در مخابرات آلمان خصوصی شده چه گذشت؟ – بخش اول
[box]مخابرات ما- خصوصی سازی راهی است که دیگران قبل از ما رفته اند.اما چگونه؟ در چند بخش سرگذشت مخابرات آلمان را می خوانید.[/box]
Deutsche Telekom , مسیری تا خصوصی سازی
ترجمه: ترکیان
ویرایش : مخابرات ما
مقدمه
زمانی که رنه اوبرمان در نوامبر 2007 به عنوان مدیرعامل شرکت دویچه تلکام برگزیده شد، می دانست که چالشها و مشکلات زیادی پیش رو خواهد داشت. پیش از این , او به عنوان یکی از اعضای هیات مدیره با مدیرعامل اسبق شرکت – کای او ریکو- بر روی طرح تغییر کار کرده بود. در این طرح شرکت می خواست از طریق بهبود خدمات و کاهش هزینه ها به جبران کاهش عملکرد بپردازد.
اما دوران کاری ریکو , مدیر عاملی قبلی آنقدر طولانی نبود که شاهد نتیجه ی کار خود باشد. در آن زمان دولت آلمان , 32 درصد از سهام DT را در اختیار داشت و بقیه سهام در اختیاز بلک استون سرمایه گذار بخش خصوصی بود. بلک استون رفته رفته از رویکرد آرام ریکو نا امید شد لذا تصمیم گرفت برای جلوگیری از افول تدریجی شرکت تحولی اساسی بوجود آورد.
دویچه تلکام 2007
دویچه تلکام در سال 1996 از شرکتی انحصاری و دولتی با نام دویچه باندسپات بوجود آمد. شرکت DT تا پایان سال 2006 بمدت چهار سال افت فروش متوالی در خدمات تلفن ثابت خود را تجربه کرده بود. کمی قبل از رفتن ریکو قیمت سهام بیشترین سقوط خود را در آن دوران تجربه کرد. در مقایسه با دیگر شرکتهای مخابراتی دولتی در اروپا مثل شرکت اسپانیایی Tolofonica و شرکت انگلیسی BT که رقبای DT در بازار جدید بودند، DT هرگز به آسانی به صورت شرکتی مدرن و پرمنفعت در نیامد بلکه به آستانه ی سقوط رسید.
با این همه , این شرکت از بزرگترین شرکتهای مخابراتی دنیا بود که در سطح جهان تقریباً 248000 کارمند داشت.از این میان فقط نزدیک به 150000 کارمند در آلمان کار میکردند.با این تعداد کارمند, فروشی معادل 61.3 میلیارد دلار داشت.
بی شک یکی از بزرگترین مشکلات DT کارکنانش بود. با حدود 250000 کارمند، شرکت در مقایسه با رقبایش بسیار پر جمعیت بود. همگی مدیران عامل به این امر واقف بودند که به کاهش هزینه ها و خدمات ساده خود نیاز دارند اما به علت عدم توانایی در کاهش تعداد کارکنان قادر به انجامش نبودند چراکه دولت آلمان به دلایل انتخابات تمایلی به تصویب کاهش تعداد کارمندان نداشت، و اتحادیه ها از امنیت شغلی اعضای خود در برابر خصوصی سازی DT دفاع می کردند.
***پایان بخش اول ***
انگیزه های خود را برای مطالعه بخش دوم نگه دارید.
نظرات بسته شده است.