آقای مدیر عامل خوش آمدید، اما از صبح سه شنبه برای شما ثبت می کنیم!
مخابرات ما (نادری80) – صبح سه شنبه مراسم تودیع و معارفه انجام میشود و مهندس صدری بطور رسمی پشت میز مدیر عامل می نشیند و صندلیش را اشغال می کند.
هر چند از شنبه دستور صادر می کند اما بواقع از سه شنبه کار رسمی می شود.
ابتدا به مهندس صدری بعنوان مدیر عامل شرکت بزرگ مخابرات ما تبریک می گوییم. به ایشان تبریک می گوییم که خداوند بزرگ او را برای خدمت انتخاب کرده است اما بعد ….
اما بعد باید بگوییم:
آقای مهندس صدری عزیز!
کارکنان درد کشیده سالیان خصوصی هستند! زندگی نمی چرخد! نه برای بازنشسته قبل از 92 که زیر یک میلیون تومان حقوق میگیرد, نه برای شرکتی که 800 تومان دریافتی دارد , نه برای کارگزاری که خط و زبطش دشواری در کار و زندگی است و نه نیروی رسمی – که همه گمان میکنند آنقدر میگیرد که در بهشت زندگی میکند – که ماه به ماه از دریافتی سال 89 بمراتب کمتر میگیرد- نه قراردادی که 4 سال است در انتظار تعیین تکلیف آینده خویش است …
کارکنان درد کشیده سالیان دراز خصوصی سازی اند! خصوصی سازی که بدون اندیشه درست و تودیع حق به صاحبانش انجام شد و مخابرات رفت … رفت به جایی که دیگر هزاران دولت هم نمی تواند باز گرداندش!
آقای مدیر عامل!
پیش از شمایان آمدند و ما را فراخواندند به سیمرغ و ره نگاشت و …! اما یا در میانه راه حذفشان کردند, یا در میانه راه رهایمان کردند!
آقای مدیر عامل!
دیگر ما به هیچ قول و وعده ای نمی توانیم دلخوش کنیم!
این را از این نظر گفتم که بدانید مسئولیت سنگینی دارید! بدانید بازای هر شعاری که میدهید شعوری را تحریک می کنید.
این را گفتیم تا شما بدانید که هر چه می گویید ملزم به اجرایش هستید!
پس…!
پس, آقای مدیر عامل!
از شما خواهس میکنیم پیش از هر حرفی اندکی تامل کنید, امکاناتتان را بسنجید, حرفهایتان را با حسابتان یکی کنید , بعد حرفی بزنید که قادر به اجرایش هستید!
حرفی بزنید که می توانید انجامش بدهید!
ما سیاه شده های شعارهای پیشین هستیم! حالا دیگر زغال خالص شده ایم! کرین خالص!
.
آقای مدیر عامل!
ما نمی خواهیم همین ابتدا از شما شعار بشنویم!
اما پس از حساب و کتاب, تو را بخدا وضع ما را با مخابرات روشن کنید! صریح و شفاف!
ما باید بدانیم که مخابرات در کجای کار است و کارکنان در کجای مخابرات!
پس از آن , ما تکلیف خود را می دانیم!
یعنی تکلیف خود را خواهیم دانست!
یا آبمان با شما در یک جوی می رود و به شما کمک خواهیم کرد, یا شما به راه خود می روید و ما به راه خود!
راستی!
نگران نباشید!
سالهاست که ما کارکنان در این سیستم, مازاد مطلقیم! هیچکس از ما کاری نمی خواهد! فقط توی سرمان می زنند! یعنی کمبود ما را هرگز احساس نخواهید کرد! هرگز!
البته چنین می گویند, اما ما هر روز خسته تر و فرسوده تر می شویم! پس اگر کار نمی کنیم این فرسودگی حاصل چیست؟
آقای مدیر عامل!
اگر ما صداقت را در نگاه شما -نه در کلام شما – ببینیم, صادقانه به شما کمک خواهیم کرد، کمکی که مخابرات را دوباره احیا خواهد کرد.
اگر ما شفافیت را در کار شما ببینیم, مطمئن باشید یاریتان خواهیم کرد, آنچنان که مخابرات را ایستاده ببینید!
امروز نداشتن و ندادن چندان مهم نیست! مهم این است که اگر نداریم, همه نداشته باشیم! اگر نمی توانیم بدهیم , همه نتوانند بگیرند! نه اینکه عده ای شکم ها را به زور کمربند بالا نگه دارند وگرنه آنقدر بزرگ است که روی زمین کشیده می شود , و عده ای شکم ها را به کمربند ببندند که صدای خالیش را دیگری نشود!
.
ما شفافیت و صداقت می خواهیم.
پس از آن تکلیف ما روشن باشد!
بعد به برنامه های شما کمک خواهیم کرد, کمکی که تا بحال کسی ندیده باشد!
بهر حال آرزوی توفیق شما را داریم!
چون ما مخابراتی هستیم!
باز هم خواهم نوشت!
نظرات بسته شده است.