[box]مخابرات ما – بخش اول از گفته های دکتر سرائیان د رهمایش مدیران مخابراتی در این صفحه منتشر می شود.[/box]
مخابرات ما – دکتر سرائیان بنظر میرسد هنوز بدنیال تبیین مبانی نظری ایده هایش است.او در سمینار مدیران مخابراتی در کیش در جمع 200 مدیر مخابراتی که از سراسر کشور آمده بودند گفت:
[box]
در سال اقتصاد مقاومتی – تولید و اشتغال, ما به عنوان شرکتی 100 ساله یا 65 ساله بر خودمان تکلیف می دانیم نقش مهمی را در مهمترین دغدغه نفر اول ممکلت ایفا کنیم.
رئیس مرکز آمار در رادیو می گفت 650 هزار شغل در سال 95 ایجاد شده است نکته کلیدی و بسیار مهم آن این است که 75 درصدش در بخش خدمات بوده است.25 درصد در کشاورزی و صنعت بوده است. این شاخص ویژه کشورهای توسعه یافته است .در این میان ICT هم نقش بسیار مهمی دارد.
در این میان 4-5 محور مهم وجود دارد که من به آن اشاره میکنم.
مزیت رقابتی ما عنصری است که شرکت مخابرات ایران باید داشته باشد که مشتری ما را نسبت به رقبا ترجیح دهد. همه باید دنبال این باشند که خدمت یا بسته ای فراهم کنند که مشتری آن را ترجیح دهد به رقبا.
ما چرا دنبال تحول رفتیم؟ یا چرا همه دنبال تحول هستند؟
در دهه60 – 70 -80 تغییرات خطی بوده است.طوفان نبوده است.شیوه رقابت در این بازار غیر اشباع این بوده که مردم در صف می استادند تا سرویس بگیرند.رقابت نبود برای ما انحصار کامل بود.بزرگان با بزرگان و کوچکترها با کوچکترها رقابت می کردند.هیچ عنصر کوچکی نمی توانست برای بزرگتر خطری داشته باشد.
در دهه 80 تا 2017 سرعتزیاد شد تغییرات غیرخطی و گسسته شد آینده غیرقابل پیش بینی و تغییر پارادایم رخ داد.
برای اولین باز انقلاب صنعتی چهارم در در بارسلون شنیدیم.شیوه رقابت فرق کرده است.ما 200 نفر داریم این شرکت به این بزرگی را ااره می کنیم.اگر خودمان شرایط را درک نکنیم باید پاسخگو باشیم.
در این شرایط بازار اشباع شده است.مشتری جنس بهتر کیفیت بهتر زا انتخا بمیکند .رقابت سنگین شده است.اینکه کوچکترها نمی توانند با بزرگترها رقابت کنند کنار گذاشته شده است.در همه دنیا همین است.خاص ایران نیست.
در محیط غیرخطی که آینده قابل پیش بینی نیست شما باید آینده را بسازید نه اینکه دنباله رو باشید.شرکتهایی موفق هستند که آینده را برای آینده بسازند.برای ساختن آینده ابتدا باید خودشان را بسازند!
برای ساختن آینده باید سیگنالهای ضعیف را ببینی.
دغدغه مدیریت بادی این باشد که این آینده را چگونه بسازیم.
آینده را چگونه بسازیم؟
اینها را باید مدیران بلد باشند.
نقطه شروع تفکر , آینده است.مدیر عامل اپراتور دوم ژاپن در بارسلون سخنرانی کرد.او در متن سخنرانی اش گفت : من میخواهم بدانم در 30 سال آینده م یخواهم چه کنم.از حالا المانهایی را می سازد که در30 سال آینده اتفاق می افتد.شرکتی چیپ ست سازی خرید.چونکه استدلال کرد که 30 سال دیگر اینترنت اشیا می شود عنصر اصلی موفقیت شرکتها.
