ماجرای اینستاگرام مهندس صدری و عزل مدیر چیست؟

مخابرات ما- شب گذشته خبر رسید که اتفاقی افتاده است.اتفاقی که رخدادش موجب ناراحتی همه ما می شود چرا که همکاری آزرده شده اما اجرای دستور پیوسته به آن, یعنی یک عزل, نشانه زنده بودن و فعال بودن جریان مدیریت است.

.

همانطوری که انتظار داریم مدیران ارشد ما کارهای شایسته ما را ببینند همانقدر هم باید انتظار داشته باشیم کارهای پر تنش ما در معرض نگاهشان باشد.

همانقدر که انتظار تشویق داریم, باید خودمان را مستحق تنبیه و توبیخ هم ببینیم.

اصلا مهم نیست که این واقعه در کجا رخ داده و کدام شهر واستان در معرض نگاه مدیر عامل بوده است.ماهم هرگز به آن نمی پردازیم چرا که معتقدیم این رفتار یک اتفاق بوده است , اتفاقی که هنوز نهادینه نشده است.

هیچیک از مدیران موثر, از مدیر عامل مخابرات ایران , مدیر منطقه و مدیر ارشد استانی مایل نبوده است موضوع باز شود.ما هم به همه این نظرات احترام می گذاریم اما به اصل موضوع باید پرداخته شود.

موضوع چیست؟

مهندس صدری با رقتاری بی سابقه و همراه با تاسف و از سر اجیار می نویسد:

به گمانم در روزهای گذشته, درباره تکریم ارباب رجوع و احترام به حقوق و حرمت مشتری با شما سخن گفته بودم. و همه با هم به این نتیجه رسیده بودیم که با توجه به کلیدی بودن این امر در مناسبات اجتماعی ملزم به رعایت آن هستیم ,

راس می گوید.همه ما میدانیم که چه بخواهیم و چه نخواهیم, چه قبول داشته باشیم و چه نداشته باشیم, در دوران مدیریت این مدیر, باید به حرمتهای رفتاری اهمیت داد.حرمت به همکاران, حرکت به کارکنان, حرمت به مراجعان.

همه میدانیم چنانچه در معرض دید یک مدیر قرار بگیریم قطعا دچار مشکل می شویم.حالا اگر این مدیر, مدیر عامل باشد, بدتر است. او می نویسد:

دیروز در مدیریت یکی از مناطق مخابراتی کشور، در پاسخگویی و ارایه صحیح کار کوتاهی شده بود. این اتفاقی بود که از آن نمی توانیم بگذریم- در نتیجه دستور برکناری وی از سمتش صادر شد.

متاسفانه این رفتارها برایمان عادی شده است.چرا که در کشور چنین هستیم.بیش از این حرمت نمی گذاریم اما بیش از این حرمت می خواهیم.

شاید برای شما که دور از فضای رسانه هستید نمونه این برخوردها را در مخابرات ندیده باشید اما واقعیت این است که در دوره مهندس صدری این رفتار سابقه داشته است منتهی به توصیه سردبیر این سایت, چون علنی نشد سراغش نرفتیم.

.

بنابراین اگر در جایی هر یک از ما برخورد مشابهی با مردم داشته باشیم, باید در انتظار چنین برخوردی باشیم.

اینکه برخوردهای شلاقی جواب می دهد یا نه بحث دیگری است اما شما بگویید, آیا تشویق و تذکر جواب داده؟

.

مردم بنده ما نیستند.برای لحظاتی با ما کار دارند و می روند.اما مشکلشان حل شد دیگر نمی آیند.اگر حل نشد پیوسته می آیند تا مشکل حل شود.ضمن اینکه هر بار عصبی تر برمیگردد.

.

اما آیا همه ما به این موردعادی توجه داریم؟

یعنی واقعا اگر هر یک از ما مدیر مافوق خود را مشابه مهندس صدری بالای سر خود ببینیم, چه برخوردی را شایسته خود می دانیم؟

یادمان باشد که به مردم ربطی ندارد که ما از کارمان راضی هستیم یا نیستیم.به مردم ارتباطی ندارد که من حقوق مناسب می گیرم یا نه.به مردم ربطی ندارد که من شرکتی هستم یا رسمی.

مردم درست مثل خواهران و برادران و پدران و مادران ما هستند که در آن لحظه مشتری ما شده اند.مشتری!دیگران با مشتری چه می کنند؟ما هم همان کنیم.

برای مطالبات دیگرمان, نباید مردم را مجازات کنیم!