مخابرات ما تحت فشار هکرها! چرا؟

آشنایی با سبک مدیریت قارچی

مدیریت قارچی یا mushroom management

برای پرورش قارچ، باید قارچ ها را در یک محیط تاریک نگه داریم و بصورت منظم به آن ها کود و آب بدیم.
مدیریت قارچی هم یک سبک مدیریت است که چنین شرایطی را در شرکت ایجاد میکند:
هیچ یک از کارمندان از ایده ها یا وضعیت کلی سازمان باخبر نیستند و صرفا کارهایی به آن ها محول میشود، بدون اینکه هدف از انجام اون کارها تشریح بشه.
مدیریت قارچی یعنی مدیریت شرکتی که در آن کانال های ارتباطی بین مدیران و کارمندان به خوبی کار نمی کنند.
در این سبک مدیریتی، به دلیل اینکه مدیران به تنهایی تمامی تصمیم ها را می گیرند و نظر هیچ کس را جویا نمی شوند، کارمندان غالبا هیچ اطلاعی از شرایط کلی شرکت ندارند.
این مشکل وقتی به وجود می آید که مدیر، با کارهای کارمند (مثلا برنامه نویسی) آشنا نیست و بنابراین نمی تواند ارتباط موثری با او برقرار کند.
مدیریت قارچی منحصر به فضای کسب و کار نیست و در محیط های دیگر نیز می توان آن را مشاهده کرد. احتمالا شما هم در دوران مدرسه یا دانشگاه تجربه کلاس هایی را داشته اید که دانش آموزان برای کسب نمره بهتر در امتحانات و ارزشیابی ها، از اشتراک گذاری معلومات و دانسته هایشان با همدیگر خودداری می کنند.
چرا مدیریت قارچی بوجود می آید؟
علت اصلی بوجود آمدن مدیریت قارچی در یک شرکت را باید در لایه مدیریتی آن جستجو کرد: در مدل ذهنی مدیران.
مدیریت قارچی وقتی ایجاد می شود که مدیران، خودشان را بعنوان تصمیم گیرندگان تنها در شرکت می بینند و نه افرادی که همه کارکنان را به سوی یک موفقیت مشترک هدایت می کنند.
مدیر قارچی نسبت به آسیب دیدن مسیر شغلی و تصویری که از خودش ایجاد کرده، نگران است.
مدیر قارچی که کارمندانشان ایده های بهتری نسبت به خودش کشف کنند. لذا اجازه نمی دهند که کارمندان نقش فعالی در کارهای مدیریتی داشته باشند.
مدیران قارچی بازخورد بدی نسبت به کنجکاوی و خلاقیت کارکنان نشان می دهند و اجازه درخشش به آن ها نمی دهند.

پیامدهای مدیریت قارچی

اول اجازه دهید درباره منافع این سبک مدیریتی صحبت کنیم. اصلی ترین ویژگی آن اینست که کارمندان مسئولیت کمتری نسبت به شرکت دارند. تصمیماتی که آن ها باید بگیرند دارای اهمیت کمی است و لذا استرس های شغلی آن ها کاهش می یابد.
اما حدس زدن مضرات مدیریت قارچی دشوار نیست. اگر جریان اطلاعات در سازمان کافی نباشد، افراد نمی توانند تصمیماتی آگاهانه و همسو با اهداف کل سازمان اتخاذ کنند.
بعنوان مثال یک شرکت تولید کننده و توزیع کننده کفش را در نظر بگیرید. این شرکت اخیرا در مطالعات بازاریابی خود متوجه شده است که ترجیحات مشتریانش در انتخاب کفش تغییر کرده است. اگر این اطلاعات در اختیار فروشندگان مغازه قرار نگیرد، مغازه ها همچنان کفش های قدیمی را نمایش خواهند داد و نخواهند توانست توجه مشتریان را بصورت موثری جلب نمایند و در نهایت نیز تمامی سرزنش ها متوجه همین فروشنگان مغازه خواهد بود، چرا که آن‏ ها در ارتباط مستقیم با مشتریان هستند.
مدیریت قارچی باعث می شود که تصمیمات اشتباه مدیران بیشتر شود. تصمیماتی که بصورت یک جانبه و بدون مشارکت ذینفعان مربوطه اتخاذ می شوند، احتمال خطای بیشتری دارند و حتی در صورت درست بودن، احتمال اینکه اجرایی و عملیاتی نشوند، کم است.

اصلاح مدیریت قارچی

اشتراک گذاری اطلاعات با همکاران و کارمندان اجتناب ناپذیر است. با این حال، یکی از مهم ترین وظایف یک مدیر اینست که بین اطلاعاتی که قابل اشتراک گذاری با دیگران است و اطلاعاتی که نباید اشتراک گذاری شوند، تمایز قائل شود. یک شرکت نباید تمامی اطلاعات خودش را به کارمندان منتقل کند، چرا که چنین کاری می تواند بسیار مخرب تر باشد.
مدیران باید نحوه توزیع مناسب اطلاعات و برقراری ارتباط با زیردستان خود را بیاموزند.