مخابرات ما – بحث نیروی انسانی و اهمیت به آن، همیشه جزو شعارهای مدیریت ها بوده است. اما بنظر می رسد زمان و نحوه اجرای آن، بسیار تعیین کننده تر از خود شعار باشد.
وقتی مدیری بخواهد نیروی انسانی را از از لحظه ای به حساب بیاورد که پول از سر و کولش بالا برود و هیچ مشکل مالی نداشته باشد، درست مثل این است که اعتقادی به این شعار نداشته باشد.
مدیری که بخواهد بدون در نظر گرفتن درآمدهای واقعی – پنهان و غیر پنهان، رسمی و غیر رسمی – وعده ای به نیروی انسانی بدهد، فقط به خودش و به سیستم آسیب زده است.
براستی زمان واقعی اجرای طرح های دلگرم کننده برای پرسنل چه زمانی است؟ اصولا باید این طرح ها از کجا شروع شود.
این دو مسئله را انتظار داریم در میان کامنت های شما پیدا کنیم.این هم یک نمونه از آن:
[box]
یکی بود یکی نبود
جناب سردبیر سلام
ارزش گذاشتن به نیروی انسانی و اجرای عدالت و درک مشکلات پرسنل و همدردی و تلاش برای رفع مشکل نه تنها باعث استحکام زنجیره نیروی انسانی در ان سازمان می شود بلکه باعث ایجاد اعتماد و دوستی در بین مردم جامعه هم خواهد اما بی عدالتی در مخابرات، اینکه همه چیز را متعلق به خود بدانیم جفای بزرگیست، گاهی این خودخواهی مربوط به مدیران است گاهی رسمی ها گاهی شرکتی ها و الا اخر همه این خودخواهی را دارند ولی میزانش متفاوت است ما کسانی را داریم که دستانشان پینه بسته مخابرات است در گرما و سرما سال ها تلاش کردند و امروز پیر شده اند این لیست فرستادن ها شاید قدمی به جلو و حرکت مثبت برای شرکتی ها باشد ولی این بنده خدا ها چه ،چطور خوشحال باشیم وقتی همکارمان در کنارمان غمگین است درد قبلیش بماند با این جفا چه کند؟ کاش کسی این گره ها را می گشود و این پیچیدگی ها را حل می کرد.[/box]
نظرات بسته شده است.