ارزیابی 4 ساله مدیران/..
مخابرات ما- یکی از اعضای سایت در مورد آزمون OJT گفته است.او معتقد است قبلا هم ارزیابی های خوبی در مخابرات ایران بوده است که در حال حاضر قدیمی ها بخوبی آن را بخاطر دارند.
نویسنده از این شویه ارزیابی چنین می نویسد.
مخابرات ما (نویسنده مهمان- حقیقت یاب) – با سلام و عرض ارادت خدمت جناب سردبیر معظم رسانه ی پر مخاطب مخابرات ما
یکی از طرح هایی که من تحقیق کردم و میدونم قبلاً در مخابرات ایران بوده و الان نیست طرح OJT بود که عملاً یک طرح آمریکایی بود و زمان راه اندازی ایستگاه های مایکروویو در ایران برقرار بود.
این طرح یا آزمون که عملاً یک امتحان فنی بود بدین صورت بود که از کسی که چندسال در جایی مشغول به کار و آموزش بود امتحان به عمل می آمد در دو بخش کتبی-عملی.
۱-در بخش کتبی چند سوالی از سیستم تحت کنترل تکنسین یا نگهدار مطرح می شد تا پاسخ داده بشه..
علت این امتحان رو که جویا شدم متوجه شدم که حتی دست خط نفر پاسخ گو برای امتحان گیرنده مهم بوده گذشته از شیوه نگارش و نحوه ی پاسخ گویی.
بخش دوم امتحان کتبی کار با جزوات و کتب راهنمایی نگهداری سیستم بوده که مثلاً قسمتی رو دچار اشکال می کردن و از نگهداری چی میخواستن که با مدارک و استدلالات کارخانه ی سازنده یا همون (وندور) نسبت به رفع خرابی اقدام کنه.
این آزمون ۸ نمره داشته.
۲-در بخش عملی : یک خرابی دستی عملی و نسبتاً پیچیده توی سیستم می گذاشتن تا نفر نگهدار توی سالن، نسبت به رفع خرابی در نقطه ی مستقر یا ایستگاه ها یا نقاط دیگر مد نظرش بپردازه و خرابی رو کنترل رفع و یا تعمیر کنه…
این آزمون شامل مهارت های شخص کنترل کننده نسبت به :
۱-دیدن آلارم-هوشیاری
۲-تحلیل آلارم و استباط نفر از نحوه ی رفع اون
۳-آماده سازی تجهیزات و وسایل جهت رفع آلارم
۴-رفع خرابی
۵-تست های لازم-راه اندازی مجدد.
۶-انتظار جهت نرمالی سیستم
۷-تحویل سیستم و تضمین کارکرد سیستم.
۸-گزارش نویسی
۹-گاهی از PM سیستم هم سوال می شد که منظور نحوه ی انجامش بود.
تک تک بند ها ارزیابی میشد و در خاتمه نحوه ی کار کردن نفر با تجهیزات هم نظاره میشد مثلاً کار کردن با اهم متر و… نمره ای اخذ که حداکثر ۱۲ بود و با نمره امتحان کتبی جمع میشد ونتیجه به شکل زیر پیاده میشد :
۱- نمره ی بیست تا هیجده سرکشیک نگهداری. که بعد ها با توجه به عملکرد می تونست سرپرست یا رئیس مرکز و یا مسئول واحد بشه.
۲-نمره ی هیجده تا شانزده نفر کشیک نگهداری.که با عملکرد مثبت می تونست سر کشیک بشه.
۳-نمره شانزده تا چهارده آزمون مجدد در یک دوره کوتاه شش ماهه.
۴-نمره ی چهارده تا دوازده جهت راهنمایی به نقطه ی دیگری در سیستم مخابراتی راهنمایی می شد.
۵- نمره کمتر از دوازده هم توی اون آزمون رد میشد و باید برای آموزش از نو و کلاً قسمت دیگه ای آموزش ببینه.
نتیجه ی اون آزمون سخت پیدا شدن افرادی بود که در زمان جنگ تحمیلی بین ایران و عراق با دست خالی و بدون وجود مشاوران خارجی یک لینک بین الملل بین تهران تا اگر اشتباه نکنم ترکیه راه انداختن. یادشون به خیر و گرامی باد تلاشگران عرصه ی نگهداری مایکروویو ایران.
با این کار نفر عامل محرکی برای مطالعه و آموختن پیدا می کرد.
