بادبانها پایین است و کشتی به گل نشسته، چرا باور نمی کنید!

مخابرات ما- با وجود گذشت دو روز از مهر، هنوز حقوق نیروهای شرکتی در چند استان از جمله تهران و حقوق نیروهای رسمی مخابرات بطور کلی پرداخت نشده است. پیش از این هم احتمال می رفت شرکت مخابرات ایران بتواند در هفته جاری صرفا حقوق نیروهای شرکتی را پرداخت کند.

چه شد که به اینجا رسیدیم!

باور! باور! باور! آنچه در باور نگنجد، برایش راه حلی هم متصور نخواهد بود.هیچکسی چنین شرایطی را باور نمی کرد بلکه آن را نوعی فرافکنی می دانستند.البته شرکت مخابرات ایران هم با استفاده از لابی های قدرتمندش با گرفتن وام از بانک های مختلف موفق شده بود چند ماه حقوق را پرداخت کند ولی این کیسه سوراخ به مقصد نمی رسید!

ادغام همراه و ثابت می توانست هر دو شرکت را متعادل کند اما سهامداران منبع درآمد ثابت و معتبری نیاز داشتند که بتوانند روی آن حساب کنند.ادغام ثابت و سیار، بخشی از درآمد سیار را به سمت هزینه های ثابت می کشید و این ، اصلا دلخواه سهامداران نبود.

جدای از آن، سه سال است صورتهای مالی شرکت مخابرات زیان نشان می دهد.حتی بدون مطالبات پیشین هم این درآمد کافی نیست.اما هیچکس نخواست آن را باورر کند!

سهامدار عمده برایش مهم نبود! دولت باور کرده بود اما به عنوان یک دمل چرکی فقط به آن نیشتر می زد تا آزار بدهد! شاغلین هم سوختند و ساختند و زندگی هایشان دستخوش طوفان شد!

حالا باید چشم به راه مطالبات مخابرات ایران از همراه اول باشیم (بابت سود سهامی که همراه اعلام کرده) تا شاید حقوقی پرداخت شود! همراه اول این را می داند به همین دلیل نمی خواهد بدون دردسر پولی بدهد!

تعرفه هم روی هواست! البته مدتهاست منتش از سوی نمایندگان روی سر ماست و به ما گفته اند تمام مشکلات را با وزیر ارتباطات حل می کنند اما اگر شما نامه ای از وزارت ارتباطات مبنی بر تغییر تعرفه دیده اید ما هم دیده ایم. نمایندگان هم -که واقعا به اصرار آنان تعرفه ها تغییر کرد این بار دیگر گفته اند وقایع دو هفته در پیش کاملا به نفع مخابرات خواهد بود و به هر شکلی شده تغییر تعرفه را ار وزیر می گیرند.

اما باورش دیگر دشوار است.به همین دلیل مخابرات دست به ریسکی زده که ممکن است مشکلاتی برایش فراهم کند، اجرای تعرفه بدون ابلاغ وزارت ارتباطات! راه دیگری هم نمانده! کشتی مخابرات کاملا در گل مانده

در هر حال، این ماه هم انگار همه منتظر اجابت دعای باران هستند، تا پولی برسد و حقوقی پرداخت شود، چرا که اهرم های تهیه پول دیگر فرسوده شده و دیگر عمل نمی کند!

در این میان، کارکنان چه کنند؟ کارکنانی که بین دو لبه قیچی دو سهامدار عمده کاملا از بین رفته اند! نه به موقع حقوق می گیرند، نه بیمه درستی دارند، نه سابقه ای در بیمه برایشان محاسبه می شود و نه ……!

توصیه نهایی! حداقل جلسات دعای باران را بیشتر کنید، شاید اثر کرد! وگرنه دیگر کاری از کسی بر نمی آید!