گزارشی کوتاه از روابط ما با مجلس، مخابرات و وزارت ارتباطات برای حل مشکلات

مخابرات ما (سردبیر) – ابتدا مطلب سردبیر سلام می کند را بخوانید..پس از این نوشته دوست خوبم -که تیم دو نفری ما در طی یک سال گذشته فعالیت بسیار عجیبی داشته- از من گله کرد که چرا تمام واقعیت ها را رک و پوست کنده ننوشته ام.لذا ناچارم برای رعایت حق ایشان مطلب مجددی بنویسم تا بدانید در یک سال گذشته چه کرده ایم و به کجا رسیده ایم.در این نوشته هر جا به ما اشاره می کنیم منظور تیم دو نفره ماست.

******

از مهرماه سال گذشته در کمیسیون اصل ۹۰ حضور پیدا کردیم و با ذکر نکات مهمی از جمله عدم افزایش تعرفه,، مشکلات ایجاد شده برای مخابرات بر اثر همکدی  و از بلایی که دولت بر سر شرکت مخابرات آورده صحبت کردیم و در نهایت اشاره کردیم که باید به مخابرات کمک شود تا از تکنولوژی مس  کرده و به فیبر برسد. تنها راه نجات مخابرات استفاده از تکلوژی فیبر است و این کار حتما به کمک دولت نیاز دارد. 

در این زمان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات روی UNSP کار می کرد که ما بارها در مراکز مهمی که مهمان بوده ایم مشکلات آن را ذکر کرده ایم.

پس از آن در کمیسیون اجتماعی، کمیسیون اصل ۹۰، کمیسیون اقتصادی، جلسه هیئت رئیسه مجلس، مرکز پژوهس های مجلس، سازمان تنظیم مقررات (جلسه با رئیس تنطیم مقررات و شخص وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات گزارش مفصلی از مشکلات و اتفاقات پیش رو داده ایم.در تمام این گزارشات همه را متقاعد کرده ایم که  مخابرات تنها شرکتی است که پتانسیل انجام پروژه فیبر نوری را دارد.در آن زمان برای ما مهم نبود که شخص وزیر حرف ما را  قبول کند بلکه مهم ارائه نظرات کارشناسی ما بوده است که می دلنستیم در آینده محقق خواهد شد. هر چند که یزودی برایند کارهای وزارتخانه و مخابرات صحت نظرات ما را نشان داد.

شما یک لحظه تصور کنید! وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات را متقاعد کنید که طرح های جاری مشکلات اساسی دارد و باید تغییر مسیر بدهد.ایشان نظرات ما را پذیرفت و در این راه مساعدت بسیاری کرد حتی این تیم را به عنوان مدیر و مجری پروژه های فیبر در کلانشهرها معرفی کرد.

امروز در نقطه ای ایستاده ایم که پروژه فیبر نوری تنها راه نجات ارتباطات کشور  و موجب  کاهش هزینه هاست و همه پذیرفته اند تنها انجام دهنده  کامل آن مخابرات است اما هنوز بحث هزینه ها و تامین نقدینگی باقی بود.

باور کنید کار ساده ای نبود.از مهر سال گذشته تا امروز انرژی زیادی از ما برده است.

ما نقطه اتصال حرکت وزارت ارتباطات و تفاهم نامه UNSP  و خواسته های مخابرات را – بدون اینکه مدیرانش بدانند- در مجلس شورای اسلامی قرار دادیم بطوری که تمام طرف ها محبور به حضور در آن باشند تا سرمایه گذاری روی پروژه های فیبر صورت بگیرد و مخابرات از آشفتگی فروش ملک خارج شود و خواسته های مخابرات و خواسته های وزارت محقق شود.

تا آن زمان  مدیران شرکت مخابرات ایران نتوانسته بودند وزارت را متقاعد کنند بنابراین پروژه بر اساس تفاهم نامه UNSP  پیگیری می شد و تمام بودجه این طرح به اف سی پی ها تعلق می گرفت.اما به پیشنهاد ما طرح اجرای فیبر در کلانشهرها از UNSP  خارج شد تا کلانشهرها  با هزینه دولت -که همان ابتدا بپردازد فیبری شود.

