شسکام, یاری دهنده مالی مخابرات , اما همراهی سختگیر!

نوشته, نادری 80

مخابرات ما- اخیرا شرکت مخابرات ایران تصمیم گرفته است شرکتهای خدمات اول مخابرات و شسکام را وارد فعالیت های مخابراتی کند بنحوی که دقیقا وارد کار شوند و فعالیت را اداره کنند.

در این موقعیت به وضعیت جاری قراردادهای شسکام می پردازیم.

از دوران گذشته پیوسته مدیران عامل مخابرات می خواسته اند فعالیتهای فنی شرکت را به شسکام بسپارند اما هرگز از این موضوع حمایتی نشد.لذا شسکام کجدار و مریز با این وضعیت ادامه می داد تا با حداقل ها بتواند پاسخ سهامدارانش را بدهد.

اینک در تصمیمی جالب بطور واقعی فعالیت های فنی به شسکام داده شده است.به این شرکت در حیطه کارهایش دو درصد سود داده می شود.البته گفته می شد میزان سود این شرکت نیم درصد در نظر گرفته شده یا بعدا اعلام شد این سود یک و نیم درصداست اما این حرفها واقعیت نداشته است.

همان خبر حاشیه سود دو درصدی درست است.

با شنیدن این خبر کارکنان استانهای مختلف بویژه ئر شبکه و ام دی اف بسیار خوشحال شدند.ورود شسکام یعنی قرارداد کامل و حقوق ماهانه بر اساس قانون کار.

در بحث تامین نیرو شسکام مشکلی نداشت.تامین نیرو با سود دو درصد برایش قابل قبول بود اما در امور فنی که باید میلیاردها تومان وسیله, تجهیزات و کابل و لوازم مصرفی تهیه کند چندان برایش دلچسب نبود.

شسکام معتقد بود این حاشیه دو درصدی حتی ضرر و زیان خرید لوازم کار را جبران نمی کند. او می گوید نه تنها سودی نمی برد بلکه زیان میلیاردی در پایان سال خواهد داشت.برای نمونه به قرارداد استان تهران اشاره می شود که چندان راضی کنند نیست!

بطور مثال عمر یک دستگاه دریل 5 سال است.اما در محاسبه دو درصدی, در هیچ جا دیده نمی شود.مخابرات فقط بازای هزینه های پرسنلی دو درصد سود می دهد.یا به ازای هزینه لوازم مصرفی دو درصد سود پرداخت می کند.

البته در عرف بازار این دو درصد برای خریدهایی که هر روز یک قیمت دارد, حرف جالبی نبود.

از ورود شسکام به مسائل فنی قبلا هم نوشته ایم.در آنجا خاطرنشان کرده ایم که در این دوره بی پولی و بدهکاری به پیمانکاران, ورود شرکتی قدر و پولدار مانند شسکام که بتواند از بنیه مالی اش برای حرکت بخش های فنی استفاده کند بسیار خوب است.استانهای قوی و پر کار نیز از این استقبال کرده اند

اما مشکل در استانهای کوچک دو چیز است.

یکی اینکه هزینه های پرسنلی را بالا می برد.چرا که در بخش های فنی پیمانکاران هرگز حقوق کامل به افرادشان نمی دهند ولی شسکام باید حداقل حقوق را رعایت کند.

دوم اینکه شسکام حاضر نیست به این سود وارد جریان کار شود.

البته بهتر است بگویم حرفی برای گفتن دارد.شسکام می خواهد هزینه استهلاک دستگاههای خریداری شده نیز محاسبه شود.دستگاههایی مثل دریل و نردبان و … که برای کار لازم است در حقیقت قیمتی دارد.قیمتش باید در طی فر1ا 5 سال به شرکت پرداخت شود.

شرکت شسکام حاشیه دو درصدی را برای کارهای فنی کافی نمی داند چرا که معتقد است نوع کارش با تامین نیروی انسانی فرق دارد.این کار هزینه های پنهان فراوانی دارد که محاسبه نشده است.

.

با این وجود شسکام کارها را متوقف نکرده است.در هر جایی که از او خواسته اند وارد شده و نگذاشته است کارها روی زمین بماند.اما از ته دل به این امر راضی نیست و برای بهبود شرایط قراردادش مذاکرات زیادی با مخابرات ایران انجام داده است.

از سوی دیگر شرکت مخابرات ایران معتقد است شرکتهای پیمانکاری درآمدهای پنهانی از قبل مخابرات و پرسنل دارند که سود آنان را بسیار بیش از دو درصد می کند.

ستاد مخابرات ایران با زیرکی می گوید که از این درآمدها خبر دارد و لذا شرکتهای پیمانکاری باید بطور واقعی پاس حساب و کتاب بیایند.

بنابراین بنظر می رسد که این بار هر دو ظرف -شرکت مخابرات ایران و شرکت شسکام- با آگاهی کامل به سمت یکدیگر آمده اند و از تمام زوایای کار خبر دارند.

این بسیار خوب است. چرا که وقتی همه به زوایای کار وارد باشند قراردادها تضمین اجرائی قوی تری پیدا می کند.از سوی دیگر هیچ طرفی احساس باخت ندارد و با همه توانش در قرارداد کار میکند.

در مطالب بعدی به قراردادهای شرکت خدمات اول و مخابرات ایران می پردازیم.شاید هم کمی از دست اندازهایش با شما حرف زدیم.البته بشرطی که کسی نزد پلیس از ما شکایت نکند!