غیرممکن بدون باندهای ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز دسترسی همگانی به سرعت ۱۰ مگابیت

به گفته او، بر همین اساس مشترکانی که در لبه های سلول های مخابراتی قرار دارند، بدون برخورداری از باند ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز نمی توانند به حداقل سرعت ۱۰ مگابیت بر ثانیه تعیین شده در اسناد شبکه ملی اطلاعات دسترسی داشته باشند.

رضاخواه گفت: درحال حاضر مردم برای آموزش، دورکاری و سرگرمی اینترنت مصرف می کنند و با افزایش ترافیک مصرفی، شبکه دچار مشکل شده و نارضایتی مردم افزایش یافته است.

او افزود: ۸۰ درصد ترافیک درون شبکه رایتل مربوط به ویدئو است و هیچ محتوای دیگری هیچ وقت به این عدد نخواهد رسید، ضمن اینکه بیشترین رشد ترافیک هم در این حوزه اتفاق می افتد. از آنجایی که کاربران ویدیو را درون ساختمان می بینند و درون ساختمان دانلود می کنند، این پوشش درون ساختمانی است که مشکل ایجاد کرده است تا سرعت خوبی در اختیار مردم قرار نگیرد.

به گفته مدیرعامل رایتل، عمده مشترکینی که مشکل سرعت دارند، محل زندگی شان در لبه های سلول های مخابراتی است و وقتی ما از باندهای پایین تر همچون ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز استفاده کنیم، می توانیم پوشش درون ساختمانی مطلوبی در لبه های سلول های مخابراتی را با باندهای زیر یک گیگاهرتز به دلیل ضریب نفوذ بالایی که دارند، ایجاد کنیم. این درحالی است که در همه جای دنیا از این باندها برای ارتقای پوشش درون ساختمانی در لبه های سلول های مخابراتی استفاده می شود.

او اظهار داشت: کسی که چند سال از عمرش را در طراحی شبکه های ارتباطی گذرانده باشد و چهار تا سایت BTS، آنتن مخابراتی و سلول های کندو مانند مخابراتی را دیده باشد، متوجه می شود که بزرگ ترین چالش اپراتورها ایجاد کیفیت خوب در Cell Edge است. پوشش در منطقه مرز بین دو آنتن (Cell Edge Coverage) بزرگ ترین چالش هر اپراتوری است و در شهری با مختصات تهران که از بالای شهر تا پایین شهر ۷۰۰ متر اختلاف ارتفاع وجود دارد، در ارایه سرویس مداخله کرده و مدیریت توان مصرفی سایت ها را به چالش می کشد.

رضاخواه افزود: برای اینکه سرویس بهینه ارایه دهیم و بهترین کیفیت اینترنت موبایل در اختیار مردم قرار بگیرد، باندهای ۷۰۰ و ۸۰۰ می توانند چالش های موجود را برطرف کنند در غیر این صورت با افزایش شدید ترافیک مصرفی نمی توان تجربه مشتری خوبی ایجاد کرد.