مخابرات ما (همراه – منبع : پاراف) – در طول این سالها آنقدر سیاست زده شده ایم که فراموش کرده ایم چیزهای مهمتری وجود داشتند که انجام نداده ایم و کم کم دارند گریبانمان را می گیرند. یکی از کارهایی که نکرده ایم کادرسازی در مدیریت کشور بوده است. آنقدر ضعیف عمل کرده ایم که “ژن خوبها” و “بازنشستگان” میدان دار مدیریت کشور شده اند!
برای همین هم هست که بجای دعوتنامه فرستاندن برای جوانان، تمام انرژی کشور صرف صادر کردن مقررات و قاعده های مختلف برای کوتاه نمودن دست مثلا بازنشستگان از سیستم مدیریتی کشور شده است و صد البته هم تا کنون که ره به جایی نبرده است.
عدم توجه به عملکرد و بازخورد مدیریت کارکنان و مدیران، باعث می شود تنها نامها ملاک احراز مناصب باشند و نه تخصص و توانایی آنها. و جوانان متخصص این کشور در این فضا چگونه می توانند نامی برای خود دست و پا کنند؟
بطور معمول آن گونه که در همه جای دنیا متداول است باید تربیت نیروی انسانی و باصطلاح “کادرسازی” به نحوی باشد که همگان در زمان مشخص از کار کنار بروند مگر موارد بسیار استثنایی و نادر که در آن فعلا قانون مدیریت خدمات کشوری و قانون ممنوعیت بکارگیری بازنشستگان و استفساریه اخیر قدرت قانونی دارد و لازم الاجرا است.
مدیران کادر ساز، کارخانه های تولید نیروی انسانی اند، باید قدر آنها را دانست. هر چند که در مملکت ما تولید منزلتی ندارد و ما آنقدر تولید کننده را می چزانیم تا وی عطا را با لقایش ببخشد و برود هم رنگ جماعت بشود!
نظرات بسته شده است.