تبلور کار تیمی مخابراتی ها در نمایشگاه تلکام

مخابرات ما- طعم شیرین موفقیت با وجود مدیران حرفه ای و کارکنان متعصب
تلکام چهار روزه تهران، پنجم دی ماه به کار خود پایان داد . گروه مخابرات همچون سال های گذشته در این نمایشگاه خوش درخشید، سالن وغرفه مخابرات نسبت به سالهای گذشته بسیار کارآمدتر، فعال تر، منظم تر و جذاب تر در نمایشگاه حضور داشت.

تبلور کار تیمی
آنچه این تغییر و نحوه برگزاری نمایشگاه تلکام امسال را برای بسیاری شگفت آور کرد؛ کارتیمی و تعصب سازمانی است که در مدیریت و تک تک کارشناسان و کارکنان این اداره کل ارتباطات و حوزه های دیگر نمایان بود.

تمامی کارشناسانی که در غرفه شرکت مخابرات ایران فعال بودند، اهداف و وظایف مشخصی داشتند و در اجرای آن کوشا بودند . آنها یک تیم بودند. یک گروه متعصب به سازمان خود . این تیم نه تنها به مدیر خود که به کار و وظیفه ای که برعهده اش گذاشته شده بود تعصب داشت به سازمانی که در آن کار می کرد؛ متعهد بود . این تیم کاملا به شکوفایی و موفقیت تک تک اعضا متعهد بود این تعهد و تعصب رمز این اتحاد و درخشیدن بود.

اما این تعصب و تعهد از کجا بوجود آمد ؟
زمانی که مدیریت به ارزش محوری سازمان توجه نشان می دهد، زمانی که موانع ساختاری و مدیریتی برای تشکیل تیم های کاری موثر توسط یک مدیر از میان برداشته می شود، زمانی که مدیر با توکل به خدا به هویت بخشی و اثر بخشی، شکوفایی ظرفیت ها و توانانی ها ، وفاداری و اعتماد به اعضا اهمیت می دهد، آن زمان تعصب سازمانی و تعهد در تک تک کارکنان به وجود می آید. ساخته می شود و رشد می کند.

تیم در واقع به یک گروه کاری گفته می‌شود که تمامی شرایط یک کار گروهی را داراست و اعضای آن کاملاً به شکوفایی و موفقیت یکدیگر متعهد هستند. این تعهد معمولاً منجر به رشد تیم می‌گردد، تیمی که  قدرت اجرایی بالا و کار آمد دارد.

روابط عمومی به عنوان یک واحد مهم سازمانی همواره محوریت بسیار موثری در ایجاد تغییرات سازمانی دارد. به همین خاطر است که کار تیمی در آن ضرورتی دوچندان  دارد. از این روی ، مدیریت اگر کارا ، حرفه ای و توانمند باشد می تواند از تمامی توانایی ها و ظرفیت های کارکنانش به خوبی و مناسب استفاده کند و با تشکیل تیم های کاری موثر در بخش های مختلف رسانه ای، تحقیق و پژوهش، فرهنگی، اطلاع رسانی، تبلیغات ،تشریفات ،تدارکات وغیره میزان کارایی این واحد سازمانی را در تحقق هدف کلان سازمانی بیش از پیش ارتقا دهد.این تنها نشانگر تعهد و تعلق بالای اعضاء به سازمان، گروه کاری و شغل خود است. مدیران می‌توانند برای افزایش بهره وری سازمان خود از روش اعمال زور و فشار و تهدید، نیز استفاده کنند که ممکن است در بسیاری از مواقع نتیجه هم داشته باشد، اما روشی کوتاه مدت است و همیشه با بی انگیزگی و رخوت کارکنان، با شکست مواجه می شود. در مقابل روش دیگری هم وجود دارد که همان ایجاد انگیزه با محبت ومهربانی نسبت به کارکنان است.این شیوه باعث ایجاد انگیزه در افراد شده، روشی بلند مدت و با دوام است و می تواند حتی در غیاب مدیر، نیز نتیجه بخش باشد.

اگر بتوانیم در فعالیت‌ها و کارها با محبت در کارکنان ایجاد انگیزه و علاقه کنیم و از سوی دیگر، کارکنان نیز به این محبت‌ها پاسخ دهند، آنگاه یک تعصب مثبت سازمانی شکل می‌گیرد که نتیجه‌اش احساس تعلق و افتخار کارکنان به سازمان خود است. در چنین شرایطی، کارکنان نسبت به مدیر سازمان همان احساسی را خواهند داشت که نسبت به خانواده خود دارند.

در این صورت کارها به صورت جهادی و با انگیزه بالا و دلسوزی فراوان انجام می شود.بنابراین آنچه که مدیریت سازمان باید در حفظ سرمایه انسانی خود به آن توجه شایانی داشته باشد این است که برای ایجاد انگیزه در کارکنان، تعلق یا تعصب سازمانی را پرورش دهد.
این تعلق سازمانی زمانی ایجاد می گردد که به نیازها ، خواسته های مالی و معنوی کارکنان توجه مناسب داشته باشیم و با برنامه ریزی هدفمند، کارکنانی تربیت کنیم که خود را متعلق به سازمان خود می دانند.

امید است که مدیران این مرز وبوم در میان تمامی وظایف مدیریتی خود اخلاق گرایی، محبت و توجه به روحیات و اخلاقیات کارکنان را سرلوجه کار خود قرار دهند تا حتی در غیاب خود، تیمی قوی، با وجدان کاری وتعصب سازمانی بالا تربیت کرده و از خود نامی نیک به جای بگذارند .