تحلیلی بر رفتار وزارتخانه- هر وقت صحبت همکاری با دولت می شود تن مخابرات می لرزد!
تحلیلی بر رفتار وزارخانه
مخابرات ما- بدون تعارف اجازه بدهید حرف اصلی را بزنیم. هر جا وزارت ارتباطات می خواهد کاری انجام دهد که نیاز به سرمایه گذاری یا هزینه سنگین دارد مخابرات را درگیر می کند!
در مساول معمولی به داستان کارگزاران نگاه کنید! آقای وزیر چنان کرد سرانجام کار, که ارتباطات خشنود و مخابرات در زحمت!
حالا مخابرات باید چیزی نزدیک به ۲۰ سال جور دولت را بکشد چرا که دولت متعهد شده است گروهی از مردم زحمتکش و کارگران پست و مخابرات را دائمی کند! کجای این کار به مخابرات مربوط است؟
اقای وزیر با گشاده دستی فرمان رفع مشکل صادر کرد!
.
وزارت ارتباطات می خواست طرح همکدی را در کشور اجرا کند! چه بگویم از مدیرانی که امروز می گویند :آن روز ما می دانستیم این تصمیم اشتباه است اما امیدوار بودیم در کنار آن بتوانیم تولید درآمد کنیم!”
ولی نشد! خرید تجهیزات که میلیاردها تومان برای مخابرات هزینه داشت فقط گوشه ای از مشکلات بود.کاهش درآمد استانها دردی بر دل مخابرات استانها گذاشت که از برق ۱۰۰۰ ولت هم ضررش بیشتر بود!
.
جناب وزیر دستور می دهد به مشکلات بازنشستگان رسیدگی شود! یکی نیست بگوید دلاور! شما سهامدار هستی! نه به سهم خود بلکه از سهم خود این هزینه ها را بدهید لطفا!دوستان بازنشسته ناراحت نشوند بحث من دستورات بدون پشتوانه مالی است! دستوراتی که از کیسه مخابرات است ولی منافعش به وزارتخانه می رسد.
حکایت ارتباطات روستایی را دیگر کسی نیست که خبر نداشته باشد!وظیفه کلی دولت ارائه خدمات ارتباطی به روستاهاست اما مدتهاست می خواهد مخابرات را گیر بیندازد.مدیران مخابراتی مه حالا پوست انداخته اند کاسبکارانه مانع آن شده اند وگرنه آقای وزیر مخابرات را به چاه ویل دیگری می انداخت!
الان بحث تبدیل بیمه هم هست! باید حل شود! اما هزینه اش با دولت است! وقتی کارکنان به دیدار وزیر می روند قول پیگیری می دهد اما از کیسه مخابرات!
از این حرفها زیاد داریم!
بسیار زیاد!
این کارها باعث شده است ما از ریسمان سیاه و سفید بترسیم!
ما می ترسیم وقتی مدیر عامل شرکت مخابرات ایران می گوید:
مهندس صدری: مبلغ ۴۰۰ میلیارد تومان از سود مخابرات برای توسعه ی شبکه ی مخابراتی کشور و در راستای تقویت شبکه ملی اطلاعات هزینه می شود
شبکه ملی اطلاعات, تقویت شبکه ملی اطلاعات! خدایا باز لازم است ۴۰۰ میلیون تومان که به هزار سختی از سهامداران اعظم برای توسعه مخابرات گرفته شده برای طرح های وزارتخانه هزینه شود؟
چرا؟
چرا کسی توضیح نمی دهد تا ما بفهمیم مخابرات چه سهمی از درآمد این پروژه ها دارد و چرا باید این هزینه ها رابکند؟
لطف نگویید اینها از هم جداست! ما دیگر از ریسمان سیاه و سفید وزارتخانه می ترسیم! اگر باور ندارید حالا به این جمله توجه کنید! ایا باز هم نگران نمی شوید؟
مهندس صدری در پایان افزود: مخابرات ایران به عنوان قدیمی ترین و گسترده ترین اپراتور مخابراتی کشور ، خود را موظف به بستر سازی برای توسعه ارتباطات مخابراتی کشور و همینطور سایر اپراتورها می داند و در این راستا تعامل با تمام اپراتورها و بازیگران عرصه ارتباطات را در دستور کار خود قرارداده است.
چرا مخابرات خود را موظف به بسترسازی برای توسعه ارتباطاتت مخابرات و سایر اپراتور ها می داند؟
مخابرات باید حسا ب دو دو تا کند! نفعی دارد انجام دهد! ندارد نکند! آخر سال که شرکت مخابرات برای پرداخت معوقات می گوید “ندارم!” وزارتخانه کمک مالی می کند؟ یا از سود این خرج های مخصوص چیزی به ما می رسد؟
.
