تا مشخص شود عوامل کنار گذاشتن تولید داخل و روی آوردن به سمت تولید بیگانه چه بوده است. اگر بازخوانی و واکاوی گذشته اتفاق نیافتد حتماً در یک حرکت دورانی دیگر گرفتار خواهیم شد؛ زیرا عامل انحطاط تولید داخل از نظر بنده که سال‌ها در این حوزه فعالیت داشته و دارم، موضوعی به نام خصوصی‌سازی یا خودمان خواری است که منجر به پائین کشیده شدن فیتیله تولید صنعتی در ایران شده است. خصوصی سازی که به نام وارد کردن فن آوری روز، ارز را از کشور خارج کرده و در حالی که هیچ تکنولوژی را به ارمغان نیاورده است. خصوصی‌سازی که با استفاده از راه‌های فرار از قانون، کارگران مستعد رونق تولید را سرخورده و مدت‌ها آنان در درون زندانی به نام واحد تولیدی محبوس کرده تا به تب اخراج یا بازنشستگی زودهنگام تن دهند. خصوصی سازی که کارگران را به جای تشویق به تولید، تشویق به حضور در خیابان‌ها برای گرفتن امتیازی تحت عنوان وام و استمهال بدهی از دولت کند. در حالی که خصوصی سازی در مصنوعات، تجارت و خدمات یکی از مشخصه‌های قرن بشری است و در کامل ترین نوع خود، امروزه به لیبرالیسم و امپریالیسم ختم شده است و داعیه جهانی شدن اقتصاد، تجارت و به تبع آن سیاست و فرهنگ را در سر می پروراند.
با اندکی تأمل در می یابیم که نامگذاری سال‌ها در یک دهه اخیر، ارتباط مستقیمی با دولت داشته است و در واقع مقام معظم رهبری با تعیین نام برای این سال‌ها، بر توقعات مردم از دولت تأکید گذاشته است. اگر ما در هریک از نامگذاری سالهای گذشته جدی می‌بودیم، امروز نمی‌بایست شاهد این اتفاق باشیم که تولید داخل، مغفول و مظلوم در بازار داخلی در مقابل تولیدات خارجی واقع شود. به همین خاطر ما کارگران «رونق تولید» را که شعار امسال هم اعلام گردید باید سرلوحه کارمان قرار دهیم و آن را جدی بگیریم.
شعار امسال یعنی امنیت شغلی، شعار امسال یعنی درآمد بیشتر، شعار امسال یعنی تأمین اجتماعی شکوفا، شعار امسال یعنی نه به اقتصاد رانتی، شعار امسال یعنی نه به واردکنندگان فاقد عِرق ملی، شعار امسال یعنی افزایش تولید و بهره‌وری. افزایش تولیدی که منجر به کاهش قیمت‌ها و افزایش اشتغال گردد. این مهم بدست نخواهد آمد مگر با تلاش و همت مضاعف دولتمردان و مسئولان در راستای کاهش تورم؛ در حالی که تاکنون دولت هیچ سیاستی که منجر به توقف این روند شود را اتخاذ نکرده است. واقعیت آن است تا زمانی که رشد نقدینگی وجود داشته باشد، سخن گفتن از مهار تورم تصوری است دور از ذهن و ناممکن و اگر دولت قصد مهار تورم را دارد باید راهکارهایی جهت متوقف کردن رشد نقدینگی اتخاذ کند. حال آنکه در سال گذشته شاهد بودیم رشد نقدینگی در کنار مؤلفه‌های دیگری چون افزایش نرخ ارز، ممنوعیت‌های تحمیل شده بر بازار و اخلال در جریان ورود کالاهای واسطه‌ای به افزایش قیمت‌ها منجر شد.
و خلاصه اینکه شعار امسال یعنی نه محکم به خصوصی‌سازی.
پس اولاً ما کارگران می‌بایست پیشگامان اجرایی شدن صفر تا صد شعار امسال باشیم.
دوماً دولت می‌بایست به صورت جدی تلاش نماید ابزارهای قدرت حاکمیت را که با نام خصوصی‌سازی از دست داده است، مجدداً به دست آورد. ابزارهای قدرتی مانند سیستم حمل و نقل جاده‌ای و ریلی. ابزارهای قدرتمندی مانند واحدهای عرضه کننده گوشت همچون زیاران، ملاصدرا، مرودشت و … تا به وسیله آنها بتواند عدالت را در توزیع و حمایت را از تولید دنبال نماید.
سوماً اینکه ابتدا دولت و در مرحله بعد کارفرمایان نباید در فرآیندهای اقتصادی در پی تقلید از الگوهای غربی باشند. چرا که این الگوها متناسب با شرایط جغرافیایی و اقلیمی آن منطقه اتخاذ شده است و طبیعتاً فرآیندهای اقتصادی کشور را بهبود نخواهند بخشید. آری نمی بایست اجازه داد اندیشه های برون مرزی بر دولتمردان حاکم شود چرا که این امر گویای کم رنگ شدن فرهنگ اسلامی در باورهای اقتصادی و الگوی رفتار اقتصادی آنان می‌باشد که اگر این چنین بود واحدهای تولیدی و تجاری فعال در سطح کشور با چنین بن بستی روبرو نمی شدند. بن‌بست هایی که مقام معظم رهبری ترویج آن را خیانت به کشور و نوعی پیام ضعف به دشمن می‌داند.
امید است در سالی که پیش رو داریم با محقق شدن شعار «رونق تولید» به معنای حقیقی و واقعی خود دیگر شاهد وضعیت اسفباری همچون وضعیت نابسامان کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه برای هیچ یک از کارگران زحمتکش کشورمان نباشیم چرا که مطالبات معوقه، خود یکی از عواملی است که از لحاظ انگیزشی در روحیه کارگران تأثیر منفی خواهد گذاشت و همین امر سبب کاهش تولید خواهد شد که این خود با شعار سال ۱۳۹۸ یعنی «رونق تولید» در تناقض است.
ما خادمین جامعه کارگری در سال جدید همانند سال های گذشته تلاش حداکثری خود را به کار خواهیم بست تا با همکاری و تلاش مسئولین عالی رتبه کشوری گام های بلندی در راستای احقاق حقوق قشر ضعیف جامعه کارگری اعم از شاغلین و مستمری بگیران برداشته شود. انشاء الله
***
نظرات بسته شده است.