50 ساعت پس از حادثه زلزله, و انتظاراتی چند از مدیران مخابراتی.
[box]مخابرات ما – برخی فعالیت ها نه وظیفه است و نه امکان ایجاد تغییرات دارد, اما نشان میدهد که شما هستید! فعال و زنده اید … بگاه حوادث هم همین است![/box]
مخابرات ما – تا همین لحظه که در حال نگارش این مطلب هستیم – ساعت 23:21 در روز سه شنبه, نزدیک به 50 ساعت پس از حادثه رنج آور زلزله کرمانشاه و شهرهای اطرافش!
براستی پس از این حوادث از شرکت مخابرات ایران و مناطق استانی چه انتظاری می رود؟ آیا واقعا وظیفه ای بر عهده این شرکت است یا خیر؟ اگر وظیفه ای ندارد, آیا اخلاقا هم وظیفه ای ندارد؟
شرکت مخابرات حتی پس از خصوصی سازی, هنوز شرکتی مورد اتکای مردم است.هنوز نگاه مردم به آن دولتی است و مردم می خواهند به هر ترتیبی و با هر هزینه ای مشکلات را حل کنند.
در زمان حوادث طبیعی هم همین است.واقعیت این است که ساختمانهای تلفن ثابت با این زلزله ها از پا نمی افتد و دچار مشکل نمی شود.حتی در حوزه سیار هم خطری توجه آن نیست. هر چند که در زلزله مشهد, و یکی دو زلزله دیگر, قطع نیم ساعته و بدون دلیل فنی در حوزه ثابت و سیار هنوز ابهاماتی را ایجاد کرده است و علامات سوالی جلوی نام شرکت گذاشته است.
هنوز هم وقتی در کرمانشاه حادثه پیش می آید , در مشهد ارتباط دیتا کند می شود! چرا؟ نمیدانیم! کسی هم دلیلی فنی برایش نگفته است! دلمان نمی خواهد از شایعات هم نقلی بکنیم اما اینها همه سوالات بی پاسخ است.
هر کسی نداند, خود ما بهتر از هر کسی میدانیم چه خبر بوده و مشکل باتری های سایت های همراه اول پاشنخ آشیل ماست.
اما حالا حرف ما این نیست!
می خواهم بدانم شرکت مخابرات , بعنوان مغز ارتباطات و دهانه ورود و خروج اطلاعات چه وظیفه ای برای خود متصور است؟
اجازه بدهید من چند نکته را یادآوری کنم تا مدیران ما بدانند علیرغم تمامی حرفهای خاص و بی معنی برای جداسازی مردم از مخابرات, هنوز انتظارات مردم از این شرکت چیز دیگری است!
1- بهتر نبود برای همکاران درگیر و بویژه همکاران شهرهای حادثه دیده, حداقل یک هفته حقوقشان زودتر پرداخت می شد؟ حت یاگر محاسبانی هم نشده, مهم نیست! علی الحسابی متناسب با ماه گذشته پرداخت شود تا هفته آینده و پس از حساب و کتاب درست, طلب و بدهی را به مخابرات برگردانند!
2- آیا بهتر نبود هیئت مدیره شرکت مخابرات ایران یک جلسه را در دو شهر آسیب دیده برگزار می کرد تا به همه اطمینان بدهد که مخابرات هست.به همه بگوید اگر مشکلی هم باشد , ما هستیم!
3- آیا بهتر نبودمدیران اعظم هیئت مدیره خود را به مدیر منطقه کرمانشاه می رساندند تا در زمان حادثه به همه مدیران نشان بدهند که مخابرات , مدیریتی یک دست و یک پارچه دارد؟ هر چند که مدیر کرمانشاه نیازی به این کارها ندارد اما افکار عمومی برای طرح مخابرات به این حرفها نیاز دارد.
4-آیا بهتر نبود مبلغی در حد دو سه میلیون تومان بعنوان هزینه دم دستی برای این ضایعات , به همکاران ما در چند شهر آسیب دیده پرداخت می شد؟
5 – ایا بهتر نبود کارگزاران روستایی را فرامیخواندید و به آنان اشاره میکردید که هر اختلافی در خانواده داریم, سر جای خودش, الان مردم روستاها آسیب دیده اند و باید آنان با تمام توان کمک کنند؟ بهتر نبود قدری کمک مالی به آنان می شد ا دلگرم شوند؟ البته به کسانی که در روستاها زندگی می کنند!
