روابط عمومی ها و چشم انداز مبهم سازمانی؛ به بهانه جشنواره فردا.
[box]مخابرات ما- دوست خوب ما, خجسته نیا مطالب جالبی به مناسبتها ارسال می کند که ارزش خواندنش را دارد.ما از همه دوستان دعوت می کنیم مطالب خود را برای انتشار به ما بسپارند.حیف است در آرشیو مخابرات ما ثبت نشود.[/box]
روابط عمومی ها و چشم انداز مبهم سازمانی
به بهانه جشنواره روابط عمومی های برتر مخابرات ایران
نویسنده : محمد خجسته نیا
مخابرات ما – ماهیت روابط عمومی در دنیا متعلق به قرن بیستم است که در اثر رقابت نهادهای اقتصادی و ازادی و توسعه رسانه ها و اتحادیه های کارگری نهادی با رویکرد رگولاتوری اجتماعی به ناچار برای تنظیم سه ظلع مثلث مدیریت، کارکنان و نهادهای مستقل بیرونی نظیر رسانه ها در درون شرکت ها شکل گرفت.
این ناچاری از انجایی بود که سازمان ها دریافته بودند بدون نهاد روابط عمومی به عنوان نهاد داوری اجتماعی امکان حیات در جامعه رو به توسعه قرن بیستم امکان پذیر نیست.
در شرکت مخابرات ایران نیز این نهاد اجتماعی قدمتی بیش از ۵۰سال به شکل امروزی خود دارد اما به جز برخی ده ها مثل دهه ۶۰و ۷۰ که نقش موثری در معرفی و برجسته سازی مخابرات به عنوان محور توسعه داشته است نتوانسته نقش افرینی مورد انتظار را داشته باشد .
در دهه اخیر هم نهاد روابط عمومی در شرکت مخابرات علاوه بر کارکردهای اطلاع رسانی بیشتر نقش تثبیت کننده موضوع خصوصی سازی در خارج از شرکت را داشته و عملا نتوانست رگولاتوری درون سازمان برای ارتقاء تفاهم سازمانی را به عهده گیرد.
پذیرفتن نقش های بازاریابی و تجاری نیز کمک به نقص عملکردی حوزه تجاری در سال های اخیر بوده که ایفا شده است و در مدل روابط عمومی تجاری توانست ظرفیت های روابط عمومی را فعال کند.
نهاد روابط عمومی در مخابرات (منظور بدنه نیروی انسانی و تشکیلاتی در سراسر کشور) در سال های پس از خصوصی سازی نیز با افول نقش های تبلیغاتی و اطلاع رسانی به دلیل شکل گیری بخش تجاری در استان ها،از نقش افرینی اطلاع رسانی و تبلیغاتی هم خارج شده و در کمترین نقش افرینی ممکن و در وضعیتی مبهم قرار دارد .
بدون شک در صورت اصلاح نشدن نگاه مهندسی اجتماعی در ذهن مدیران جدید شرکت در سطوح عالی و احیا نشدن وضعیت این نهاد دموکراتیک نمیتوان اینده روشنی جز ایفای نقش های تشریفاتی برای ان متصور بود.
نظرات بسته شده است.