سردبیر سلام می کند- حقوق این ماه را بموقع پرداخت کنید! تنش تنها حاصل ادامه روند فعلی است

مخابرات ما (سردبیر) – سلام می کنم خدمت همه شما عزیزان که روزانه خواننده مطالب ما هستید.خواننده صاحب حقی است بر سردبیر. او باید حاصل اعتمادش را ببیند یا بگیرد. یکی از حقوق خواننده بر سردبیر این است که مشکلاتش را پیگیری و به حل آن کمک کند.

اما مدیران نیز حقی بر مخابرات ما و سردبیرش دارند.اعلام خطر، پیش از وقوع یک حادثه وظیفه سردبیر است.او باید خطرات پیش رو را پیش بینی، تحلیل و منتشر کند.اما انجام این دو کار بسیار دشوار است.به شجاعت و تیز بینی نیاز است.اگر این دو را نداریم، حداقل قدرت ذکر و بیان مشکلات را داریم.پس سلام می کنیم به فردا! فردایی که در انتظار مخابرات و ماست!

طی سال های اخیر پرداخت نامنظم و بخشی حقوق، همه را عصبی کرده است.کارکنان شرکتی با تمام مشکلات مالی در این تورم افسارگسیخته، مطالبات دو ساله دارند.انتظار دارند ضریب ریالی حقوقشان را تکانی بدهد.اگر پرداخت نامنظم حقوق را به اینها اضافه کنید می شود امروز! جامعه ای عصبی که ممکن است دست به هر کاری بزند.

اما کارکنان رسمی و بازنشستگان داستان رقت انگیزی دارند که ظاهرا برخی از مدیران خود را بی خبر نشان می دهند.آیتم هایی از حقوق حذف شده، مواردی کسر شده، مواردی با نرخ ۱۴۰۰ محاسبه می شود و … با تمام اینها، مطالباتی دارند که سالها در پرداختش تاخیر افتاده! به اینها اضافه کنید پرداخت بسیار نامنظم حقوق در میانه های ماه! نتیجه می شود امروز! جامعه ای عصبی که ممکن است دست به هر کاری بزند.

سردبیر باید شجاعت داشته باشد حقایق را بگوید وگرنه در اتفاقات فردا مقصر است!

اول مهر همیشه برای خانواده ها مهم بوده! ثبت نام مدرسه، دریافت پول از والدین، لباس های فرم گرانقیمت که تورم وحشتناکی را لمس کرده، هزینه سرویس دانش آموزان و …. همه اینها هزینه هایی است که پول می خواهد و هرگز تاخیر در آن ممکن نیست!

ماههای گذشته هم مشکلات زیادی برای همه شاغلین و بازنشستگان ایجاد شده بود، اما شهریور ماه هزینه زایی است! پدری که پول ندارد باید در مقابل راننده سرویس، مدیر مدرسه سر خم کند! اما لباس را چه کند؟!

در یک کلام، پرداخت نصفه و نیمه حقوق آنهم در دهه اول و دوم ماه، آبروی ما را برده و ما را وادار به گرفتن قرض هایی کرده است که با حقوق می پردازیم! اینها همه جامعه مخابراتی را پر تنش کرده است!

دوستی می گفت: “اگر هر فرد مخابراتی خودش تصمیم بگیرد اقدامی شخصی برای حل مشکلات روحی و مالی اش انجام دهد، کار از دست همه خارج می شود!”

منظورش این است که شاغلین و بازنشستگان دیگر از حرکت با انجمن های صنفی و جوامع کارمندی و بازنشستگی نتیجه نگرفته اند و به شدت خسته اند! بنابراین راهی برایشان نمانده جز دو کار!

یا دست به حرکات تنش زای خطرناک می زند، درست مثل آن همکاری که می خواست خودش را آتش بزند، یا به سمت شکایت از مخابرات می رود!

خدای من! چرا کسی شدت خطر را درک نمی کند! مدیران در لبه خطر حرکات تنش زای جامعه مخابراتی هستند! باید حتما اتفاقی بیفتد ….!

خدای من! چرا کسی نقطه بحران را حس نمی کند و دست به کاری نمی زند ….!

مدتهاست که دیگر امیدی به اقدامات مدیریتی ندارم اما این بار امیدوارم بخاطر خودشان حرف های ما را جدی بگیرند! متاسفانه وقتی کسی اعلام خطر می کند، او را متهم می کنیم به هزار و یک جنایت! گمان می کنیم او خودش این مشکلات را تولید کرده یا خودش راهبری می کند!

پرداخت حقوق بموقع این ماه، تمام مشکلات را حل نمی کند، اما حداقل نشان می دهید کسی به فکر آنهاست!