سردبیر و طرح یک موضوع – هرگز دوست ندارم سیاهی لشکر باشم.

مخابرات ما (سردبیر) – سلام عزیزان. سلام دوستان. مدتی است به این موضوع فکر می کنم که آیا “مستقل فکر می کنم یا تبدیل به سیاهی لشکر شده ام!”

در موارد بی شمار، رگ گردنمان بالا می زند و از عقاید و ایده هایمان بشدت دفاع می کنیم.اما هرگز به سرچشمه و منشا آن نمی اندیشیم.

در موارد زیادی روی ایده خود پافشاری کرده ایم در حالی که هرگز نمی دانیم دیگری چنین ایده ای را به زور در ذهن و جان ما تزریق کرده است.

.

از این نمونه ها زیادداشته ام.

نه اینکه دردیگران دیده باشم.نه! بلکه خودم احساس کرده ام سیاهی لشکر بوده ام.

.

همیشه بابت اشتباهی که رخ داده بی ریا عذرخواهی کرده ام.

همیشه از شما خواسته ام به من هم اجازه اشتباه کردن بدهید.

چرا؟

.

چرا بر خلاف دیگران که خود را بی اشتباه و سوار بی خلاف می دانندصریح از شما خواسته ام به من هم اجازه اشتباه کردن بدهید!

چرا؟

.

مگر من نمی توانم اشتباهاتم را با هزار و یک دلیل بپوشانم تا اعتماد عمومی را از دست ندهم؟
.

خودتان می دانید من در قلم و کلام آنقدر قدرت و جسارت دارم که خود را از پرتگاه ها نجات بدهم. اما همانجا می ایستم تا شما تصمیم بگیرید.تصمیم بگیرید که مخابرات ما و سردبیرش را به پرتگاه بفرستید یا اشتباهش را بپذیرید.

چرا؟

.

من یاد گرفته ام که هیچکس هیچکس و هیچگاه بری از اشتباه نیست.پس همیشه باید انتظار اشتیاه از دیگری را داشته باشم. پس باید بتوانم اشتباهات دیگران را ببخشم و از آنان بگذرم.

اگر چنین نکنیم پس از مدتی تنها می مانیم.تنهای تنها!

.

من یاد گرفته ام اشتباه دیگران را ببخشم و برای اشتباه از دیگران بخواهم ببخشند.

.

تا اینجای مطلب با من آمده اید.

اما لازم است اشتباه را با خطای آگاهانه از یکدیگر جدا کنیم. اشتباه برای روابط عادی ماست.اشتباه همان خطاهای سهوی ماست.خطاهای آگاهانه حساب دیگری دارند.

.

کسانی در پس این خطاهای آگاهانه می خواهند ما را به اشتباه بکشند.یک اشتباه سهوی.

از میان خطاکنندگان سهوی دو گروه را جدا می کنند.

اول بندگان و بردگانی که به اشتباه عادت کرده اند اما خود را دبون خطا می دانند.

دوم کسانی که آگاهانه خطای آنان را می پذیرند و بدنیال سوء استفاده یا سودد مالی یا معنوی از این ماجرایند.

.

در زمان اشتباه و اعتراف به آن، حتما باید تجربه ای کسب کنیم که دیگر اشتباه نکنیم وگرنه می شویم جزو دسته و گروه اول.یعنس کسانی که به اشتباه عادت کرده اند و بردگان فکری دیگرانند بدون آنکه بفهمند.

.

در این نوشته هیچ حرفی با سوء استفاده کنندگان و سودبران ندارم. آنان راه خود را انتخاب کرده اند و بدنبال سودبری در پی تحمیق من و شما هستند.من و شمایی که گاهی اشتباه می کنیم.

.

ما باید هر روز و هر ساعت خود را به محاکمه بکشیم.هر شب در مورد روز خود فکر کنیم.باید اشتباهات خود را واگویه کنیم و حداقل از خود بخواهیم ما را ببخشد! از خود (ی) که خدا بدون خطا و اشتباه آفریده اش!

.

باید ابتدا خود را هر روز و هر شب به محاکمه بکشیم.

سردبیر شما با خود چنین می کند.باور کنید چنین می کند. مردمان، قهرمانان بدون (احساس) اشتباه را دوست نمی دارند.مردمان کسانی را دوست دارند که اشتباهات خود را بپذیرند و آنان را بی پیرایه دوست بدارند.

من میخواهم شما را دوست بدارم و مرا دوست بدارید.لذا خود را هر روز به محکمه اخلاق می برم.

.

چرا امروز و در این لحظه این حرفها را می زنم؟

چرا؟

.

دلیلش این است که اینک در گذرگاه سخت و دشواری ایستاده ایم که هر دو سه سال یک بار ما را به بیچارگی می کشاند. هر دو سه سال یک بار ما را به بردگی فکری خود می کشد.

.

مخابرات هرگز حق کارکنان و بازنشستگانش را نداده است.

مخابرات هرگز حقوق اولیه شاغلین را نداده است.

.

اما دلیلی ندارد که هر چند سال یک بار برده فکری کسانی شویم که دقیقا و آگاهانه بدنبال خطای ما هستند تا هم ریشه مخابرات را بزنند هم ریشه خوب و بد مخابرات را. هم ریشه هیئت مدیره را بزنند هم ریشه سهامدارش را. هم ریشه مدیرش را بزنند هم ریشه کارمندش را.هم ریشه بازنشسته اش را بزنند هم ریشه شرکتی اش را.

.

این گروه می خواهد از احساسات ضد مخابراتی کارکنان برای رسیدن به هدفشان استفاده کنند.این گروه می خواهند …..

 

در این مواقع من فقط  سوالی ساده دارم تا راهم از انبوه هجوم آورندگان جدا شود.

فقط یک سوال:

“تا بحال و در این ده سال کجا بوده اید چرا تا امروز صدایتان در نیامده است؟”

صداقت آدمها  را با پاسخ این سوال اندازه می گیرم.سپس سعی میکنم بدون اینکه برده خواستگاه آنان باشم از اطلاعاتشان استفاده کنم.هیچکس با آگاهی ضرر نکرده اما با بردگی … حتما زیان دیده …

 

سردبیر شما

۲۳ آبان ۱۳۹۸

ساعت ۰۸:۲۹ شب

 

11261900cookie-checkسردبیر و طرح یک موضوع – هرگز دوست ندارم سیاهی لشکر باشم.no