مديريت ريسک ( تعريف، انواع و فرآيند).
[box]مخابرات ما- مدیر عامل می گوید مدیریت ریسک از الزامات دانش مدیران در مخابرات ایران است.بهمین دلیل برای اینکه بسرعت اطلاعاتی را در اختیار شما بگذاریم تا در بقیه سمینار به دردتان بخورد به انتشار این مطلب پرداختیم.البته آن را ادامه خواهیم داد.[/box]
تعريف ريسک
واژه ريسك مفاهيم متعددي دارد. زماني كه به تعاريف مراجعه شود متوجه مي‌شويم كه هر يك از محققان به فراخور حال، تعريف خاص مورد نظر خود را با اقامه دليل و مباحث گسترده مطرح كرده‌اند.
با آنكه تاكنون تعاريف متعددي از ريسك ارائه شده است، مي‌توان ادعا كرد كه همه ين تعاريف بري بيان موقعيتهيي ارائه شده اند كه سه عامل مشترك را مي توان در آنها مشاهده كرد. موقعيت هيي با ريسك توام هستند كه:
*عمل يا اقدام بيش از يک نتيجه به بار مي‌آورد.
*تا زمان ملموس شدن نتايج از حصول هيچ يک از نتايج آگاهي قطعي در دست نباشد
*حداقل يکي از نتايج ممکن‌الوقوع مي‌تواند پيامدهاي نامطلوبي را به همراه داشته باشد.
به ديگر سخن، عدم اطمينان از نتيج يك عمل و قرار گرفتن در معرض ين نامعلومي‌ها از مهمترين مؤلفه‌هي تشكيل دهنده انواع ريسكها مي‌باشند. در مواردي بطور كلي در مورد چگونگي نتيج ينده اطلاعي در دست نيست و در موارد ديگر با فرض آشنيي با شقوق مختلف ين نتيج بر مبني تجربه و حدس، تقريبهيي در مورد امكان وقوع هر يك به دست مي‌يد. در حالتهيي خاص نيز مشروط به حاضر بودن پيش فرض‌هيي كه آن حالت خاص را ساخته است، مي‌توان با استفاده از فنون آماري و قوانين احتمالات ب دقت نسبي، شناخت دقيق تري از احتمال وقوع ين نتيج بدست آورد. با حركت از سوي نامعلومي كامل نتيج، به طرف نامعلومي نسبي آنها، ملاحظه مي‌شود كه ميزان ريسك نيز كمتر مي‌شود. در واقع ين واقعيت با ادراك متعارف ما نيز همخواني دارد. چراكه هر چه ينده بري ما روشن‌تر و نامعلومي‌هي آن كمتر باشد خود را كمتر در معرض ريسك و خطر مي بينيم و بالعكس
انواع ريسک :
ريسک يعني احتمال متحمل شدن زيان ين تعريف شامل دو جنبه اصلي از ريسک است:
* مقدار زيان مي بيست ممکن باشد.
* عدم اطمينان در رابطه با آن زيان نيز مي‌بيست وجود داشته باشد.
در اکثر تعاريفي که از ريسک شده است، به‌صورت روشن به دو جنبه آن، يعني زيان و عدم اطمينان، اشاره شده است. ولي سومين جنبه آن، يعني انتخاب، معمولاً به‌صورت ضمني مورد اشاره قرار مي گيرد که منظور از انتخاب، چگونگي توجه نمودن به آن است. ين سه شرط، پيه هي اساسي ريسک و مبنيي بري بررسي عميق تر آن هستند.
