مخابرات ما – چند روزی بیشتر نیست که معاون توسعه نیروی انسانی جای خود را به فرد جدیدی داده است.مهندس فرقانی با کوله باری از تجارب مختلف بر این صندلی تکیه زده است.
هر کسی با او صحبت کند قطعا یک چیز خواهد شنید:”به من فرصت بدهید تا دیدگاههای شرکت, هیئت مدیره, مدیر عامل و کارکنان را بعنوان یک مسئول درک کنم.”
اینکه ایشان فرد با تجربه ای است و قطعا مشکلات امروز ما را می شناسد تردیدی نیست اما واقعیت این است که نگاه “به عنوان یک مسئول” تفاوت دارد با نگاه از کنار و حاشیه.
اینها همه درست.ایشان به زمان نیاز دارد.
اما سوال ما این است : چقدر؟ چند روز؟ چند هفته؟ چند ماه؟
ما به اجبار تمام حرفهایی را که در ابتدای ورود مهندس صدری اعلام کردیم بار دیگر تکرار میکنیم.حرف همان است و تغییری ندارد!
“آقایان! ما کارکنان آنقدر صبر کرده ایم, آنقدر زمان داده ایم , که دیگر صبر برای ما امکان ندارد! کاسه صبر ما در طی ده سال گذشته لبریز شده است! آنقدر حرف نادرست و دو پهلو در طی این ده سال شنیده ایم که خودمان استاد خرید زمان و حرکتهای خاص مدیریتی شده ایم.
امر مشتبه نشود.
هیچکس شاید بقدر ما به توانائی های مهندس صدری و معاونانش آشنا نباشد.دقیقا به همین دلیل است که انتظار سرعت عمل داریم.
سرعت عمل! سرعت عمل!
معاون توسعه نیروی انسانی مخابرات فقط چند روز فرصت دارد تا دیدگاههایش را اعلام کند.اینکه ایشان د راعلام دیدگاه تاخیر کند, دلیل کافی برای تاخیز در حرکت کارکنان نخواهد بود.
حرف آخر!
آقایان و مدیران جدید و قدیم! هرگز هیچ ثانیه ای به گذشته برنمیگردد. شوراهای کارگری قطعا بقدر کارکنان صبور نخواهند بود! لذا لطفا در همین فرصت اندک به تصمیم برسید.و برنامه اعلام کنید!
برنامه! برنامه! برنامه! برنامه زمانی!
طبقه بندی مشاغل شرکتی ها!
از بین بردن لایه های حجمی و غیر حجمی!
حذف تمامی پیمانکاران محلی!
یا حداقل وادار کردن آنان به ایجاد و تشکیل اتحادیه هایی قوی از چند شرکت کم قدرت محلی!
تعیین وضعیت قراردادی ها!
تعیین وضعیت بازنشستگی تشویقی, بسرعت!
اعلام نظر نسبت به مطالبات رفاهی کارکنان!
حداقل تغییر وضعیت پرداختی رفاهیات در حال حاضر! (گذشته به کنار, وضعیت امروز را مطابق قانون اصلاح کنید)
تعیین ضرایب افزایش حقوق 97
زدن احکام سال 97
و ….
نظرات بسته شده است.