یکی از مشکلات ما این بود که اف سی پی ها با تمام قدرت وو تبلیغات وارد شده بودنداما طبق گزارش سال گذشته ما، به همه کمیسیون ها مشخص شد پروژه فیبر به این زودی از طریف fcp  ها  اجرائی نمی شود و آنان توان لازم برای پشتیبانی و ارائه خدمات ندارند.

ما هوشمندانه توانستیم اکثریت کمیسیونها را متقاعد کنیم که  دولت و وزارت  ارتباطات و همچنین مخابرات  پای یک میز بنشینند و تصمیم خود را برای خروج از این بحران بگیرند ضمن اینکه فشارها را از روی مخابرات برداشته بودیم.

اینک دولت میداند پتانسیل مخابرات برای اجرای پروژه فیبر ضروری است ضمن اینکه هزینه هایش را باید از پیش بپردازد. مخابرات هم اقرار دارد که باید این پروژه را اجرا کندو آینده آن به همین پروژه بستگی دارد  اما زبان یکدیگر را درک نمی کردند چون وارد مناقشه های بی فایده شده بودند به این دلیل ما تشخیص دادیم مجلس می تواند ایم همکاری و هماهنگی را ایجاد کند.

در حاشیه باید بگوییم در هر مرکز موثر در پروژه فیبر از جمله مرکز پژوهش های مجلس و حتی سازمان تنظیم مقررات حاضر شده ایم و به عنوان یک کارشناس خبره مخابراتی طرح های خود را ارائه کرده و نظرشان را جلب کرده ایم.این امر کار بسیار بزرگی بود که در حقیقت به کمک مجلس و نمایندگانش فضاسازی شد تا بتوانیم حرفهایمان را بزنیم.

آنچه امروز مهندس سلطانی مدیر عامل شرکت مخابرات ایران به عنوان بحرانها و مطالبات مخابرات مطرح کرده است ما به عنوان کارشناسان دلسوز و متخصص مخابراتی از سال گذشته اعلام کرده ایم و این روزها را پیش بینی میکردیم با این تفاوت که راه حل ها را هم روی میز گذاشته بودیم.

آنچه به ما اعتبار این ارتباطات را می داد وجود رسانه مناسب، خوانندگان دائمی و ۳۰ سال تجربه کاری بود.بویژه دوست خوبم که بحث های فنی امر را به عهده داشت بدون اغراق متخصص بی مانندی بود که برای هر چیزی توضیحی فنی داشت.

به امروز رسیده ایم! مشکلات مالی مخابرات را از پای درآورده است! پروژه فیبر وزارت ارتباطات به نتیجه دلخواه نرسیده است.تمام اینها بدلیل اصرار بر مناقشه دو طرف بوده است.

ما بصورت حضوری این اطلاعات را در اختیار مدیر عامل مخابرات و رئیس هیئت مدیره گذاشتیم! گام به گام! اما جای گله دارد! خارج از مخابرات پیوسته پیگیر طرح ما بودند ولی مدیران مخابرات هرگز نفهمیدیم که چرا میل به این هدیه ندارند.

گله بعدی ما از مدیران مخابرات این است که چرا تا به امروز ارتباط خود را با متخصصین واقعی قطع کرده اند و گمان می کنند با دستورات مدیریتی همه چیز حل می شود و همان اشتباه رئیس جمهور فعلی را تکرار می کنند.

مثالی برایتان می زنم.در حالی که ما فضای کلی مجلس و نمایندگان را برای حضور گروه های ارتباطاتی آماده کرده بودیم مدیر عامل شرکت مخابرات راه دیگری رفت و  مدیران مناطق را در سال نو  با هدیه ای به دیدار نمایندگان فرستاد تا مشکلات مخابرات را به آنان برسانند در حالی که امروز مشخص شده است مدیران در ایجاد ارتباط موفق با نمایندگان هرگز موفق نبوده اند چرا که زبان مشترکی بین آنان وجود ندارد.ما این زبان مشترک را ایجاد کرده بودیم بطوریکه نمایندگان دوست داشتند جلساتی با ما داشته باشند و سوالات و ابهانات خود را به جواب برسانند.با هر یک از نمایندگان صحبت کردیم از مخابرات برای شکل اجرای این طرح گله داشتند.