انواع مختلف ريسک:
اصطلاح ريسک بصورت گسترده ي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، ولي مخاطبان مختلف اغلب تعبيرهي نسبتاً مختلفي ازآن دارند. بري مثال، شيوه ارتباط ريسک با فرصت به شريط تلقي ريسک بستگي دارد. بعضي اوقات، يک وضعيت هم فرصت سودآوري و هم امکان بالقوه زيان رافراهم مي سازد. ولي در موارد ديگر، فرصت سودآوري وجود ندارد، تنها امکان بالقوه زيان موجود است. بنابرين ريسک مي تواند داري دو نوع تقسيم فرعي ديگر باشد:
ريسک سوداگرانه
ريسک خطرناک
در شکل شماره يك تفاوت ميان ين دو مقوله به تصوير کشيده شده است. در ريسک سودا گرانه، شما مي توانيد يکسودآوري تحقق يافته يا بهبودي در روال شريط نسبت به وضع موجودتان داشته باشيد. و به‌طور همزمان نيز امکان بالقوه ي بري تجربه يک زيان يا بدتر شدن شريط نسبت به وضع موجود را داشته باشيد. . قمار بازي يک مثال از انجام يک ريسک سوداگرانه است. وقتي شما يک شرط بندي انجام مي دهيد، مي‌بيست احتمال به‌دست آوردن پول بيشتر در مقابل انتظار از دست دادن ميزان شرط بندي تان، مورد ارزيابي قرار دهيد. در ين مثال، هدف کلي افزيش ثروتتان است، و تميل شما به سرميه گذاري در ريسک، به منظور فراهم‌ساختن يک فرصت سودآورانه است.
در مقابل، ريسک خطرناک فقط يک امکان بالقوه زيان به همراه دارد و هيچ فرصتي بري بهبود روال شريط فراهم نمي سازد. بري مثال، به‌چگونگي در نظر گرفتن امنيت، به‌عنوان يک ريسک خطرناک توجه كنيد. فرض کنيد که شما نگران محافظت از اشياء با ارزشي باشيد که در خانه نگهداري مي شوند. هدف اصلي شما در ين مثال، اطمينان از عدم دستبرد به اشياء موجود در منزل شما بدون اطلاع و اجازه از جانب شماست. بعد از بررسي ميزان کيفيت امنيت اشياء، امکان دارد که شما تصميم به نصب يک سيستم امنيتي در منزلتان به‌منظور جلوگيري از ورود دزد و سرقت اشياء بگيريد. توجه كنيد که هدف در ين مثال، طبق تعريف، تنها تمرکز ريسک بر روي محدوده امکان بالقوه زيان است. در اکثر شريط مناسب، شما تنها آنچه را که هم اکنون مالک آن هستيد، محافظت مي كنيد. و هيچ امکان بالقوه‌ي بري سودآوري وجود ندارد
در ين مثال، شما تميل به کسب آرامش خاطر به‌واسطه جلوگيري از عواقب ناخوشيند ورود به منزلتان داريد. هدف شما به‌عنوان احساس امنيت بيشتر، تعيين کننده شريطي است که ريسک منظور مي شود. بعد از تجزيه و تحليل شريط، شما ممکن است تصميم به نصب يک سيستمامنيتي در منزلتان به‌منظور يجاد موانع بري سارقان بگيريد. ممکن است ينگونه استدلال كنيد که افزيش امنيت احتمالاً بري شما احساس امنيت بيشتري به ارمغان خواهد آورد و متعاقباً باعث کسب آرامش خاطرمي‌شود که شما به‌دنبال آن هستيد. در ين مثال، شما تميل به سرميه گذاري مالي در يک سيستم امنيتي به منظور فراهم آوردن يک فرصت احساس امنيت بيشتر بري خود داريد. ريسک امنيتي در ين مثال، سوداگرانه است زيرا در ين مورد ميزان تحمل بريريسک (به‌عنوان مثال، مقدار پولي که شما تميل داريد در يک سيستم امنيتي سرميه گذاري كنيد) با ميزان علاقه شما بري تحقق يک فرصت (به‌عنوان مثال، کسب آرامش خاطر) در توازن است.
بنابرين، ريسک به‌صورت کاملاً مشخص و روشني قابل طبقه بندي به‌عنوان سوداگرانه و خطرناک بر مبني نوع آن نيست، بلکه بر اساس شريطي که آن ادراک مي شود، قابل دسته بندي است.
