[box]مخابرات ما – دولت بخاطر حادثه سوختن نفتکش ایرانی, دوشنبه را عزای عمومی اعلام کرد.[/box]
مخابرات ما (سردبیر) – پس از 8 روز, این خبر باز آوار شد روی سر ایرانیان!
نفتکش سانچی 8 روز پس از سوختن، از نفس افتاد و با غرق شدن در آب‌های دریای شرق چین، امید خانواده ملوانان ایرانی و بنگال برای نجات عزیزانشان را نیز از بین برد.
30 ملوان ایرانی و 2 ملوان بنگلادشی، خدمه این نفتکش را تشکیل می‌دادند.
خبر، سخت و وحشتناک است! اما پیش از هر حرفی یکی به این سوال ما پاسخ بدهد :
[box]
چرا این:
و چرا این :
[/box]
حالا ما باز به تعزیت عزیزانمان نشسته ایم. حالا باز ما تعدادی از جوانان و عزیزانمان را به سوگ نشسته ایم در حالیکه چراهای بسیاری بر ذهن و جانمان چنگ انداخته است.
چه کنیم؟ آن بخش که به تقدیر و تسلیم مربوط است رضاییم به آنچه خدای بزرگ بر ما تقدیر می کند اما آن بخش که باید مسئولان کشوری حامی جان و مال خادمان ایرانی در سرتاسر جهان باشد به جای خود باقی است.
یکی باید به ما بگوید چرا ما اینقدر درگیر حادثه ایم؟
یکی به ما بگوید چرا این نفت کش باید سیگنالهایش را خاموش کند؟
یکی به ما بگوید چرا بی جهت و غیر واقعی خانواده های حادثه دیدگان را در هشت و چار زنده بودن عزیزانشان نگه داشتند؟
یکی به ما بگوید چرا کشتی چینی خش بر نداشت ولی ما سوختیم.
یکی به ما بگوید ….
همه این حرفها به کنار!
.
عزیزان عزادار! هموطنان سوگوار! خوانندگان مصیبت دیده!
تسلیت! تسلیت!
هموطنان پاکدل و مصیبت دیده! ایرانیان بلا کش!
تسلیت! تسلیت!
ایران من! …. تسلیت … تسلیت …!
از طرف همه مخابراتی های سراسر کشور و عضو سایت
سردبیر مخابرات ما
24 دی 96
نظرات بسته شده است.