در این وانفسای نگرانی ها و ناراحتی ها, باید از دو عضو هیئت مدیره بنویسیم.

[box]مخابرات ما – گفتن برخی حرفها, در هیچ زمانی درست نیست.اما اگر نگوییم بنوعی خوب و بد را با هم سوزانده ایم.این هم از همان مطالب است.[/box]

[box type=”info”]  در نگارش این مطلب صرفا از تجربه های شخصی مدد گرفته ایم و نظر شخصی نگارنده است.ضمن اینکه هرگز ویژگی های مدیریتی و فردی آدم ها مقیاس قضاوت ما نبوده است بلکه به عملکرد آنان تکیه کرده ایم..[/box]

مخابرات ما – در دو سال گذشته, همان حصار سخت و پولک های وحشتناک مدیر عامل و اعضای هیئت مدیره همیشه کارکنان را آزار می داد.بارها خواستیم به مدیران برای شکستن این پوسته هشدار بدهیم و کمک کنیم .البته هشدار دادیم ولی نتوانستیم کمک کنیم! چرا که خودشان نخواسته بودند.

در این میان فقط یکی دو استثنا وجود دارد.یکی مهندس وصلی بوده است و دیگری مهندس تراکمه. اما این استثناها آنقدر تحت فشار بوده اند از سوی بقیه, که مجبور بودند توبه کنند!

متاسفانه نشانه ها به ما میگوید, از کارکنان دفاع کردن, به مسائل رفاهی آنان توجه نشان دادن, طرح های رفاهی به هیئت مدیره بردن, جرم بوده است!

در طی این دوره کمیته ای برای پیش پردازش نیازهای رفاهی و پاداشی طراحی شد که به مهندس وصلی سپرده شد.عملا هر گاه این کمیته چیزی برد به هئیت مدیره , از سوی دیگران وتو شد.حتی نیازهای قانونی و اولیه کارکنان! مثل پاداش اعیاد و …. یعنی عملا از کمیته چیزی ندیدیم.

اما با شناخت قبلی که از مهندس وصلی داریم میدانیم او در مسائل رفاهی کارکنان بسیار حساس است.خودش بازنشسته است و درد بازنشسته ها را می داند.

واقعا میداند.

اما با دستهای بسته هرگز از عهده دیگران برنیامد.

من عذر میخواهم.ولی باید در اینجا این حرفها را بزنم و در وانفسای تمامی دلخوری ها , از مهندس وصلی از سوی کارکنان تشکر کنیم.هر چند تلاش هایش به جایی نرسید اما دیدن, شنیدن و خواندن تلاش هایش برای ما دلگرم کننده بود.

از سوی دیگر سفرهای استانی مهندس تراکمه و جلساتی که با استانها داشت و فضایی که در دیدارهایش ایجاد میشد  فاصله اش را با کارکنان کم میکرد. ضمن اینکه مشکلات کارکنان در نزد او بهترپیگیری می شد تا دیگران.

ایم کلا ویژگی مثبت مهندس تراکمه است که به مشکلات کارکنان و حتی افراد بی تفاوت نمی ماند.

بسیاری از نیازهای کارکنان مالی نبود اما دیگر افراد هیئت مدیره و مدیر عامل آنقدر گرفتار بودند که به همین یک نکته نیز توجه نکردند.حالا نیز دیگر دیر است.

فقط باز هم خطاب به این دو میگوییم   بدانید که هر حرکت شما و دیگر مدیران زیر ذره بین کارکنان است.اگر حرفی نمی زنیم دلیل نداشتن اطلاعات نیست بلکه نمی خواهیم بر سر راه مدیران مشکلی ایجاد کنیم.