عناصر اصلي ريسك:
تمامي اشکال ريسک، چه آنها به‌عنوان ريسک سوداگرانه طبقه بندي شده باشند، چه به‌عنوان ريسک خطرناک، شامل عناصر مشترکي هستند كه شامل چهار عنصر ذيل است:
1- محتوا ؛
2 – فعاليت؛
3 – شريط؛
4 – پيامدها.
محتوا يعني زمينه، وضعيت، يا محيطي که ريسک در آن منظور شده و مشخص کننده فعاليتها و شريط مرتبط با آنوضعيت است. به‌عبارت ديگر، محتوا نميي از تمامي پيامدهي سنجيده شده فراهم ميسازد. بدون تعيين يک محتوي مناسب، به‌طور قطع نمي‌توان تعيين نميد، کدامين فعاليتها، شريط و پيامدها مي‌بيست در تجزيه و تحليل ريسک وفعاليتهي مديريتي درنظرگرفته شوند. بنابرين، محتوا، مبنيي بري تمامي فعاليتهي بعدي مديريت ريسک فراهم مي كند.
بعد از يجاد يک محتوا، عناصر باقي مانده در ريسک به‌طور مناسبي قابل بررسي هستند. عنصر فعاليت يعني عمل يا اتفاقي که باعث ريسک مي شود. فعاليت، عنصر فعال ريسک است و مي بيست با يک يا چندين شرط ويژه بري ظهور ريسک ترکيب شود. تمامي اشکال ريسک با يک فعاليت به‌وجود مي يند؛ بدون فعاليت، امکان ريسک وجود ندارد.
در حالي‌که فعاليت، عنصر فعال ريسک است، شريط تشکيل دهنده عنصر منفعل ريسک است. ين شريط تعيين کنندهوضعيت جاري يا يک مجموعه از اوضاع و احوال است که مي‌تواند به ريسک منجر شود. شريط، وقتي با يک فعاليت آغازگر خاص ترکيب مي شود، مي تواند يک مجموعه از پيامدها يا خروجي ها را توليد كند. پيامدها، به‌عنوان آخرينعنصر ريسک، نتيج يا اثرات بالقوه يک فعاليت در ترکيب با يک شرط يا شريط خاص است.
فرايند مديريت ريسک پروژه چيست؟
فرايند مديريت ريسک متدي است که توسط آن ريسکهاي پروژه (در حوزه، خروجي پروژه، منابع و …) به طور رسمي در طور اجراي پروژه مشخص، رتبه‌بندي و مديريت مي‌شوند. اينفرايند شامل انجام فعاليت‌هايي است که جهت کاهش احتمال رويداد و شدت تاثير هر ريسک تعيين شده‌اند.
فرايند مديريت ريسک بدين جهت انجام مي‌شود که اطمينان يابيم تمامي ريسکها به طور رسمي مشخص شده،رتبه‌بندي شده، مورد نظارت قرار گرفته و از رويداد آنها جلوگيري شده يا از تاثير آنها کاسته شده است.
