مخابرات ما – کار قشنگ ممکن است قابل اجرا نباشد! ممکن است برای اجرایش زمان نداشته باشیم!اینجاست که یک مدیر دست به انتخاب می زند، بین زمان و زیبایی! هر چند در نهایت ممکن است پارامترهایی مثل رفاقت، کار را زشت کند و زمان را هم بکشد!
بحث امروز ما انتخاب هیئت دولت است. دکتر پزشکیان رئیس جمهور منتخب، از همه گروه ها، تجمع ها، تشکل ها، هیئت ها، دانشگاه ها، احزاب سیاسی و …. خواسته است نظرات خود را در مورد وزیران برای کمیته انتخاب ارسال کنند.
در آخرین اظهار نظر دکتر پزشکیان ایشان گفت: کار بسیار سختی است! ضمن اینکه هر گروهی نفرات مورد علاقه گروه خودش را اعلام کرده است!
البته دایره شناخت ما، معمولا کوچک است! جز دوستان خودمان را نمی بینیم! جز نزدیکان ما، در کره زمین کسی نیست! پس طبیعی است که هر گروه افراد مورد علاقه خود را اعلام کنند. خود آقای دکتر پزشکیان، اگر ازادانه دست به انتخاب بزند کسانی را انتخاب می کند که به آنان اعتماد دارد! جز دوستان نزدیک می توان به کسی اعتماد کرد؟ اینها که جنبه مزاحی مختصر داشت اما به اصل موضوع بپردازیم!
شیوه فعلی و دعوت از تمامی گروه ها برای معرفی افراد شایسته،تبدیل شده است به معرفی دوستان! انتظار دیگری نداشتیم. تعدد نظر دهندگان باعث شده روزانه دهها نام جدید برای هر وزارتخانه اعلام شود. همه لیست ها هم درست است چرا که یک نفر یا یک گروه آنها را معرفی کرده و جزو لیست انتخابی خواهد بود! بنابراین در محدوده خبری بلبشویی می شود که دیگر کسی نمی تواند آن را جمع کند.
از طرف دیگر، این طرح به جای وفاق و همدلی مایه ناراحتی و کینه و کدورت خواهد شد! فرض کنید کسی که وزیر ارتباطات می شود از لیستی باشد که من از میان مدیران مخابراتی معرفی کرده ام. گروه های دیگر بجای همدلی دشمن من و وزیر منتخب خواهند شد. ضمن اینکه یک نفر وزیر می شود اما دهها نفر معرفی می شوند، بقیه کاندیداها که نامشان مطرح شده چه می شود؟!
این کمیته انتخاب دکتر ظریف، چاره ای ندارد جز اینکه پس از انتخاب وزیر، لیست های پایین سری را هم پر کند! معاون وزیر، رئیس شرکت فلان و ….! یعنی عملا قدرت انتخاب از وزیر سلب می شود! اگر هم چنین نشود ناراضیان فراوانی چوب لای چرخ انتخاب می گذارند!
پس می ماند یک راه! راهی که می دانم هرگز کسی نمی رود! کسانی که نظر می دهند و لیست وزرا را پیشنهاد می دهند، منصفانه و دقیق نظر بدهند.بر اساس قدرت مدیریت و توانایی ها باشد نه بر اساس سابقه دوستی! فقط در این صورت است که پس از انتخاب قطعی وزرا، همه خوشحال خواهند بود!
اما این امر شدنی نیست! سابقه نشان می دهد نمی شود!
پس پیشنهاد می کنیم این طرح همینجا متوقف شود و سریعتر تصمیم گرفته شود. انتخابها چندان دشوار نیست! بجز موارد گزینشی، سیاسی بودن، متخصص بودن، سابقه کار داشتن و هم مسیری با رئیس جمهور مهم است.وقتی لیست پیشنهادی رسید و الک شد، رئیس جمهور بر اساس شیوه کارش فرد را انتخاب کند!
امیدوارم این بار آنقدر دمکرات نباشد که به آرای عمومی مراجعه کند!
حرف آخر با رئیس جمهور جدید!
هرگز میزان مسئولیت شما کاهش پیدا نمی کند! هر وزیری بیاید، شما باید پاسخگوی کارهایش باشید! پس خودتان انتخاب کنید، خودتان هم پاسخگو باشید!
و یک خواهش از رئیس جمهور!
لطفا هرگز کسی را از بیرون فضای وزارتی تحمیل نکنید! مثلا در وزارت ارتباطات، انتخاب شما کسی باشد که در همین وزارت و شرکتهای ارتباطی مدیریت کرده است. حرف کسی را باور کنید که به گفته شما “گردنش را گرو بگذارد!” نه اینکه از نظام هزینه کند!
دوستی دارم که همیشه می گوید: مدیری را وارد می کنند که چند ماهی باید او را آموزش بدهیم، سپس روی صندلی بنشانیم و بگوییم بر ما مدیریت کن! به ما شیوه اجرا را بیاموز!
آقای رئیس جمهور! لطفا کاپشن خود را به کت تبدیل کنید! ما نسبت به کاپشن رئیس جمهوری آلرژی پیدا کرده ایم!
آقای پزشکیان مشتت را به دهان مسولین بی عرضه بکوب
مخصوصا بعضی مسولین بی کفایت مخابرات
مدیران مخابرات اگر خوب بودند الان وضع این نبود پس همان بهتر کارگران شهرداری بیاورند بنشانند بعنوان وزیر ارتباطات
مخابرات نابودشده را هیچکس جز خدا نمیتواند نجات دهد پس خدارا وزیر ارتباطات کنید
چیکار کت کاپشن داری !😂
انتخاب وزیران برای اقای پزشکیان باید علاوه براینکه در رشته خودش و وزارت خانه باید متخصص باشد باید حتما” یک فرد سیاسی باشد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
تا ملت ما تفکر خود خواهی و خودپسندی و خودبرتربینی و برعهده نگرفتن مسئولیت کارها رو دارند هیچ وقت این سیستم درست نمی‌شود مشکل از خود مردم ماست و دولت و سیاسیون هم مشتی هستند از همین خرمن
با شما در بخشی از گفته ها موافقم
ماها فرد به فرد همه چیزمون خوبه، کارهامون درسته و هیچ اشکالی نداریم
اما دیگران
پر از اشکال! اینطوری به جایی نمی رسیم