بخش آموزش سیستم (اداره ی آموزش فعال ) پویا میشد…
همکاران از کل ایران طی دوره های مختلف با هم آشنا می شدن و تبادل و به اشتراک گذاری توانمندی و اطلاعات می شد…
و در آخر سیستم به خاطر پویایی کاربردی تر و سرحال تر می موند که کمک شایانی به بهبود درآمد و کاهش هزینه های نگهداری و در عمل بهبود وضع نگهداری بود-چون نفر درد و درمان را می شناخت.جا داره که این سیستم مجدداً احیا بشه و هر قسمتی بنا به نیازش اون رو برگزار کنه به نظر میرسه یک پویایی به سیستم آورده میشه.
پیشکسوتان مخابرات از این آزمون و دوره یعنی همون OJT به نیکی یاد می کنند.
با سلام
بنده مجبورم یک خاطره کوتاه از دوران خدمت خودم رو بگم که هم تلخه و هم شیرین…
یک بار من جهت دریافت- یدکی جهت تعویض-(E2PRom (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory به مرکزی دیگر (پشتیبانی فنی مراکز) مراجعه کردم به علت زیادی مسافت تا مرکز خودمون ؛ با درخواست از رئیس اداره ی اون موقع ماشین خواستم تا بیاد دنبالم…. وقتی گفتم میخوام E2PROM بیارم برام ماشین بفرستین رئیس هم لطف کرد و برام خاور فرستاد و با جرثقیل هم هماهنگ کرد……..چون فکر میکرد قطعه ای که میخوام بیارم خیلی سنگینه !!!! قسمت شیرین ش این بود که از دل و جون مایه گذاشت و برام ماشین باری بزرگ هماهنگ کرد و قسمت تلخش این بود که نمی دونست E2PROM توی جیب کت من جا خوش کرده بود ….
بنده ی خدا تا به حال توی عمر و دوران خدمتی ش اون قطعه رو ندیده بود… حالا ببینید اگه من اهل سوء استفاده بودم چه کار ها که نمی تونستنم بکنم.
مدیر و رئیس قسمت فنی باید از پائین ترین لول فنی به اون بالاها رسیده باشه و گرنه خیلی راحت به خاطر نداشتن سواد فنی زیر دست میتونه ازش سوء استفاده کنه و دورش بزنه ….
کاری با اینکه کسی دنبال مطالعه و کتاب خونی میره یا نمیره ؛ ندارم که بزرگترین مصیبت کشور ماست..
اما نداشتن سواد فنی و علمی روز برای یک مدیر قسمت مخابراتی گناهی نابخشودنیه ….
پس بهتره که به هر طریقی شده بابی گشوده بشه تا همکاران رو به مطالعه بیارن که به نظر من OJT بهترینش بود…
با سلام
من یک بازنشستهSTDهستم که در آنالوگ هم کار کردم بعد از بیست وپنج سال با حکم رییس مرکز OMCبازنشسته شدم هیچ موقع مخابرات نمیتونه مثل اون موقع کارکنان را ارشیابی کند چون الان اکثر کارکنان مخابرات برای خودشان انواع واقسام امتیازات را دارن دیگه احتیاجی به فراگیری ندارن بقیه هم که امتیازی ندارن وقتی این افراد را میبینن اونها هم مثل اینها شدن
سلام.
فکر کنم OJT یا on the job training باشه.
با سلام
آرش جان OJT املاء ش همینه که شما نوشتی برادرعزیزم.
بسیاری از روشهای گذشته عالی بودن .به نظرم برگزاری این نوع آزمون ها مخالف زیاد داشته باشه چون همونطور که همه مون هم خیلی خوب میدونیم من و امثال من از روی روابط انتخاب شدیم نه از روی توانایی
البته سوای دانش فنی و علمی در کار توانایی مدیریت هم گزینه مهمی هست که باید بهش توجه داشت. مدیری که حرفی رو به کارمندش بزنه و بعد بگه به بالادستی نگو که من گفتم از چی میترسه ?
اگه نگفتنی هست چرا گفته ?
یا مدیری که به چند نفر از کارمندای وابسته به مسئولین یا نمایندگان و …اجازه میده تمام چند سال خدمتش ناهار رو در کنار خانواده میل بکنه بدون یه برگه مرخصی با تمام توانایی های علمی جای سواله که چرا هنوز مدیره
بنظرتون بقیه کارمندا این رفتار ها رو نمیبینن ?
چطور میشه از زیر مجموعه انتظار داشت برای بهره وری بیشتر سازمان تلاش کنن در حالیکه یه عده بعلت چاپلوسی و … همیشه تشویق شده و انتخاب شده هستن