هدف فرآيند مديريت ريسک پروژه به حاميان مالي پروژه و تيمهاي پروژه براي تصميم گيري آگاهانه در مورد راه حلهاي جايگزين کمک مي کند. مديريت ريسک تيم پروژه را تشويق مي کند که روشهاي مناسبي را در پيش بگيرند تا :
- تاثيرات منفي بر محدوده، هزينه و برنامه پروژه
- مديريت در بحران را کمينه کنند
هنگامي که بايد از فرايند مديريت ريسک پروژه استفاده شود اگرچه فرايند مديريت ريسک در طور فاز اجراي پروژه مورد استفاده قرار مي‌گيرد ريسکهاي پروژه ممکن است در تمامي مراحل چرخه عمر پروژه مشخص شوند. به صورت تئوري هر ريسکي که در طول چرخه عمر پروژه مشخص شود بايد به عنوان بخشي از فرايند مديريت ريسک به طور رسمي مديريت شود. بدون فرايند مديريت ريسک مناسب رسيدن به اهداف مورد نظر در موارد مالي، زماني و کيفي با خطر مواجه مي‌شود فرايند مديريت ريسک تنها در زماني که فاز اجراي پروژه تکميل مي‌شود به اتمام مي‌رسد
فرآيند مديريت ريسک پروژ
خلاصه‌اي از فرايند مديريت ريسک
” فرايند مديريت ريسک به اين دليل مورد استفاده قرار مي‌گيرد تا اطمينان يابيم تمامي ريسکهاي مشخص شدهمستند شده و احتمال رويداد آنها افزايش يا کاهش يافته‌اند. ريسکها با اين تعريف که هر رويدادي که احتمال دارد تاثير منفي بر توانايي پروژه براي رسيدن به اهداف از پيش تعيين شده داشته باشد، مشخص مي‌شوند.”
مديريت پروژه پنج فرايند کليدي زير را در طول اجراي پروژه در نظر مي‌گيرد:
- تشخيص ريسکهاي پروژه
- ثبت و درجه‌بندي ريسکهاي پروژه
- تعيين اعمال کاهش دهنده تاثير ريسک بر پروژه
- تخصيص اعمال کاهش دهنده تاثير ريسک بر پروژه جهت انجام و نظارت بر آنها
- بستن ريسکهاي پروژه
افزايش ريسک:
اين فرايند توانايي افزايش ريسکهاي مرتبط با پروژه را به تيم پروژه مي‌دهد. روشهاي زير در اين فرايند مورد استفاده قرار مي‌گيرند:
*تعيين کننده ريسک، ريسک بالقوه را در بخشي از پروژه شناسايي مي‌کند. (به عنوان مثال در حوزه، خروجي پروژه، منابع و … )
*تعيين کننده ريسک فرم ريسک را تکميل کرده و آن را براي مدير پروژه ارسال مي‌کند
ثبت ريسک:
مدير پروژه تمامي ريسک‌هايي که احتمال رويداد آنها افزايش يافته است را مورد بازبيني قرار داده و چگونگي عملي شدن يا نشدن هر ريسک را در پروژه تعيين مي‌کند. اين تصميم گيري در ابتدا بر اساس تاثير ريسک بر روي موارد زير انجام مي‌شود:
موارد قابل تحويل مشخص شده در قرارداد پروژه
اهداف کيفي مشخص شده در برنامه کيفي پروژه
اهداف پروژه‌اي مشخص شده در برنامه پروژه
اهداف مشخص شده در برنامه منابع پروژه
اهداف مالي مشخص شده در برنامه مالي پروژه
اگر ريسک به وسيله مدير پروژه با عنوان “مرتبط با پروژه ” مطرح شده باشد، ريسک به طور رسمي در فرم ثبتريسک‌ها افزوده مي‌شود و شماره‌اي به آن اختصاص مي‌يابد. مدير پروژه سپس سطح تاثير ريسک و احتمال رويداد آن را با توجه به شدت تاثير آن مشخص مي‌کند.
تخصيص عوامل ريسک:
گروه بازبيني پروژه بررسي جامعي را در خصوص تمامي ريسکهاي ثبت شده انجام ميدهند و بر اساس تاثير و احتمال رويداد ريسک تصميم گيري مي‌کنند که:
. بستن ريسک در فرم ثبت ريسکها در صورتي که عوامل معوق ريسک وجود نداشته باشند و احتمال تاثير گذاري ريسک بر پروژه از بين رفته باشد
. اضافه کردن درخواست تغيير در صورتي که تغيير در پروژه براي کاهش رويداد ريسک مورد نياز باشد
. تعيين فعاليت‌هايي جهت کاهش اثر ريسک
اجراي عوامل ريسک
فعاليتهاي کاهش دهنده اثر ريسک که توسط گروه بازبيني پروژه مشخص شده و سپس اجرا مي‌شوند معمولاً شامل موارد زير هستند:
. زمان‌بندي هر فعاليت براي اجر
. اجراي فعاليت زمان‌بندي شده
. بررسي موفقيت فعاليتهاي اجرا شده
. اطلاع رساني در خصوص موفقيت فعاليتهاي انجام شده
در راهنمي پيكره دانش مديريت پروژه PMBOK ، مديريت ريسك شامل چهار فريند به شرح زير معرفي گرديده است :
1- شناسيي و تعيين ريسك .
