سردبیر سلام می کند- گوشی من امروز داشت می ترکید!

مخابرات ما (سردبیر) – راستش نمی دانم باید ناراحت باشم یا خوشحال. هر گاه عزیزان ما (فرقی نمی کند در چه قشری) احساس می کنند جایی برای پشتیبانی و حمایت ندارند یاد سردبیرشان می افتند.به عنوان سردبیر مایه افتخار من است که در سخت ترین و دشوارترین لحظه هایتان یاد ما می افتید، به هر شکلی شده شماره سردبیر را پیدا می کنید  و پس از صحبت با سردبیر اطمینان پیدا می کنید که کسی پیگیر کارتان خواهد بود.

تاکنون هرگز این بحث ها را مطرح نمی کردم. اما اینک از طرح آن هدف خاصی دارم! تغییر رویکردها و ایجاد راهکارهای بیان مشکلات توسط کارکنان.

این روزها اجرای طرح کارشناسی روی بورس حرفهای نیروهای شرکتی خدمات اول است.به محض اینکه قراردادها برای استان می رود یا دوستان شرکتی اطمینان پیدا می کنند محق بوده ولی اسمشان در لیست نیست به هر طریق ممکن شماره تلفن سردبیر را پیدا می کنند و ….!

امروز بارها و بارها گوشی سردبیر زنگ خورد.بارها و بارها صدای نگران عزیزانی را شنیدم که اولین حرفشان این بود: بعد از 20 سال کار، انتظار داشتم درکم کنند و دنبال حقم ندوم!

خوشبختانه مسیر خبری ما با خدمات اول وصل است و می توانم از  مدیران خدمات اول خواهش کنم  اصل موضوع را پیگیری کنند تا بتوانم جواب این عزیزان را بدهم.

باورتان می شود همه کسانی که پیش از این نگران بودند در لیست کارشناسی نباشند و به شیوه سردبیر عمل کرده اند (لیست فعالیتهایشان را نوشته و برای خدمات اول ارسال کرده اند) خوشبختانه همه در لیست قرار گرفته اند.این یعنی دو نکته: یک-در بزنگاه ها همه کسانی که سراغ سردبیر می آیند صادقانه رفتار می کنند. دو-همه مشمول طرح بوده اند یعنی بی دلیل مراجعه نکرده اند!

به نظرم دیگر کافی است!

اول- خوشحالم که در نگرانی هایتان سردبیر را به حمایت می خوانید.

دوم- بذر محبتی که کاشته ایم ثمر داده.

از خدای بزرگ می خواهم، همه ما را شایسته این فضای مهرآمیز و سرشار از راستی و محبت نگه دارد.