تاریخچه اختراع تلفن

[box type=”shadow” ]مخابرات ما (اورانوس)- تلفن از نظر لغوی مرکب از دو کلمه Tele (دور) و Phone (صوت) می‌باشد.[/box]

تلفن نیز دارای نیاکان و اجدادی است. یکی از این اجداد، لوله صوتی گوتی است که در سال ۱۷۸۲ اختراع شد و صوت را تا فاصله هشتصد متری انتقال می‌داد. جد دیگر تلفن هوک بوده است که با نخ کار می‌کرد. تلگراف برقی را ساموئل مورس آمریکایی در سال ۱۸۴۳ میلادی به ثبت رساند. اما تلفن در شکل تکامل یافته‌اش به وسیله الکساندر گراهام بل امریکایی در سال ۱۸۷۶ اختراع شد.

گراهام بل در آغاز بیش‌تر به تحقیق در مورد ناشنوایان می‌پرداخت اما بعدها بطور کامل به علم و تکنیک روی آورد. بل در سال ۱۸۷۷ “شرکت بل تلفن” را تأسیس کرد که هنوز هم بزرگترین کمپانی سازنده تلفن در جهان است.
بعد از ظهر روز دوم ژوئن سال ۱۸۷۵ میلادی مصادف با ۱۱ خرداد ۱۲۵۴ شمسی گراهام بل با همکاری دوستش واتسن موفق به اختراع تلفن شد و در ژانویه ۱۸۷۶ میلادی دستگاه تلفن بل به کار افتاد.
دهم مارس ۱۸۷۶ میلادی برابر با ۱۲۵۵ شمسی، بل از اتاق خود بوسیله این دستگاه به دستیارش در اتاق دیگر گفت: “آقای واتسن بیایید با شما کار دارم” .

تلفن، پس از اختراع کامل توسط بل به سرعت اشاعه یافت و سیم‌های آن از شهری به شهر دیگر کشیده شد. روزی که بل درگذشت (سال ۱۹۲۲) به احترام او، ارتباط تلفنی بر روی شبکه وسیعی که دارای هفده میلیون تلفن بود به مدت یک دقیقه قطع شد.

چهارده سال بعد از اختراع تلفن، استروجر سیستم تلفن خودکار را بنا نهاد که ارتباط تلفنی بین لندن و پاریس برقرار گردید و دو قاره اروپا و امریکا تحت محاصره شبکه‌ای درآمد که روز به روز گسترش می‌یافت.

تلگراف و تلفن ارتباط سریع و فوری از راه دور را میان نقاطی که می‌توانند سیم‌کشی بشوند، ممکن ساخت.
اما از سال ۱۸۹۶ دانشمندان توانستند میان دو نقطه که حتی سیم‌کشی نشده بود ارتباط سریع و فوری برقرار سازند (تلگراف بی‌سیم، تلفن بی‌سیم یا رادیو تلفن).