2- تجزيه و تحليل ريسك .
3- واكنش به ريسك .
4- كنترل واكنش به ريسك .
هريك از فريندهي فوق در مديريت ريسك داري مجموعه‌ي از وظيف و مسئوليتها هستند . اجازه دهيد با تعريف يكمجموعه از ريسك ، مطلب را آغاز كنيم:
يك مجموعه از ريسك عبارت است از گروه‌بندي رويدادهي ريسك بر حسب نوع و يا پروژه.
مفاهيم ديگري در PMBOKارايه شده است:
1- رويداد ريسك ؛ رخدادهي گسسته با اثرات مثبت و يا منفي بر پروژه.
2- شناسيي ريسك ؛ تعيين ريسك‌هي محتمل كه بر پروژه اثرگذارند و مستندسازي ويژگيهي هريك از آنها .
3- كمي كردن ريسك ؛ ارزيابي ريسكها و تبادل آنها به منظور ارزيابي محدوده نتيج پروژه .
4- توسعه واكنش به ريسك ؛ عكس‌العمل نسبت به تغييرات ريسك در طول دوره پروژه.
چاپمن و وارد، يک فرايند مديريت ريسک پروژه کلي را ارائه کرده‌اند که از نه فاز تشکيل شده‌است:
۱) شناسايي جنبه‌هاي کليدي پروژه؛
۲) تمرکز بر يک رويکرد استراتژيک در مديريت ريسک؛
۳) شناسايي زمان بروز ريسک ها؛
۴) تخمين ريسکها و بررسي روابط ميان آنها؛
۵) تخصيص مالکيت ريسکها و ارائه پاسخ مناسب؛
۶) تخمين ميزان عدم اطمينان؛
۷) تخمين اهميت رابطه ميان ريسک¬هاي مختلف؛
۸) طراحي پاسخها و نظارت بر وضعيت ريسک
۹) کنترل مراحل اجرا.
مفاهيم پايه اي مديريت ريسک پروژه:
بسياري از پروژه‌ها که فرض مي‌شود تحت کنترل هستند، با ريسک به عنوان رخدادي شناخته‌نشده روبرو گرديده و کوشش مي‌کنند آن را کنترل کنند. اکثر پروژه‌ها چنين رخدادهايي را به خوبي از سر رد مي‌کنند ولي با يک تلاش جامع مديريت ريسک ، رويدادهاي ريسک قبل از وقوع، شناسايي و کنترل مي‌گردند و يا برنامه‌اي تهيه مي‌شود که در زمان وقوع اين رويدادها با آنها مقابله کند.
