جانم را بگیر ولی همراه اولم را هرگز.

مخابرات ما- هر گاه مشکلات فراوان بخش تلفن ثابت، یقه مخابرات را می گیرد فقط یک راه حل جلوی چشم شما می آید راه حلی که همه می دانند و به آن اعتقاد دارندولی …

.

وقتی شرکت مخابرات خصوصی شد، خریداران و سهامدارانش برای اینکه سود سالانه خود را تضمین کنند همراه اول یا بخش درآمدزای آن را از مخابرات ایران جدا کردند اما هزینه هایش را برای استانها باقی گذاشتند. حالا همراه اول حتی حاضر نیست هزینه هایش را به استانها پرداخت کند و پیوسته پیمانکاران محلی را به رخ می کشد و می گوید پیمانکاران محلی با هزینه ای کمتر از مخابرات مناطق کارهای ما را انجام می دهند.

در این بازار خوابیده، پیمانکاران مجبور می شوند با حداقل ها کار کنند در حقیقت توسط همراه اول و سایر شرکتهای بزرگ استثمار می شوند اما آیا باید مخابرات مناطق هم استثمار شوند تا دل سهامدار آرام بگیرد؟

.

یکی نیست یگوید اگر راست می گویید چرا با استانها درست مثل ناک رفتار نمی کنید؟ چرا مثل ناک به استانها دستمزد نگهداری و توسعه نمی دهید؟

.

راه انداختن بحث های فرعی همه اش بی مورد است.شرکت ارتباطات سیار از پول و انرژی و تلاش کارکنان استانها درست شد و به امروز رسید. جدا کردن آن از بخش ثابت چیزی در حد یک خیانت بزرگ به استانها، کارکنانش و مدیرانش بود!

.

در همه جای دنیا، اپراتورها به توسعه خدماتشان اقدام می کنند.یعنی هم ثابت را دارند هم همراه را! اما ما برعکس عمل می کنیم!

.

سهامداران با جداکردن همراه از بخش ثابت، عملا توسعه را از بخش ثابت گرفتند.

بگذریم! … دیگر حتی رمقی برای گفتن هم نیست! …

همین دو سال پیش طرح ادغام ثابت و سیار تا سال ۱۳۹۸ به تصویب همه بزرگان رسید اما دکتر سرائیان وقتی دید سهامداران هرگز حاضر به ادغام ثابت و سیار -یعنی اجرای طرح خود- نیستند بلافاصله تصمیم گرفت مدیر عاملی مخابرات را ببوسد و به وزارتخانه پناه ببرد.

یاد آن ضرب المثل افتادم که می گوید: جانم را بگیر ولی همراه اولم را هرگز!