حالا گله ما بماند که در ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ همه حرفها را بطور مستقیم به مهندس سلطانی انتقال داده بودیم.آنجا صراحتا گفتم راه عبور شما از مجلس، از مسیر ما می گذرد با ما همراه باشید …. اما هرگز نشد!

متاسفانه مدیران مخابرات، نتوانستید حرف افرادی را که دلشان برای مخابرات و ارتباطات این کشور می سوزد دریابند و همیشه فاصله گرفتند!

تا امروز که مشکلات آنقدر بزرگ شده که از کمیسیون امنیت ملی با آنان تماس گرفته اند و باید در جلسه ای مهم با آنان شرکت کنند!

گله من از دکتر محمودزاده بیشتر است.انتظار داشتم ایشان که فشارهای اجرائی به قدر مدیر عامل روی دوشش نیست مرف ما را درک کند و برای نجات مخابرات به ما کمک کند … اما نشد …. همه چیز به گروکشی برای تعرفه به بطالت گذشت. نه تعرفه ای آمد و نه کمک های ما به نتیجه نهایی رسید.

البته اصرار فراوان مه به اجرای طرح توسط مخابرات حتی وزیر را نیز متقاعد کرد در حالی که ما می توانستیم با اتقال به وزارتخانه، با هر اپراتور دیگری مجری این طرح باشیم.

حالا مدیران به جایی رسیده اند که با فشار چند ده هزار کارمند شاکی، به کمیسیون امنیت ملی بروند!

آقایان مدیران!

ما این کارها را انجام دادیم اما همراهی شما بسیار کمتر از انتظار ما بوده است.اگر همراهی می کردید تا بحال تمام پولهای داده شده به fcp  ها یا حداقل ۶ هزار میلیاردش در جیب مخابرات بود.

شما فکر کردید با رفتن وزیر به مجلس . گرفتن یک کارت زرد، ایشان وادار به همراهی با مخابرات می شود اما نشد!

ما به لطف خدا و نیت خیرمان آنقدر قدرت و اعتماد ایجاد کردیم که نمایندگان مجلس، نوشته های ما را در نطق پیش از دستور بخوانند  اما شما یک ارتباط مستقیم هم نگرفتید.

راهی که شما می گویید ما از سال گذشته رفته ایم و این اعتماد را جلب کرده ایم..

شما اگر دست فرمان حرکت ها را پارسال دست ما میدادید همانطور که در مشهد به بزرگواران عرض کردم، حالا به عنوان اپراتور برتر، بیشتر مبلغ سرمایه گذاری دولت را  برای فیبر، به سمت مخابرات می کشیدید و هرگز به فروش ملک برای نجما مجبور نمی شدید..

آقایان مدیران ارشد مخابرات!

صریح و بی پرده عرض می کنیم. ظرف ده روز آینده یک جلسه بسیار مهم با حضور تمام بزرگان صنعت ارتباطات برگزار می شود که دستور جلسه اش را ما تهیه کرده ایم.دعوت شدگانش هم مدیرعامل مخابرات و رئیس هیئت مدیره، وزیر ارتباطات، رئیس سازمان تنظیم مقررات، سهامداران مخابرات و … خواهند بود.

امیدوارم آنجا منصفانه به حرفهای ما گوش کنید تا با نزدیک شده مخابرات و وزارت ارتباطات به یکدیگر راه نجات مخابرات را به همه نشان دهیم.

ما این توان را داریم اما به همراهی شما نیاز داریم.

حرف ها بسیار است اما دیگر پس از گذشت یک سال بسیار خسته ایم.بزودی ما از مخابرات می رویم ببینیم شما با آن چه خواهید کرد!