با درنظر گرفتن اين مفاهيم پايه‌اي، امکان مقابله با ريسک به وجود مي‌آيد . لذا ابتدا بايد نسبت به شناسايي ريسکهاي محتمل پروژه اقدام کرد. اين کار با دسته‌بندي ساختار کارها و با پرسش چند سوال از خود و يا اعضاي گروه پروژه ، امکان‌پذير است. مثلا : درموقع نياز به منبع يا منابعي که در دسترس نيستند چه اتفاقي خواهد افتاد ؟ اگر کنترلي در مورد مولفه‌اي که بر پروژه اثرگذار است نداشته باشيم چه اتفاقي مي‌افتد ؟ بدترين سناريو چيست ؟ چه چيزي باعث آن مي‌گردد ؟ چه قدر وقوع اين اتفاق محتمل است ؟ عواقب آن چيست ؟
ممکن است سوالهاي ديگري نيز به ذهن شما خطور کند که البته اين سوالها سرآغاز خوبي است که شما را در مسيردرست هدايت کند . هرچيزي که به مغز شما خطور مي‌کند فهرست کنيد ، سپس در مرحله بعد تعيين کنيد که آيا نياز به مقابله و پيشگيري ريسک است و يا بايستي تا زمان وقوع آن صبر کرد . اگر ريسکها را مشخص کنيد و تصميم بگيريد که هيچ عملي نبايد انجام گيرد باز بهتر از آن است که آنها راشناسايي نکرده باشيد . پس از اين مرحله تمام ريسکهاي شناسايي شده را کمي کنيد ؛ ابتدا ريسکها را دسته‌بندي و سپس احتمال وقوع هر ريسک را تعيين کنيد . براي تخصيص مقادير احتمالي به ريسکها از مقادير پيشنهادي زيرمي‌توانيد استفاده کنيد
قريب الوقوع بزرگتر از ۸۵?
بالا = ۸۵?
محتـــــمل = ۶۰?
متوسط = ۵۰?
ممــــــکن = ۴۰?
پايين = ۱۵?
غيرمحتـمل = ۱۵?
اکنون احتمال وقوع هر ريسک قابل محاسبه‌است . راه ديگر ، نسبت دادن درصد وزني به هريک از ريسک‌هاست . مشکل اصلي اين روش آن است که همواره داده‌هاي تجربي به اندازه کافي در دسترس نيستند تا اين کار به دقت انجام گيرد . در اين روش معمولا افراد باتجربه‌اي مبادرت به اين کار مي‌کنند که تجارب جامعي از انواع رويدادها در پروژه‌هاي مختلف کسب کرده‌اند ؛ مجموع درصدهاي تخصيصي به رويدادها بايستي صد باشد .
در مرحله بعد به هر ريسک ، يک مقدار نسبت دهيد . اين مقدار مي‌تواند در صورت نياز برحسب هزينه و يا زمان باشد ؛ به عنوان مثال اگر هدف تعيين زمان اتمام پروژه‌است ، هر ايده‌اي در مورد مدت زمان فعاليتها مي‌تواند يک سناريوي ريسک محسوب شود.
. در اين مرحله مي‌توان مقدار حقيقي ريسک را با محاسبه حاصلضرب مقادير تخصيص داده شده به ريسک و احتمالوقوع آن به دست آورد و با توجه به نتايج حاصل مي‌توان نسبت به انجام عملي يا به تعويق انداختن آن تصميم‌گيري نمود . بعد از انجام مراحل مديريت ريسک ، مي‌توانيد فرايندهاي نگهداري مجموعه ريسک را آغاز کنيد . براي اين کار بازنگري دوره‌اي ريسک را آغاز کنيد که مبتني بر پيچيدگي و مدت پروژه و وقوع تغييرات پروژه‌است .
آغاز اجراي اين کار ممکن است بيهوده و هزينه‌زا به نظر آيد اما چنانچه يکبار اين کار را انجام دهيد و ريسکها را شناسايي و به صورت کمي آنها را کنترل کنيد در آن صورت به ارزش مديريت ريسک پي خواهيد برد . بنابراين در مرحله نخست اقدام به شناسايي ريسکهاي پروژه در بالاترين سطح WBS کنيد و از اينکه راه به سطوح پايينتر مي‌يابيد نگران نباشيد . بعد از چند بار انجام اين کار ، مساله خيليواضح‌تر خواهد شد .
ما در دنياي مخاطرات ريسک زندگي مي‌کنيم . بايد ريسکها را تحليل کنيم ؛ اگر با آنها برخورد داريم بايد آنها را شناسايي و در مجموع تمام ريسکها و عوايد آنها را بايد ارزيابي کنيم . منافع حاصل از مديريت ريسک ممکن است تا غلبه پروژه بر آن ملموس نباشد اما به خاطر داشته باشيد که کسي که از برنامه‌ريزي اجتناب کند به طور حتم برنامه شکست پروژه خود را طرح‌ريزي نموده‌است !