برای شناسائی آینده مدل هایی وجود دارد.آینده را به چند بخش تقسیم می کنند.
چگونه سرمایه را بکار بگیریم که سرمایه گذار پولش را د راختیار ما بگذارد بجای اینکه برود جای دیگری سرمایه گذاری کند.
مدیر باید بداند دارائی های در اختیار او مال یک شخص است.امانت به او داده اند.
برای تولید ثروت ابتدا باید بدانیم به کدام بازار وارد شویم.به آن استراتژی بنگاه می گویند.خرید برخی شرکتها, فروش برخی بخش ها … وارد شدن د رجزئیات یا کار با وندور های دیگر , خرید رقبای دیگر یا… اینها همه مسائل مهمی است.
4 شکل برای نحوه ورود به بازار وجود دارد.
وارد لایه صنایع پایین دستی و خرده فروشی شود.یا وارد لایه صنایع بالادستی شود..مثلا وندورهای دیگر را بخرد یا باشرکتهای بزرگتر مشارکت کند.شرکتهای تجهیزات فیبر را بخرد با آنها مشارکت کند.یا در صنایع مرتبط کار کند یا یا وارد صنایع دیگر شود .
چگونه باید انجام دهیم؟
حالا که استراتژی مشخص شد باید بدانیم چگونه آن کار را انجام دهیم برای خلق ثروت.
در دو مسیر از دارائی شرکت استفاده می کنیم.یکی حفظ مشتریان یکی جلوگیری از ..
مزیت رقابتی ما باید غیر قابل دسترسی باشد یا بشدت سخت باشد.
به این زنجیره از فعالیت ها توجه کنید:
- توجه به آینده ….>
- نحوه تعریف آینده ….>
- از آینده به چشم انداز برسیم ….>
- چشم انداز را از طریق استراتژی محقق کنیم …>
- در استراتژی بدنبال مزیت رقابتی باشیم! ..
[/box]
بقیه صحبتهای دکتر سرائیان را فردا منتشر میکنیم.
فقط با انتشار این بخش از گفته ها , خواستیم در حال و هوای سمینار و طراحی شخص اول شرکت باشید.
بنظر می رسد او در پی آموزش اولیه مدیران , و تجهیز آنان به اطلاعات اولیه است! اما نمیدانم این سمینار جای آن بوده است یا خیر! شاید انتظار ما چیز دیگری بوده است.
بهر حال دکتر سرائیان براحتی جای یک استاد مدرس را پر کرد , اما ما باید مدیر عامل مخابرات ایران را کجا ببینیم؟
سلام از کارکنان منطقه گییلان هستم تمام مدیران به کیش رفتند در حالیکه پاداش کارکنان را ندادند سوال اینست که اگر شرکت وضع پولیش خراب است چرا این سیمنار ها را در نقاطی میگیرند که هزینه خیلی زیادی رو دست شرکت میگذارد این مطالب را میشه در جلسات از مدیران خواست ویا با تحقیقات مدیرانی که در این چهارچوب فکر میکنند را انتخاب نمود
سلام
بررسی دقیق چه از رسانه و چه عملی از نزدیک در رابطه با موضوع رهنگاشت نشان می دهد کارکنان هیچ و مدیران
هیچ امیدی به رهنگاشت ندارند
سرائیان در کیش گفت: چی گفت؟
در گوش مدیرا ن گفت:چی گفت؟
گفت:در امدنجومی مخابرات ، مال من و مال شما
سهم دیتا و موبایل و ثابت و فروش املاک ،مال من و مال شما
یه نفر آدم منصف در آن جمع گفت : چی گفت؟
گفت پس سهم کارکنان شرکت از کجا؟
صحرائیان گفت : در امد تلفن ثابت ها
پس از کسر هزاین و پرشدن جیب ما
مابقی از بهر کارمندان نجیب شما
باز همان پاورپوینت تکراری ارائه شد !