حرف آخر توصیه ما به مهندس صدری است! آقای مدیر عامل! ما سابقه خوبی از دوستی و دشمنی با وزارتخانه یا حتی با سهامدار اعظم مخابرات نداریم! لطفا فاصله خود را با این دو مرکز قدرت حفظ کنید و این سرمایه ها را فقط برای توسعه مخابرات در سطح کشور هزینه کنید!
می دانم که اگر اطلاعات جامعی به شما بدهند در همفکری با ما تردید نمی کنید!
.
سلام اقای جهرمی عزیز با کمال سیاست دارند کار می کنند سیاستی که از هوش اطلاعاتی امنیتی ایشان نشات می گیرد اقای وزیر لطفاً به فکر مصالح ملی هم باشید مخابرات حق اش به گردن کشور فقط در حد قانون است نه انچه شما می گویید .
بیاین ببینین وزارت ارتباطات وشرکت زیر ساخت در شهرستانها برای تغییر دکوراسیون چه هزینه های می کنن، ما که مستاجراونا هستیم ، ازنزدیک شاهدیم.
مخابرات محکوم به نابودیه مگر اینکه تکلیفش مشخص بشه! الان تکلیف مخابرات مشخص نیست و به نظر میرسه همین موضوع بیشتر از سهامدار عمده ی بی کفایت داره به مخابرات لطمه میزنه! یا باید مخابرات به دولت برگردانده بشه و یا اینکه کاملاً خصوصی بشه، در اونصورت یکی وظیفه قبول میکنه، اگه دولتی بشه دولت وظایفش رو اجرا میکنه و مخابرات از بودجه سهم میگیره و درآمدش رو هم تنظیم خواهند کرد و چنانچه کامل خصوصی بشه مالک تصمیم میگیره که خدمات رو به رایگان به کسی نده و چنانچه زیرساخت همکاری نمیکنه به همکاری با اپراتورها و pap ها و .. که مثل زالو به جان مخابرات افتادند پایان بده یا خدمات بخش هایی از کشور رو که سود نداره قطع کنه، وظیفه ی دولته که به این شرایط رسیدگی کنه. مشکل مخابرات اینه که صاحب و مسئول مشخصی نداره که دلش به حال مخابرات بسوزه، قطع به یقین ستاد اجرایی به خوبی میدونه که مخابرات نباید خصوصی میشد و میدونه که اگه بخواد با مخابرات مثل یه شرکت خصوصی برخورد کنه و سطح خدمات رو کاهش بده سبب ایجاد نارضایتی عمومی در جامعه میشه که به طرز جالبی دودش به چشم کل نظام میره! به نظر تنها راه حل برگشت مخابرات به دولته، بخش ثابت زیرساخت مملکته و وظیفه خدمت رسانی داره و با روح خصوصی سازی و حتی با خود کلمه تضاد آشکاری داره که جای تعجبه که چطور چند صد سیاستمدار درگیر در خصوصی سازی مخابرات، متوجه این موضوع نبودند!!!!! در هر حال ظاهراً قراره دولت سهامش رو در تعدادی از شرکتهای خصوصی شده مثل شرکتهای خودروسازی و پتروشیمی ها و بانک ها کامل واگذار کنه، ظاهراً مخابرات هم در میان اسامی مطرح بوده، امیدوارم این موضوع یک مرتبه برای همیشه حل بشه! یا رومی روم یا زنگی زنگ!
سلام
برای “ظاهراً مخابرات هم در میان اسامی مطرح بوده، امیدوارم این موضوع یک مرتبه برای همیشه حل بشه! یا رومی روم یا زنگی زنگ!”
جایی دیدین؟ چیزی خوندین؟
بله سردبیر جان:
بعضی از ماها خودمونو حاضر کرده بودیم دولت بیاد برامون دوباره سیستم دولتی راه بندازه
یادتونه شایعه هاش!
سلام اصلا تحلیل درستی نیست. کارگزاران حدود سی سال در مخابرات سختی و زحمت کشیدند… حتی بیش از بیست تا سی سال کار از یک دفترچه بیمه درمان ساده و حداقل حقوق عیدی و غیره محروم بودند.و مدام شرمنده خانواده هایشان بودند. کمی انصاف از نویسنده محترم رعایت میشد خوب بود
محمد جان
باز یه کم گرفتار شدیم این آتیش سوزونده!
من مطلب رو خوندم
ببینید اینو به نویسنده نسبت ندین لطفا
نویسنده اصلا نمیگه حق کارگزار هست یا نه
داره میگه وظیفه دولت بوده این نفرات را استخدام کنه و هزینه شونو بده
همین.
اصلا بحث کارگزاران نیست
گله نکنید