فعاليتها و خروجيه
ماتريس زير دو فعاليت فرآيندي اصلي، چهار زير فعاليت، و تمام اقلام قابل تحويل مرتبت با مديريت ريسک پروژه را نشان مي دهد
خروجيهاي فعاليت (اقلام قابل تحويل) فعاليتهاي فرآيندي
برنامه مديريت ريسک برنامه ريزي مديريت ريسک
فهرست ريسکهاي پروژه شناسايي ريسک
فهرست اولويت بندي شده ريسکها در سه دسته بالا، متوسط و پايين تحليل کيفي ريسک
تحليلي از احتمالات موفقيت پروژه، در دستيابي به اهداف هزينه اي و زماني تحليل کمي ريسک
)فقط در صورتيکه پروژه شامل تحليل ارزش باشد(
برنامه پاسخ به ريسک، شامل حداقل يکي از اين موارد: ريسکهاي باقيمانده، ريسکهاي ثانويه، کنترل تغييرات، ذخاير احتمال ( ميزان زمان يا بودجه مورد نياز)، و وروديها برايبرنامه بازبيني شده پروژه برنامه ريزي پاسخ به ريسک
برنامه هاي گردش کار، عمليات اصلاحي، درخواستهاي تغيير در پروژه (PRC)، و به روز رساني هاي برنامه پاسخ به ريسک و چک لست شناسايي ريسک براي پروژه هاي آينده. پايش و کنترل ريسک
سمت‌هاي ريسک:
تعيين سمت‌ها و مسووليت‌ها براي تمامي منابع انساني داخلي و خارجي پروژه مواردي مانند مشخص کردن، بازبيني و کاهش اثر ريسک را در داخل پروژه شامل مي‌شود.
تعيين کننده ريسک:
تعيين کننده ريسک، ريسک را مشخص کرده و آن را به اطلاع مدير پروژه مي‌رساند. تعيين کننده ريسک مسوول موارد زير است:
. ارايه فرم ريسک به مدير پروژه جهت بازبيني
. مشخص کردن ريسکهاي موجود در پروژه
. مستند سازي ريسک با تکميل فرم ريسک
مدير پروژه:
مدير پروژه فرم‌هاي ريسک را دريافت کرده و پيشرفت تمامي ريسکهاي پروژه را مورد نظارت و ثبت قرار مي‌دهد. مدير پروژه مسوول موارد زير است:
. دريافت تمامي فرم‌هاي ريسک و مشخص کردن چگونگي ريسک در پروژه
. ثبت تمامي ريسکها در فرم ثبت ريسک
. ارايه توضيح در مورد تمامي ريسکها به گروه بازبيني پروژه
. اطلاع رساني در مورد تمامي تصميمات گرفته شده توسط گروه بازبيني پروژه
. نظارت بر فرايند اعمال تخصيص يافته جهت کاهش تاثير ريسک
گروه بازبيني پروژه
گروه بازبيني پروژه احتمال رويداد و ميزان تاثير ريسک را تاييد کرده و در موقعيت مناسب اقدامات لازم جهت کاهش تاثير ريسک را تخصيص مي‌دهد. گروه بازبيني پروژه مسوول موارد زير است:
. بازبيني منظم تمامي ريسکهاي ثبت شده در فرم ثبت ريسک
. مشخص کردن درخواستهاي تغيير مورد نياز جهت کاهش ريسکهاي افزايش يافته
. تخصيص دادن فعاليتهاي کاهش دهنده ريسک
. بستن ريسک‌هايي که احتمال رويداد آنها از بين رفته است
تيم پروژه:
تيم پروژه تمامي فعاليتهاي لازم براي کاهش ريسک که توسط پروژه بازبيني پروژه تخصيص داده شده است را انجام ميدهند
مستندات ريسک :
ساير مستندات مورد استفاده جهت مشخص کردن، پيگيري و کنترل ريسکهاي پروژه در اين قسمت فهرست مي‌شود.
