حقوق کارکنان 3 فاز مختلف دارد.بدون هم کامل نیستند.
[box]مخابرات ما – مدیر عامل شرکت مخابرات ایران در برنامه اش، میخواهد حقوق ها را پیش از انتهای ماه پرداخت کند.[/box]
مخابرات ما- برنامه پرداخت حقوق، سه فاز مختلف دارد که بدون هر یک از این سه گام، عملیات کامل نمیشود.
یا بهتر است بگوییم عدم اجرای هر گام، تبعاتی بسیار وحشتناک تر از عدم اجرای هر سه گام با هم دارد.
نیروهای رسمی شرکت مخابرات ایران و استانها اولین مرحله است.کاملا مشخص است که اگر حقوق این افراد یک روز تاخیر داشته باشد موج منفی آن به همه جا می رسد.
فاز دوم پرداخت حقوق نیروهای شرکتی کشور است. کلمه کشور را از این جهت در دنباله نام آوردیم که مشخص کنیم این افراد تابع شرکتهای سراسری و کشوری نظیر خدمات اول مخابرات یا شسکام هستند. حساب و کتاب این افراد هم کاملا در دسترس است. خبر عدم پرداخت حقوق به این افراد در سراسر کشور بسرعت موج منفی ایجاد می کند.
اما گام سوم که از نگاه همه پنهان می ماند. پرداخت حقوق نیروهای شرکتی است با پیمانکاران محلی!
در این بخش شاهد بی حساب و کتاب ترین فعالیتها هستیم. هر چه فشار بی پولی است در هنگام پرداخت حق الزحمه یا حق پیمان این شرکتهاست.
مظلوم ترین شرکتهای پیمانکاری همین ها هستند.بهتر است حرف خود را اصلاح کنم! مظلوم ترین کارکنان شرکتی, افرادی هستند که با این شرکتها کار می کنند.
هر گاه مخابرات پول ندارد, به اینها نمی دهد. آنان نیز حقوق کارکنان را پرداخت نمی کنند.
در گذشته سه چهار ماه, تعویق در پرداخت حقوق، امری معمولی بود.
در دو سال گذشته دکتر سرائیان نظم خوبی به پرداخت حقوق داد اما فقط شامل دو بخش اول بود. یعنی شامل نیروهای پیمانکاری محلی نمی شد.
ضعف بنیه مالی این شرکتها برای کارکنانشان مشکل درست می کند.
بهمین دلیل جمله بالا را اصلاح کردیم چرا که پیمانکاران یاد گرفته اند چگونه نان خود را از لای سنگ مخابرات در بیاورند و منافع خود را حفظ کنند. ولی کارکنان بدون پناه مانده اند.
دو گام اول برای ساماندهی حقوق کارکنان ارزش زیادی دارد.
اما باید گام سوم, یعنی اجبار پیمانکار به پرداخت حقوق، و یا اجبار استانها به پرداخت حق پیمانکاران عملی شود تا این چرخه بازسازی روحی کارکنان تا حدی اصلاح شود.
نظرات بسته شده است.