کارزار، جایی برای نمایش نارضایتی و توجه و انذار مدیران و تصمیم گیران

باسلام واحترام ۲۱سال در واحد مشترکین منطقه تهران مشغول بکار با قرار داد ۳ماها حقوق ناچیز شرکت خدمات اول آیا فکری به حال ما مخابرات ایران نمیخواهد انجام بکندبرنامه ای ندارد باتشکر

سلام
در اداره مخابرات شهرستانها برای پرسنل واحد های مشترکین هرده روز یک ما سک میدهند و روسای ادرات هیچ مسئولیتی در این خصوص احساس نمیکنند .
نمره نظارت پشتیبانی بهداشتی شرکت مخابرات ایران دردوران کرونا صفر میباشد بالای ۸۰ %پرسنل رسمی بالای پنجاه سال بوده و نیازمند مراقبتهای بهداشتی میباشد ومدارک پزشکی جهت در یافت هزینه های بیمه تکمیلی معلم مثل توپ فوتبال بین نمایندگی بیمه معلم و مسئو لین ملی شهرستانها و کارکنان بدلیل واهی پاسکاری میشود داروهای تقویتی برای افراد مسن لازمه زندگی است .

اصول مدیریتی از شرکت خداحافظی کرده است

سلام احتراما کارمندرزمنده که کمترازشش ماه داره وخانواده شهیدوجانبازه رااصلاح کنیدفرزندان بیکارکه پیمانکارمحلی شدن وترس وامنیت شغلی ندارن عدالت اجراشودوالاکمترازشش ماه هم جنگیده بدون منتی این حق ماوامثال خون داده هاوجانبازان سرافرازنیست برای همه میگم نه خودم شاغل رسمی فرزندبیکار.۳۱سال سابقه سردشدن خاندان شهدا.

سلام آقای سردبیر و رصدگر محترم این کار شما در عرصه خبرنگاری و خبرگزاری مورد تایید و تحسین همه اقشار شرکت مخابرات است که بر خود تکلیف میدانم که با یادآوری بعضی نکات مکمل این امر پسندیده تان باشم
چرا کارمندان صادق و وفادار از مدیران خود ناراضی می شوند؟

این سوالی است که بسیاری از کارمندان شاید بارها بهش فکر کردن ولی به هر دلیلی هیچ وقت به زبان نیاوردند
من بعنوان یک کارشناس فنی در حد توانم صادق و منظم که بیش از۱۷ سال در مخابرات از پایین ترین سطح سازمانی شروع کرده است و در این۱۷ سال در کمال صداقت، دقت و وفاداری به این شرکت بوده ام ، لازم است بگویم من نه در زمینه منابع انسانی و بهره وری سازمانی تحصیل کرده نه تخصصی دارم .. فقط از دید خودم به آن پرداخته ام.. شاید یه جورایی یک تجربه شخصی ^_^

حتما شنیدید که مدیری از استعفای یکی از کارمندان خوبش گله مند است و این مساله باعث شگفتییش شده ولی باید به آنها نیز حق داد که این چنین شاکی و مضطرب باشند، زیرا رفتن افراد خوب از شرکت یک موضوع سخت و پرهزینه است بخصوص اینکه آن فرد در سازمان سالیان سال حضور داشته باشد و یا کارهای کلیدی را انجام داده باشد و به نوعی چسبندگی سازمانی هم دو طرفه ایجاد شده باشد.
اغلب مدیران، مشکلات گردش مالی و محدودیت های شرکتشان را به گردن زمین و آسمان می اندازند در حالی که عامل اصلی در بروز این مسئله را فراموش می کنند؛ اینکه همواره افراد مدیران خود را ترک می کنند نه شغلشان را!

