خط و نشان حقوقی مخابرات برای رسانه های خبری و شبکه های مجازی

مخابرات ما- در اینکه فضای بی در و پیکر خبری فعلی کار را برای کسانی که بر اساس اصول کار می کنند مشکل کرده است تردیدی نیست اما در اینکه راه حل آن چیست باید به اندیشه پرداخت.

مدیر کل حقوقی مخابرات در این مورد می نویسد:

1 – با هدف ارائه راهکارهای برخورد قانونی و طرح شکایت علیه افرادی که نسبت به نشر اخبار خلاف واقع ، اکاذیب و اتهام به مدیران و کارکنان شرکت اقدام می نمایند ، هرگونه اقدام قضائی در این خصوص صرفاً با طرح شکایت از سوی این شرکت قابل پیگیری بوده و بدیهی است که ارائه مستندات معتبر و قابل پذیرش به مرجع قضائی در تمام موارد امری ضروری است .

در مورد دلایل این امر نیز چنین توضیح داده است:

2- این اقدامات به منظور جلوگیری و یا کاهش اقدامات کیفری در فضای مجازی و مقررات کیفری ناظر به اعمال مجرمانه مندرج در قانون جرایم رایانه ای (خصوصاً فصل پنجم ماده 16 الی 18 در باب مجازات هتک حیثیت و نشر اکاذیب) صورت می گیرد.

بخش اول منطقی است اما اینکه دلیل آن بخش دوم باشد قدری محل تردید است.

واقعیت این است که شکل و شمایل فعلی در فضای مجازی بویژه در بخش نظرات، حاوی فحاشی و ناله و نفرین است و حاضران این فضا به عنوان صاحب حق  به خود اجازه می دهند هر نوع حرفی را بزنند.ناله و نفرین، فحاشی ، نسبت های دزدی و مال خوری و … دور از شان ماست و باید جلوی آن گرفته شود اما اینکه به این بهانه جلوی هر انتقادی را بگیرند نه اخلاقی است و نه انسانی.

حالا باید دید منظور مدیران حقوقی چیست و از کدام دریجه به موصوع نگاه می کنند.

تا به امروز سعی کرده ایم فضای گفتگو را در مخابرات ما پاکسازی کنیم.خوانندگان نیز دریافته اند اگر میخواهند نظراتشان منتشر شود باید اخلاق نوشتاری را رعایت کنند.اما اینکه در فضای پر سعت و پر تنش رسانه و خبر، هر روز تن و بدنمان بخاطر انتشار یک نظر یا یک خبر بلرزد واقعا جایز نیست.

خط و خط کش باید روشن و شفاف باشد.اگر همان است که در دنیای رسانه رعایت می شود حرفی نیست اما اگر به سلیقه و نظر کسی بستگی دارد باید این سلیقه روشن و شفاف اعمال گردد.

حرف ما قبل آخر اینکه بین هیچ گروهی تفاوتی نباشد.چنین نکنیم که دوستان ما قادر به انتشار هر خبر و مطلبی باشند اما تا منتقدین کلامی مخالف ما بنویسند آنان را در راهروهای دادگاهها بچرخانیم. هنوز که در ابتدای این راه هستیم بهتر است جلسه مشترکی بگذارند و نظرات خود را صریح و روشن با نشان دادن مصادیق اعلام نمایند.

حرف آخر ما نیز این است که پاکسازی فضای گفتمان امر مناسبی است اما اگر قرار باشد این امر پس از دو روز رها شود همان بهتر که ورود نکنند.نظارت بد بسیار مهلک تر از بی نظارتی است.