سردبیر سلام می کند- چرا نمی توان نظر قطعی داد!

مخابرات ما- (سردبیر)- سلام به همه کسانی که دلشان برای مخابرات و مخابراتی می تپد و وضعیت بد امروز، اشک به چشمانشان می نشاند. باور کنید باریدن اشک مخابراتی، اصلا غیر عادی نیست! با بزرگان زیادی، با دوستان فراوانی صحبت کرده ام که حال دلشان بسیار بد است!

اما، … بعد! در طی یک ماه گذشته، روزهای زیادی بوده است که دست به قلم شده ام تا حرف بزنم، نظر بدهم و یا خبری را برایتان آماده کنم! اما ساعتی بعد منصرف شده ام. شرایط امروز مخابرات بسیار لغزنده است! اندک فشاری روی پدال گاز، تعادل حرکت را به هم می ریزد اما از سوی دیگر نمی دانم پاسخ شما را چه بدهم!

بحث ایثارگران، بحث شرکتی های عادی، مطالبات بازنشستگان ۱۴۰۱، خواربار بازنشستگان، مطالبات شاغلین، عدم پرداخت حقوق کامل تمام شاغلین و … موضوعاتی است که باید از آن حرف بزنیم تا شفاف سازی شود، اما … باز تصمیم گرفته ام صبر کنم!

این صبر از سر ناچاری نیست! بلکه از سر اطلاع از خبرهای جاری است.به خاطر کندی حرکت مدیران ارشد کشور است که یک تصمیم را هزار بار می گیرند اما یک بار عمل نمی کنند! به زبان ساده، همه ما را در حالت انتظار قرار می دهند.در زمان انتظار، صحبت های ما، اعلام برخی خبرها، پیش بینی آینده و … می تواند این بار کج را زمین بزند!

بارها به خودم گفته ام، در حالی که دیگران گفتگوهایشان و مصاحبه هایشان روبه راه است، تو چرا حرف هایت را نگه می داری!

اما باز با خودم می گویم : تفاوت مخابرات ما، سردبیرش، دیدگاه هایش با دیگران در همین است!تشنه حرف زدن نیستیم! اهل نمایش عمومی و نسبت دادن حرکتها به خودمان نیستیم! نزد ما هر عملی باید دلایل کافی برای انجامش باشد، وگرنه سکوت بهتر است!

همینقدر بگویم که مدیریت های جدید سهامداری، مدیریت های قدیم موثر در حوزه مخابرات، واقعا روی اعصاب همه ما رفته اند! حداقل باید به تعهدات پذیرفته خودشان عمل کنند! آن هم در زمانی محدود!

این را هم اضافه کنم، سکوت بسیار سخت تر از گفتگوست!

از آن روزی که به شما گفتم طی دو سه هفته آینده اتفاقاتی می افتد، حداقل یک ماه می گذرد اما دریغ از هماهنگی برای یک اقدام مثبت! البته برخی مدیران هم در این میان، زیرابی می روند تا پایه های مدیریتشان محکم شود اما ….

به ما اجازه بدهید دو هفته دیگر این “نیمه سکوت” ادامه پیدا کند. در حقیقت این دو هفته فرصت کافی به تمام مدیریت ها می دهد تا تصمیم گرفته و اجرا کنند! (برنامه ای در حال اجرا وجود دارد)

ضمن اینکه انجام برخی امور برای مدیران مخابرات ایران الزامی است.پرداخت سریع سنوات ۱۴۰۱ با نرخ جدید برای کارکنان شرکتی (حتی یک ساعت تاخیر در پرداخت هم مجاز نیست)، پرداخت فوری سنوات بازنشستگان ۱۴۰۱ (که کلا ذکر آن اسباب شرمندگی است)، تعیین سریع تکلیف تبدیل وضعیت ایثارگران، تعیین وضعیت فوری کارکنان شرکتی برای تبدیل وضعیت و ….

اینها همه اضطراری است. ما وظیفه داریم به این مسائل بپردازیم اما هر بار پایه های متزلزل مخابرات کار ما را به تاخیر می اندازد.خدا کند این آخرین حالت انتظار باشد! در این حالت انتظار:

• ابتدا باید مدیران ارشد مخابرات (مدیر عامل و اعضای هیئت مدیره)  از بازی دو سویه دست بردارند و تکلیف خود را با مجلس و وزیر ارتباطات و کسانی که واسطه این ارتباط هستند، روشن کنند.
• سپس باید مدیران سهامدار، یک بار دیگر با خود مرور کنند “برای چه آمده اند! و چه طرحی داشته اند!” یعنی تکلیف همه را روشن کنند تا خط و ربط جدید مخابرات آشکار شود!
• نمایندگان مجلس باید بدانند نمی توانند طناب -بازی- را از دو سو بکشند! گاهی با وزیر، گاهی با مخابرات، گاهی با رئیس جمهور و گاهی با ….! همان موضع سابق که بخاطرش ماه ها مخابرات را به دنبال خود کشیدند باید عملیاتی شود.
• وزیر ارتباطات و معاونینش! باید درک کنند که بدون مخابرات قادر به اجرای طرح فیبر نیستند! اما معنی این حرف این نیست که مخابرات هر چه بگوید همان بشود! راه حل میانه قبلا ارائه شده اما متاسفانه هم مجلس، هم وزیر و هم مخابرات گاهی خارج می زنند و این بسیار خطرناک است!
• مخابرات به عنوان یک شرکت، مستقل از مدیرانش، باید بداند در لبه تیز و باریک و خطرناک تاریکی قرار گرفته است.اینجا دیگر پایان راه است. خدا خودش رحم کند!

حرف های بسیاری مانده تا گفته شود.ولی باز هم کمی صبر می کنیم!