:فرم ثبت ريسک
فرم ثبت ريسک بانک اطلاعاتي است که در آن تمامي ريسکها تا زمان بسته شدن ريسک ثبت و پيگيري مي‌شوند
:فرم ريسک
فرم ريسک جهت مشخص کردن و توصيف يک ريسک در پروژه مورد استفاده قرار مي‌گيرد
نرم افزار مديريت ريسک پروژه ها
PERMASTER
در عين سهولت کاربري، سيستم مديريت پروژه بسيار قدرتمندي است که در کنار ويژگيها و امکانات مديريت ريسک تمامي خصوصيات يک نرم افزار کامل امروزي را داراست:
. جداول ورود اطلاعات مختلف با کاربري ساده و امکانUndo/redo نامحدود
- امکان تخصيص و تسطيح منابع با قدرت بالا
- تقويمهاي کاري و قيود (Constraints)
- امکان تعريف گزارشات مختلف
- مقياس بندي براي چاپ
اماکن تعريف برنامه مبنا (Baseline) و پيگيري (Tracking)
محاسبات ارزش خاصله (EARND Value)
- امکان ايجاد فيلدهاي دلخواه
ارتباط با ساير سيستمها :
پرتمستر مي تواند در ارتباط با سيستمهاي مديريت پروژه زير مورد استفاده قرار گيرد:
- Microsoft Project
- Microsoft Project server 2000
- Primavera Planner
- Perimavera Enterprize
نرم افزار PERMASTER Project Risk, ابزار پيشرفته پيچيده ترين ريسکهاي پروژه را در اختيار دارد که انجام شبيه سازي هاي زير را براي کاربران ميسر ميسازد :
- مصرف منابع احتمالي
- Cash Flow احتمالي
- پنجره ريسک
- فعاليتهاي احتمالي
- ساختار شکست احتمالي
- ارتباط زمان و هزينه
انجام محاسبات و اتخاذ تصميمات
- نمودار شبکه پروژه و ارتباطات تک تک فعاليتها
- نمايش مدت، شروع، پايان و مصرف منابع
- کپي مستقيم نمودارها به برنامه Word و PowerPoint و غيره
- نمايش برنامه جاري و برنامه مبنا (Baseline)
- ايجاد و نمايش نمودار ريسک
- محاسبات بحرانيت، حساسيت و قطعيت
- مرتب سازي و فيلتر فعاليتها بر اساس بحرانيت حساسيت و قطعيت
- نمايش اطلاعات فعاليت در جدول و نمودار ميله اي فعاليت
- محاسبه خودکار کمترين ، بيشترين ، نما ، ميانه ، انحراف معيار براي زمان، هزينه و منابع
- امکان انتقال (Export) اطلاعات تحليل ريسک به برنامه هاي صفحه گسترده براي محاسبهيا رسم نمودار هاي دلخواه
تحليل ريسک Monte-calro
عليرغم نرم افزارهاي ديگر که محاسبات آنها صرفاً به روش مسير بحراني بودن و تنها يک برآورد
قطعي براي زمان و هزينه فعاليتها ارائه ميدهند، پرتمستر با استفاده از شبيه سازي مونت کارلو ، زمان و هزينه فعاليتها را براي حالتهاي مختلف پروژه محاسبه مي کند.
نماي کاربر پسند و قدرت محاسبه (Schedule) پرتمستر سرعت و سهولت کار بسيار خوبي را در اختيار کاربران قرار مي دهد که قابل مقايسه با سيستمهاي ديگر مديريت ريسک نمي باشد.
در پرتمسر امکان تخصيص احتمال به آيتمهاي زير وجود دارد :
مدت فعاليت، هزينه فعاليت، تخصيص منابع، هزينه منابع، وقايع احتمال
نظرات بسته شده است.