مجامع, تنش ها, راه حل ها(1) – این مطلب :چرا تنش ایجاد می شود!

ما باید دو مسئله را باید از هم جدا کنیم.یکی مجمع دیگری مدیریت شرکت. این دو در مواردی بهم وابسته اند و در مواردی هم از هم جدا هستند.
وابستگی این است که نتیجه مدیریت و عملکرد سیستم و مدیران در قالب عملکرد شرکت در روز مجمع مشخص می شود.یعنی حاصل کار مدیریت است که در مجمع به سود منتهی می شود یا ضرر می دهد.

اما از هم جدا هستند به این معنی که در روز مجمع عملکرد مدیریت شرکت را بررسی نمی کنیم بلکه گروهی بنام هیئت مدیره بعنوان نمایندگان سهامدار یا سهامداران در این روز به مالکان پاسخ می دهند.در این روز اصولا با مدیران داخلی کاری نداریم.
حالا ببینیم چه عواملی -مربوط یا نامربوط – موجب ایجاد تنش در روز مجمع می شود.

ابتدا باید گفت درشرکتهایی که سهامدار خرد حقیقی دارند در مجامع شان این تنش ها وجود دارد. خاص یک شرکت و دو شرکت هم نیست.

دلیل اصلی این تنش ها  عدم آشنایی سهامدار خرد با قانون تجارت است.
بطور مثال وقتی یک نفر از طرف سهامدار عمده -فرض  کنید بنام اعتماد مبین – می آید از قبل تمام صورتهای مالی را دیده و آن را مطالعه و بررسی کرده است لذا نظراتی می دهد که به آن اشراف دارد.کاملا با آگاهی حرف میزند. موضع سهامدار عمده را مطرح می کند. خارج از دستور چیزی نمی گوید.اما در باره سهامدار خرد چنین نیست.

.
دلیل دیگر تفاوت دیدگاه در اهمیت مبالغ است. فرض 100 میلیون برای سهامدار عمده عدد مهمی نیست در حالیکه برای سهامدار خرد عدد بزرگی است لذا ممکن است در گزارش مجمع عددی نظر سهامدار عمده را جلب نکند ولی برای سهامدار خرد مهم باشد. یعنی ضریب اهمیت آنان در اعداد مالی با هم تفاوت دارد.
عامل دیگری که موجب ناراحتی سهامدار خرد می شود -و این ناراحتی در روز مجمع خودش را نشان می دهد – در نوع نگاه به سهام و مقوله سود است.
سهامدار خرد حقیقی -که سهام را از بورس می خرد- دو هدف دارد. یکی سود سالیانه دیگری افزایش ارزش هر سهم. او می خواهد از این دو منظر سود ببرد. در حقیقت انتظار دارد در انتهای سال سود مناسبی بگیرد و ضمن آن ارزش سهام بالاتر رفته و ارزش پولش تضمین شده باشد.ولی سهامدار عمده در این مقوله به ارزش سهم فکر نمی کند.فقط سود سهم برایش اهمیت دارد.
.

در مخابرات ایران همین طیف سهامداران خرد دو دسته هستند.برخی  سهام را از بورس خریده اند. (5 درصد) برخی سهامدار ترجیحی  (5 درصد)  هستند شامل شاغلین و بازنشستگان.
دارندگان سهام ترجیحی نظرات خاصی در مورد زمان آزاد سازی سهام ترجیحی داشتند.

.
همه اینها نشان از تفاوت آدم های مجمع  و تفاوت دیدگاههای آنان است.

یعنی دیدگاههای متفاوت باعث می شود روز مجمع هر کدام حرف خودش را بگوید.

این دیدگاهها مشخص می کند که “چه بگوید!” اما این تنها مشکل ما نیست! مشکل بعدی این است که “چگونه بگوید!”

.
حضور جلسات, گفتگو , تقاضا و مطالبه فرهنگ خاصی دارد که ما باید این فرهنگ را در بین خودمان تقویت کنیم.اینکه انسان هر چیزی را به هر شکلی که به زبان بیاید مطرح کند برای جلسات رسمی مناسب نیست.این شیوه گفتگو عامل ایجاد تنش می شود.

عامل بعدی نهادینه شدن فرهنگ تنش در برخی از آدم هاست.متاسفانه در کشور ما  با شیوه جنجال و سر و صدا زودتر به نتیجه می رسیم تا با بحث منطقی. بطور مثال تا وقتی کارکنان با ملایمت مطالباتشان را مطرح می کنند  کسی توجهی نشان نمی دهداما وقتی در مجمع فریاد می زنند نتیجه می گیرند.

.
دلیل آخر برای به تنش کشیده شدن جلسات مجمع این است که متاسفانه تصمیم گیران ما به خواسته های بر حق هم جواب نمی دهند لذا طرف هیچ راهی ندارد جز اینکه در هر جایی حرفش را مطرح کند, بویژه در جاهای حساس که مرکز نگاه و توجه دیگران است.

.
همه اینها باعث می شود خواسته هایمان را به شیوه پوپولیستی مطرح کنیم.