6- کارگزاران روستایی اکثرا در روستاها زندگی میکنند.بهتر نبود در این مقطع به آنان کمکی می شد تا در منظر مردم مشخص گردد که مخابرات کارکنانش ار رها نکرده است؟
7- آیا بهتر نبود از پول های صندوق 6 درصد – در سراسر کشور و نه تنها د رکرمانشاه – بلافاصله مبلغی به همکاران داده می شد تا بتوانند خانه های خراب خود را سامانددهند, یا جایی را رهن کنند؟!
8- آیا بهتر نبود بطور مثال , یک ماه حقوق همکاران کرمانشاهی را پیش پرداخت می کردید؟ و بعد سه چهار ماه دیگر , از عیدی آنان کم میکردید؟
9- آیا بهتر نبود لیست همکاران آسیب دیده توسط روابط عمومی اعلام می شود تا همکقابل اجرااران , با اعلام همدردی به آنان نشان دهند که تنها نیستند؟
10- آیا بهتر نبود روابط عمومی مخابرات قدری فعال تر عمل میکرد و به همکاران آسیب دیده از نظر روانی کمک میکرد؟ لیستی از نیازهای آنا ن را فراهم میکرد و بوطر ویژه به آنان می رساند؟
11- پاداش شش ماهه همکاران کرمانشاهی را بصورت صد در صد و فوری پرداخت کنید.بجای آن برای ما کارکنان دیگر چند ماهی تاخیر کنید.
حرف بسیار است! برخی ریز و برخی درشت!
برخی با پول کم و برخی با پول زیاد قابل اجراست!
ولی برای برخی پیشنهاد میدهیم:
-بازای هر روزی که حقوق هموطنان آسیب دیده را زودتر می دهید حقوق ماها را دیرتر پرداخت کنید.
- کارکنان ما هنوز هم ممکن است در حسابهای 6 درصد پولی داشته باشند.این پولها بصورت موقت د راختیار کرمانشاه قرار گیرد و یا یک ماه به هیچکسی وام ندهند.
- تمامی صندوق های قرض الحسنه همکاران , با تضمین مخابرات, اعتبارات خود را دو ماه در اختیار مخابرات قرار دهند!
- صندوق های 6 درصد برای ساخت هتل و …. در شهرهای دیگر هزینه می کنند! دو سه ماه این هزینه ها را متوقف کنند و موجودی نقدیش به کرمانشاه برود!
- و …. راه زیاد است که قطعا همه همکاران ما د رمخابرات در صورتی که شفاف و واضح برایشان توضیح داده شود از جان و مال مایه میگذارند.
- به همین چند نکته بسنده میکنم.راههای دیگر را در صورتی مه مدیران مایل بودند خواهم گفت.
چیزی که همه همیشه از یاد می برند, استانهای همجوار است!
استانهای همجوار را دریابید!
استانهایی مانند کردستان با توجه به نزدیکی به محل حادثه, کمکشان کلیدی است!
اما این عزیزان باید در آخر این ماه چزی در چنته داشته بانشد که کمک کنند یا خیر؟ ما کارکنان که همیشه هشت مان گرو 77 است!! پس باید به همکاران استانهای همجوار نیر حتما کمک شود و امتیازات ردیف بالا از جمله پرداخت حقوق علی الحساب و یا پیش پرداخت پاداش و عیدی پایان سال , شامل آنان نیز بشود.
این استانهای همجوار, اکثرا با یکدیگر رابطه نزدیک فامیلی و خانوادگی دارند. اکثرا پس از حادثه در خانه های یکدیگر مهمان می شوند.پس از نظر من تفاوتی بین استان حادثه دیده و استان همجوارش نیست!
کردستان, لرستان, ایلام و همدان, کم از حادثه دیدگان ندارند!
شاید باز هم مثل همیشه ما با حسابهای خالی مخابرات روبرو باشیم.اما میدانم که مدیران مخابراتی اعظم اوقاتشان درگیری مالی و مشکلات نقدینگی دارند و ما نیز به قدرت آنان اعتماد داریم لذا با اعتماد به آنان و توانائی شان چنین پیشنهاداتی داده ایم.
.
حالا 50 ساعت از حادثه دلخراش زلزله کرمانشاه گذشته است. باید فکری کرد! باید کاری کرد!
آیا اعتماد و انتظار ما از مدیران مخابراتی و اعضای هیئت مدیره برآورده خواهد شد؟!
نظرات بسته شده است.