عوامل زیادی در نارضایتی کارمندان از مدیران وجود دارد و هر کس با یک دید به آن نگاه میکند، به نظرم هرکسی یک جور سبک کاری در محیط کارش دارد. بعضی از افراد خیلی دلسوزتر کار می کنند بعضی ها نه، بعضی ها از وقت و انرژی شان بیشتر میزنند که کارها را درست، به موقع و سر وقت انجام بدهند و این برایشان در محیط کار یک ارزش است ولی برای بعضی از کارمندان اینطوری نیست..( فقط میان سرکار که اومده باشن : )))

ولی خب من در این یادداشت برای اینکه از دید یک کارمند شرکتی حرفه ای می خواهم بنویسم و این دلایل رو بررسی کنم؛ به نظر من چند تا عامل اصلی وجود دارد که باعث نارضایتی یک کارمند حرفه ای از مدیرش (مدیران) می شود.

بیگاری کشیدن از کارمندان
مطمئنا کارمندان خوب درمخابرات انقدر خوب و با کیفیت کار می کنند که مدیران خودشان رو تحت تاثیر قرار بدهند که هر روز کارهای بیشتری رو برعهده آن کارمند بگذارند، بطوریکه در این حد مدیر به اینکار معتاد می شود که به نظرم این یکی از عوامل مهم هست که کارمند ها ناراضی شوند و گاها فرار رو به ماندن در آن سازمان ترجیح دهند، زیرا معمولا در این مواقع مدیران برای انجام کار بیشتر نه دستمزد بیشتری در نظر می گیرند و نه به ارزش انجام کارها و وقت صرف شده برای کارها اهمیتی می دهند.(جا دارد از تکه کلام خودم یک حمال اشاره کنم :)) که به نوعی کارگری پشت کامپیوتر اطلاق می شود)

استخدام افراد بی کفایت و توقع انجام دادن کم کاری آنها
مطمئنا شما هم دیدید در سازمان ها خیلی از افراد هستند که یا برای آن شغل ساخته نشدند و یا بی مسئولیت هستند و کارشان را به درستی انجام نمی دهند و مدیران بجای حل این مشکل از کارمندان وفادار سازمانشان انتظار دارند که در کنار کارهای خود (با کلامی همچون: حواست به کارهای فلانی هم باشه، یا حالا اینبار شما انجام بده اون یاد بگیره و… ) عهده دار کارهای این افراد باشند

روزمرگی و انجام کارهای تکراری
ما ماشین نیستیم، و ماشین ها درست شدن که کارهای تکراری و کسل کننده رو انجام بدن و انسان ها هستند که بتوانند با فکر کردن و ایده پردازی کارهای جدید و نوعی را انجام دهند.

(من خودم بشخصه از کارهای تکراری و اینکه هر روز فقط تکراری انجام بدم متنفر هستم و البته فیلد کاری من هم اینطوری نیست که کار تکراری بکنم ولی اینکه بهم زمانی داده نشه که بتونم ایده پردزای کنم و یا راه حل درستی برای کارها بچینم متنفرم.)

از بین بردن ایده ها و خلاقیت کارمند در مخابرات
اهمیت ندادن به ایده ها، خلاقیت کارمندان، دلسرد کردنشان برای اجرایی کردن آنها (در صورتی که خود مدیران هم بدانند اجرای آن ایده بسیار سود ده خواهد بود) و متاسفانه در این سالها هم که کمبود منابع باعث جلوگیری از شکل گیری و همچنین اجرایی نشدن ایده ها و خلاقیت ها می شود.

عدم قدرت تشخیص درست و بجا برای تشویق کارمند توسط مدیران
خیلی از مدیران ( من احساس میکنم بیشتر مدیران سالمند و قدیمی اینجوری هستند) دوست دارند وقتی به مناسب اتمام پروژه ای می خواهند پاداش دهند باید به همه افراد آن سازمان به یک اندازه پاداش اختصاص دهند.. مثلا کارمندی که مسئول پروژه بوده و یکسال درگیر یک پروژه بوده است با کسی که فقط ۱۰ ساعت آن هم به صورت پاره وقت روی آن پروژه یکسان در نظر گرفته می شود که بنظرم این نشان دهنده عدم قدرت لازم مدیر مربوطه است.

