شما نوشته اید- آیا آن لذت به این بلا می ارزد!؟

دلسوز آگاه

سلام سردبیر عزیز و مهربان ،

راستش رو اگه بخوای همکلام شدن با شما در قالب نوشتن کلمات بر روی سینه سفید دفتر محبت شما – که همین سایت خبری گهربار است- هم آرامش بخش است و هم لذت بخش! راستش از اون روزی که به عنوان یکی از مخاطبین شما مفتخر شدم این حس و حال رو داشتم و دارم و خوب می دانم که این حس و حال تمامی مخاطبین شماست

البته از دیگر دست اندرکاران و همکاران شما در سایت و همچنین مخاطبین مظلوم شما به احترام و اکرام یاد نکردن هم جفا میدانم ، واقعیت اینه که من تازه راه گفتن با شمارو یاد گرفته ام و میدانم وقتی برای شما می نویسم چقدر مخاطب دانا و آگاه و دل سوخته ای که از ظلم های دوازده ساله برخی مدیران نا اهل کباب شده است در این ارتباط کوچک با ما همراه و هم دل هستند،

از آرامش گفتید ، آرامشی که با برداشتن نان از سفره مخابراتی ها با تصمیمات ظالمانه برخی مدیران نا اهل همواره کوچک و کوچکتر میشود از دست می رود ،ما هیچ ، مخابرات هم امروز نا آرام و متزلزل است چراکه شخصیت حقوقی مخابرات هم از سوی همان مدیران ، مظلوم و بیچاره شده ، مدیران نا اهل شخصیت مخابرات رو هم در نزد اجتماع کوچک و حقیر کرده اند ،

امان از بی تدبیری ، امان از طمع ، امان از جابجایی حق و نا حق ، امان از کوچک کردن سفره عوام و بزرگ کردن سفره خود توسط نااهلان ،

سر دبیر عزیز من یه چیزی رو خوب یاد گرفته ام در زیر آسمانی که خالق هستی همانی که هم اینک می داند در مریخ و زهره و ماه و سیارات و کهکشانها چه می گذرد و شاهد و ناظر بر رزق و روزی و رفتار نان گزاران و نان برداران سفره های ماست آرامش به داشتن پول های کلان و داشتن ساختمان ها و ماشین های میلیاردی نیست که در روزهای اخیر خوب دیدید چگونه یک شبه صاحبان برج های عظیم با یک بلای آسمانی به خاک سیاه نشستند ، هم آبرویشان رفت هم مال و سرمایه شان نابود شد، هم آرامش اهل خانه انان به هم خورد!

آیا این همه سرمایه اندوزی به بهای نا اهلی کردن می ارزید ؟
قصه امروز مدیرانی که برای سود بیشتر سهام دار عمده، حق نان خورانش را ضایع و سفره آنان را کوچک می کنند همین سرنوشت نا فرجام و عاقبت به شری و بی آبرویی خواهد بود ،
آیا لذت چنین مدیریت ناصواب به بهای گرفتار شدن یک شبه به بلا می ارزد ؟