مخابرات ایران در مقابل سازمان تنظیم مقررات؛ شجاعت شکایت دارد؟

مخابرات ما (سردبیر)- آنچه در طی دو سال گذشته دیدیم، عدم امضای تفاهم نامه unsp توسط مخابرات بود  لذا تبعات آن را پذیرفته بودیم. اما پذیرش این موضوع که حتی پس از امضای قرارداد هم شرکت مخابرات ایران اجازه کار نداشته باشد بسیار سخت است.

شرکت مخابرات ایران سراسر کشور را با کابل یا فیبر فرش کرده تا نیازهای ارتباطی مردم پاسخ داده شود.با وجود اشتباهات سهامداران و مدیران هنوز هم مخابرات، برند اول مراجعه مردم است اما بر اساس مفاد تفاهم نامه از آنجا که مخابرات در هیچ شهر و استانی اپراتور اول نیست اجازه کار ندارد.

سازمان تنظیم با ارسال نامه به استانداران و فرمانداران و شهرداران از آنان خواسته شده با اپراتور اول همکاری کنند.دقیقا به همین دلیل شهرداری ها اجازه حفاری و کار به مخابرات نمی دهند.یعنی شرکتی که ذاتا و اساسا کارش کشیدن کابل و فیبر است نباید کار کند.

سازمان تنظیم هر استان را به یک اپراتور واگذار کرده است.برخی شهرها را به دو یا سه اپراتور داده است اما این اپراتورها از مشوق پوشش بی بهره اند. ضمن اینکه قسمتی از چند شهر در هر استان در عین اینکه به اپراتور اول سپرده شده، جزو تعهدات مخابرات قرار گرفته است.ممکن است در آینده مخابرات در این شهرها اجازه کار داشته باشد اما در شهرهای دیگر و روستاها نمی تواند کار کند.

بگذارید با یک مثال ساده حرف را تمام کنیم.حفاری و پیدا کردن کابل برای رفع خرابی های تلفن ثابت کار هر روزه مخابرات است اما شهرداری ها به مخابرات اجازه حفاری نخواهند داد.

باور کنید این فقط حرف  سردبیر مخابرات ما نیست! یک تیم مخابراتی پرتجربه مخابرات ما را در این تصمیم حمایت می کنند.

تاریخ همیشه نام دو دسته را از یاد نمی برد:  شجاعان  و ترسوها! اینک مخابرات ایران در موقعیت تصمیم است.رفتار دو سال گذشته مدیران را فقط یک شکایت نامه کامل خواهد کرد.

ضمنا هرگز نظر ما شکایت از وزیر و وزارت نیست.فقط هدف سازمان تنشیم مقررات است که یک بار برای همیشه محدوده قدرتش را بشناسد.