مدیران در مخابرات اهداف پوپولیستی زیادی را همزمان دنبال کنند
متاسفانه خیلی ها کمال گرا (که منشا کمال گرایی مدیران ارشد آن را دارند) دچار این مشکل شدند و با اهداف زیاد و متفاوت ذهن و انرژی کارمندان خود و همچنین زمان مفید را می گیرند که این خودش باعث نارضایتی زیادی در کارکنان شرکتی که تکلیف اولویت بندی کارهایشان را (بنمی دانند.

تبعیض جنسیتی و رسمی و قراردادی و شرکتی در یک شرکت خصوصی مثل مخابرات برای ترفیع در پست های بالای سازمان
متاسفانه با اینکه در قرن ۲۱ زندگی میکنیم ولی هنوز جنسیت زدگی در اعطای ترفیع در پست های بالای سازمانی هست و مدیران خیلی سخت با ترفیع خانم ها در سازمان ها موافقت می کنند که همین تبعیض در کارها و تصمیمات برای خانم ها در سازمان ها می تواند یک نوع نارضایتی بهمراه داشته باشد که البته اوضاع زمانی بدتر می شود که ترفیع صورت گیرد ولی در جلسات به نظرات و تصمیمات مدیر و مسئول خانم بی اعتنایی شود، که البته این مشکل فقط مخصوص مخابرات نیست

اهمیت ندادن به زندگی شخصی، سلامتی کارکنان شرکتی
خیلی از مدیران برایشان فقط پیشرفت و موفقیت کسب و کارشان اهمیت دارد، بطوری که گاهی چنان درگیر این موضوع می شوند که از پرسنل خود انتظار دارند که از حقوق خود اعم از استفاده از مرخصی ها (استحقاقی و حتی استعلاجی) و حتی در زمان خارج از وقت اداری برای پیشبرد اهداف سازمان صرف نظر کنند.

عمل نکرده به قول و تعهدات
قول و تعهدات می تواند از امور مربوط به ترفیع و یا تغییر در پست و جایگاه سازمانی باشد و یا حتی افزایش حقوق، پاداش و پرداخت حق الزحمه کارهای خارج از مخابرات که به صورت پروژه انجام داده می شود، مطمئنا وقتی کسی کاری رو درست و به موقع انجام داده است توقع هم دارد که در قابل بدون هیچ درگیری فکری و کلامی به حق خودش برسد.

متکلم وحده بودن و فقط بدنبال یک بله قربان گو بودن
متاسفانه خیلی از مدیران فقط افرادی را در جلسات می آوردند که به نظرات آنها پاسخ مثبت بدهند و یا آنها را تشویق کنند و در انتها با یه “بله قربان شما درست می گویید” همه چیز حل و فصل گردد و مدیر راضی و کارمند در دل ناراضی از اینکه در نظرات، فکر و ایده اش اصلا دیده و اهمیت داده نشده است.

مطمئنا دلایل بسیار زیاد دیگری در این اوضاع نابسامان مخابران کارمندان و کارگران شرکتی بخصوص کارشناسان بخش خصوصی وجود دارد که بسیاری از آن (مثل پرداخت به موقع حقوق و دستمرد و مزایا، تحت پوشش قراردادن بیمه ای، احترام و عدم سو استفاده از هر نوع (رفتاری، زبانی و عملی) جز حقوق اصلی هر کارمند و فرد شاغلی در تمام اصناف و کسب و کارهاست….
امیدوارم جناب سلطانی و تیم مدیریتی جدید با درک متقابل از افرادو مد نظر قراردادن و اولویت بندی دغدغه افراد مخصوصا کارشناسان شرکتی گامی مهم در دلگرمی و بهبود اوضاع مخابرات نمایند .